Wiadomości Literackie
| ||
 Wiadomości Literackie, winieta, 1930 | ||
| Częstotliwość | tygodnik | |
|---|---|---|
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Tematyka | społeczno-kulturalna | |
| Pierwszy numer | 6 stycznia 1924 | |
| Ostatni numer | 3 września 1939 | |
| Redaktor naczelny | Mieczysław Grydzewski | |
Wiadomości Literackie – tygodnik społeczno-kulturalny wydawany w latach 1924–1939 w Warszawie.
Pismo zostało założone w styczniu 1924 przez Mieczysława Grydzewskiego. Pierwszy numer ukazał się 6 stycznia 1924 r., w cenie 200 000 marek za egzemplarz. Początkowo wydawane jako popularna gazeta literacka z przewagą materiałów informacyjnych i felietonowych, od lat trzydziestych zawierały głównie artykuły problemowe o tematyce społecznej, literackiej, kulturalnej i politycznej. Reprezentowało poglądy liberalne. Publikowało artykuły o różnych formach wypowiedzi – od wysublimowanych i teoretyzujących tekstów, poprzez felietony i reportaże, po anegdoty, ciekawostki i kąśliwe polemiki.
Pismo nie miało sprecyzowanego kierunku politycznego. W pierwszych latach po przewrocie majowym zdecydowanie solidaryzowało się z obozem sanacyjnym. W latach trzydziestych (po procesie brzeskim) związało się z tzw. „lewicą sanacyjną”, prezentując oblicze demokratyczno-liberalne, o tendencjach racjonalistycznych, laickich, antyrasistowskich, pacyfistycznych, proaborcyjnych i eugenicznych.
Drukowane w dużym formacie o objętości 12-16 kolumn. Nakład do 15 tys. egz., co wskazuje na ich niezbyt rozległy zasięg społeczny, ograniczający się do sfer inteligenckich.
Na łamach tygodnika publikowali przede wszystkim skamandryci: Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechoń, Jarosław Iwaszkiewicz, Józef Wittlin, Stanisław Baliński, Zuzanna Ginczanka. Pisali do niego także: Jerzy Liebert, Tadeusz Boy-Żeleński, Ksawery Pruszyński, Michał Choromański, Zbigniew Uniłowski, Aleksander Janta-Połczyński, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Karol Irzykowski, Michał Walicki, Stanisław Ossowski, Wacław Lednicki, Bruno Winawer, Emil Breiter, Antoni Sobański, Irena Krzywicka i Stefania Zahorska. W 1933 r. debiutował tu Bruno Schulz.
Karykatury rysowali Zdzisław Czermański, Władysław Daszewski, Franciszka Themerson, Jerzy Zaruba i inni.
Kontynuacją „Wiadomości Literackich” był wydawany podczas II wojny światowej w latach 1940–1944 tygodnik „Wiadomości Polskich, Politycznych i Literackich” oraz wydawany po wojnie na emigracji w Londynie w latach 1946–1981 „Wiadomości”[1].
Przypisy
- ↑ Jan Kott. Do ostatniej redaktorki „Wiadomości”. „Wiadomości”, s. 1, nr 3 (1816) z marca/kwietnia 1981.
Bibliografia
- Łojek J., Myśliński J., Władyka W., Dzieje prasy polskiej, Warszawa 1988.
- Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, pod red. C. Hernasa, t. 2, Warszawa 1985.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Nagłówek "Wiadomości Literackich" z 1930 roku.