Widugiery (gromada)

Widugiery
gromada
1954–1972
Państwo PRL
Województwobiałostockie
Powiat1954-55: suwalski
1956-71: sejneński
Data powstania4 października 1954
Data likwidacji1 stycznia 1972
SiedzibaWidugiery
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw13
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)13
brak współrzędnych
Portal Polska

Widugiery – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Widugiery z siedzibą GRN w Widugierach utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie suwalskim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 23/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Widugiery, Buda Zawidugierska, Buraki, Dziedziule, Pełele, Pełele Folwark, Przystawańce, Poluńce, Nowiniki, Sankury, Skarkiszki i Tauroszyszki ze zniesionej gminy Krasnowo oraz obszar dotychczasowej gromady Wiłkopedzie ze zniesionej gminy Puńsk w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 roku gromadę włączono do reaktywowanego[8] powiatu sejneńskiego[9].

1 stycznia 1972 z gromady Widugiery wyłączono wsie Buraki i Przystawańce włączając je do gromady Puńsk oraz wsie Dziedziule, Nowinki, Pełele i Wiłkopędzie włączając je do gromady Smolany[10], po czym gromadę Widugiery zniesiono a jej (pozostały) obszar włączono do nowo utworzonej gromady Krasnowo[11].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 23/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu suwalskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. Uchwała Nr LXXXVII/149/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Suwałkach z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 40)
  8. Powiat sejneński zniesiono w 1925 roku (Dz.U. z 1924 r. nr 117, poz. 1052).
  9. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 290
  10. Uchwała Nr XIII/43/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w woj. białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 233)
  11. Uchwała Nr XIII/42/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 232)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).