Wieża Triq il-Wiesgħa

Wieża Triq il-Wiesgħa

nr rej. 01384
Państwo	Malta
Miejscowość	Żabbar
Adres	Triq il-Wiesgħa, l/o Zabbar
Typ budynku	fortyfikacja
Rozpoczęcie budowy	1659[1]
Pierwszy właściciel	Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty
Obecny właściciel	Rząd Malty
Położenie na mapie Malty Wieża Triq il-Wiesgħa
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Wieża Triq il-Wiesgħa
35°52′40,8″N 14°33′51,3″E/35,878000 14,564250

Wieża Triq il-Wiesgħa (malt. Torri ta' Triq il-Wiesgħa, ang. Triq il-Wiesgha Tower) – jedna z trzynastu małych umocnionych kamiennych wież obserwacyjnych zbudowana za czasów wielkiego mistrza Kawalerów maltańskich Martin de Redin zbudowana na wyspie Malta. Wieże zostały zbudowane pomiędzy rokiem 1658 a 1661^[2]. Każda z wież znajduje się w zasięgu wzroku z sąsiedniej i służyły jako wieże komunikacyjne pomiędzy Gozo i Grand Harbour, oprócz funkcji obserwacyjno-ostrzegawczych przed piratami pełniły funkcje obronne^[2]. Wieża jest własnością rządu Malty, a administrowana jest przez Fondazzjoni Wirt Artna^[1][3].

Wieża Triq il-Wiesgħa została zbudowana w 1658 roku jako jedna z 13 wież, jest usytuowana na brzegu morza na wschód od miejscowości Xgħajra na północnym wybrzeżu wyspy. W jej sąsiedztwie znajduje się zbudowany w latach 1872-1878 Fort Leonardo.

Budynek posiada dwie kondygnacje. Górna z niewielkimi oknami oraz pierwotnymi drzwiami wejściowymi służyła jako pomieszczenie mieszkalne dla załogi, natomiast dolna pozbawiona okien i drzwi służyła jako magazyn żywności i broni dla załogi. Niewielka spiralna klatka schodowa, prowadząca z pierwszego pięta na dach wieży, została umieszczona wewnątrz ściany wieży. Wejście do wieży znajduje się na poziomie pierwszego piętra od strony lądu i było dostępne tylko poprzez specjalną drabinę, okno obserwacyjne znajdowało się po przeciwnej stronie wieży^[1]. W czasie II wojny światowej budynek uległ uszkodzeniu po tym, jak w jego pobliżu rozbił się samolot^[4].

Restauracja obiektu została przeprowadzona w roku 2008 przez Fondazzjoni Wirt Artna, a koszt remontu był szacowany na 100 tysięcy euro^[4]. Odbudowa obiektu powiązana jest z planami otwarcia szlaku nadbrzeżnych fortyfikacji obronnych mającego mieć około 4 kilometrów długości rozciągającego się pomiędzy przylądkami Ricasoli i Żonqor^[4]. Została wpisana na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 01384^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Charles Stephenson, The Fortification of Malta 1530-1945, Osprey Publishing, 2004, ISBN 978-1-84176-693-5.