Wichman Młodszy

Wichman Młodszy

Wichman poddaje się księciu Mieszkowi, grafika według Franciszka Smuglewicza
graf
Rodzina	Billungowie
Data urodzenia	930
Data śmierci	22 września 967
Ojciec	Wichman Starszy
Matka	Frideruna

Saksonia w roku 1000.

Wichman II Młodszy (ur. ok. 930; zm. 22 września 967 roku) – graf z rodu Billungów, saski hrabia i banita, syn Wichmana Starszego.

Wygnany z Saksonii, dostał się na służbę margrabiego Gero. Na czele pogańskich Redarów i Wolinian najeżdżał państwo Mieszka I. W 963 roku zadał mu klęskę, w bitwie tej poległ nieznany z imienia brat Mieszka. Pokonany w 967 roku przez połączone siły polsko-czeskie, Wichman zmarł na polu bitwy w wyniku odniesionych ran^[1].

Życiorys

Wichman Młodszy pochodził z rodu Billungów. Był synem Wichmana Starszego (zwanego również Wichmanem I) i Frideruny, hrabianki westfalskiej; ciotecznym bratem cesarza Ottona I Wielkiego.

Skazany przez cesarza na wygnanie, schronił się u Duńczyków. W 962 roku zaoferował swoje usługi Haraldowi Gormssonowi, królowi Danii; ten jednak nie skorzystał. W 963 próbował zdobyć łaski margrabiego Gerona^[2]. Później udał się do Wieletów, będących w stanie wojny z Polanami^[3].

W 964 i/lub 965 roku (według starszej literatury w 963 roku) sprzymierzony z Wieletami dwukrotnie najechał ziemie Mieszka I, dwukrotnie go pokonując^[4]. W jednej z bitew zginął nieznany z imienia brat Mieszka.

Trzecia wyprawa miała miejsce w 967, czyli rok po chrzcie Polski. Połączone siły Wieletów i Wolinian wyruszyły w kierunku ziem Mieszka I. Tym razem jednak Mieszko I był lepiej przygotowany (m.in. uzyskał pomoc wojskową z Czech) i odparł najazd. Podczas bitwy w 967 Wichman chciał uciec z pola walki, lecz poległ podczas ucieczki.

Jak napisał kronikarz Widukind z Korbei Mieszko I jako amicus imperatoris (przyjaciel cesarza) przesłał cesarzowi Ottonowi I wiadomość o śmierci Wichmana oraz jego broń.

Zobacz też

• Bitwa Mieszka I z Wichmanem i Wolinianami
• Historia Polski (do 1138)

Przypisy