Wici

Wici – starodawny sposób zwoływania wojowników i rycerzy na wyprawę wojenną.

Początkowo były to pęki łoziny lub powrozów rozsyłane przez króla do najważniejszych urzędników w regionie (wojewodów, starostów, kasztelanów), którzy dalej przekazywali je swoim podwładnym za pomocą posłańców używając systemu sztafetowego. Pęki powrozów były symbolem kary na uchylających się od powinności[1].

W późniejszym okresie wici zostały zastąpione pisemnym listem zwołującym pospolite ruszenie.

Słanie wici wpisywane było do Libri Inscriptionum Metryki Koronnej.

Obecnie, używane jako przenośnia, oznacza komunikat o ważnych sprawach.

Przypisy

Bibliografia

  • Marian Kukiel, Zarys historii wojskowości w Polsce, Londyn: Puls, 1993, ISBN 0-907587-99-2.