Wieża Montparnasse
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Architekt | Jean Saubot, Beaudouin, Cassan, de Marien |
Wysokość do dachu | 210 m[1] |
Kondygnacje | 59 |
Powierzchnia użytkowa | 88 400 m² |
Rozpoczęcie budowy | 1969 |
Ukończenie budowy | 1972 |
Położenie na mapie Paryża (c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0 | |
Położenie na mapie Île-de-France (c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0 | |
48°50′31″N 2°19′19″E/48,841944 2,321944 | |
Strona internetowa |
Wieża Montparnasse (fr. Tour Montparnasse) – wieżowiec i należące do niego centrum handlowe powstałe w latach 1969-1972, w centrum dzielnicy Montparnasse, przy avenue du Maine 33 w Paryżu. Wieża ma 59 kondygnacji, w tym 54 pięter przeznaczonych na biura, z których każde ma niemal 2000 m². W sumie wynosi to 112 000 m². Taras tworzący 59. piętro jest dostępny dla zwiedzających. W latach 1972-2009 był to najwyższy budynek w Paryżu, a w latach 1972-1990 był najwyższym budynkiem w EWG.
Podstawowe informacje
- architekci: Beaudouin, Cassan, de Marien i Saubot.
- wysokość dachu: 210 m,
- masa: 120 000 ton,
- windy: 25 – najszybsza winda porusza się z prędkością 6 metrów na sekundę. Wjazd na wysokość 196 metrów zajmuje jedynie 38 sekund,
- fundament: 70-metrowy z betonu,
- budynek posiada 7200 okien, które tworzą zewnętrzną powierzchnię 40 000 m²,
- na 56 piętrze znajduje się luksusowa restauracja oraz kawiarnia Le ciel de la Paris (pol. Niebo Paryża)[2],
- powierzchnia całkowita (razem z tarasem): 120 000 m².
Ze szczytu wieży można podziwiać jeden z czterech widoków Paryża oznakowanych czterema gwiazdkami w przewodnikach Michelina, z dostępnych dla zwiedzających tarasów widokowych:
- na 56. piętrze z przeszklonej, klimatyzowanej sali, do której wiedzie najszybsza winda w Europie (195 m w 38 sekund)
- na 59. piętrze z najwyższego tarasu w Paryżu, skąd roztacza się widok w promieniu 40 km w pogodne dni
Historia
Wieża została zbudowana w latach 1962-1972 na terenach, gdzie wcześniej znajdował się dworzec Montparnasse (Gare Montparnasse), który przestał spełniać wymagania Państwowej Spółki Kolei Francuskich (SNCF). Dworzec został przeniesiony pod ziemię o ok. 100 m na północ i zintegrowany ze stacją metra oraz RER. Między nowym dworcem i wieżą powstał wybetonowany plac, który w latach 80. XX w. ozdobiono dwiema fontannami. Jest to jeden z typowych przykładów tzw. stylu międzynarodowego w architekturze.
Kontrowersje
Prosta architektura tej budowli, jej gigantyczne proporcje i monolityczna struktura były krytykowane już w czasie jej budowy. Krytycy tej budowli zarzucali architektom, że zniszczyła ona atmosferę dawnego Montparnasse, która wcześniej była spokojną dzielnicą małych restauracji, 5-piętrowych kamienic i wąskich ulic. Zmasowana krytyka tego projektu spowodowała, że 2 lata po jej wybudowaniu władze miejskie zakazały budowania tego rodzaju wieżowców w obrębie centralnego Paryża. Krytykowano ją także za „zniszczenie” paryskiego pejzażu. W przewodnikach często jest cytowane stwierdzenie „Wieża oferuje najlepszy widok Paryża, gdyż jest to jedyne miejsce, z którego tej wieży nie widać”.
W 2008 społeczność portalu VirtualTourist uznała wieżowiec za drugi najbrzydszy budynek na świecie[3].
Skażenie azbestem
W ramach przeglądu technicznego wieży przeprowadzonego w 2005 r. stwierdzono, że zawiera ona duże ilości azbestu, które potencjalnie mogą zagrażać pracującym w niej ludziom. Wymiana płyt azbestowych wiązałaby się jednak z bardzo wysokimi kosztami i musiałaby trwać trzy lata. W przypadku, gdyby wieża nie miała być zamknięta na czas remontu trwałby on dziesięć lat.
Próby wspinaczkowe
W 1995 Alain Robert wspiął się na szczyt wieżowca używając tylko rąk i nóg, chociaż był bliski upadku.
18 września 2020 roku Marcin Banot wspiął się na szczyt bez zabezpieczeń[4].
Taras widokowy
Taras widokowy jest dostępny dla turystów w zależności od sezonu. Od godziny 9.30 do 23.30 od 1 kwietnia do 30 września, a w okresie od 1 października do 31 marca od 9.30 do 22.30 (nd. do czw.) i od 9.30 do 23 (pt. i sb. oraz dni świąteczne).
Wejście kosztuje 15 euro dla osób dorosłych, dla studentów i młodzieży w wieku 16-20 lat – 11 euro, dla dzieci od 7-15 roku życia 8,50 euro, a dla osób niepełnosprawnych 7 euro. Bilety można nabyć na miejscu w kasie lub za pośrednictwem strony internetowej wieży[5].
Galeria
Wieża Montparnasse na tle dzielnicy La Défense
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Tour Montparnasse (fr.). [dostęp 2011-08-12].
- ↑ Jan Kalkowski, Podróże kulinarne Jana Kalkowskiego, Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze, 1984, s. 68, ISBN 83-209-0390-4, OCLC 750000263 [dostęp 2022-04-26] .
- ↑ Travel Picks: 10 top ugly buildings and monuments. [dostęp 2011-08-12] (ang.).
- ↑ J.P. Le , Paris : un homme interpellé après avoir gravi la tour Montparnasse à mains nues, leparisien.fr, 18 września 2020 [dostęp 2020-09-18] (fr.).
- ↑ Cennik wejść na taras wieży, dostęp: 19/02/2014.
Media użyte na tej stronie
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank land cover map of the city and department of Paris, France, as in January 2012, for geo-location purpose, with distinct boundaries for departments and arrondissements.
Autor: Superbenjamin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank administrative map of France for geo-location purpose, with regions and departements distinguished. Approximate scale : 1:3,000,000
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank administrative map of the region of Île-de-France, France, as in January 2015, for geo-location purpose, with distinct boundaries for regions, departments and arrondissements.
Autor: User:Thbz, Licencja: CC-BY-SA-3.0
View of Paris and La Défense: Tour Montparnasse on the left then Eiffel Tower and La Défense in the background. Most of the tallest buildings in the Paris region are in this picture. Taken from Italie 13.
Autor: BENEDICTE JEZEQUEL67, Licencja: CC BY-SA 4.0
Toit de la Tour Montparnasse (800 m2 de deck Silvadec 2012)
Autor: Benh LIEU SONG, Licencja: CC BY-SA 4.0
View over Paris, at dusk, from the Maine-Montparnasse tower, equirectilinear projection version