Wielbłąd dwugarbny

Wielbłąd dwugarbny
Camelus ferus[1]
Przewalski, 1878
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

kopytne

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

Cetartiodactyla

Plemię

Camelini

Rodzaj

wielbłąd

Gatunek

wielbłąd dwugarbny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 CR pl.svg
Zasięg występowania

Wielbłąd dwugarbny[3][4], także: baktrian[4] (Camelus ferus) – gatunek ssaka z rodziny wielbłądowatych (Camelidae), występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji (Mongolia i Chiny). Sądzi się, że baktriany zostały udomowione około 2500 r. p.n.e., prawdopodobnie w rejonie północnego Iranu lub południowo-wschodniego Turkmenistanu, co było niezależne od procesu udomowienia wielbłądów jednogarbnych. Baktrian różni się od wielbłąda jednogarbnego nieco tęższą budową, mniejszymi rozmiarami (w tym – krótszymi nogami) i znacznie obfitszym owłosieniem.

Zdecydowana większość z szacowanej na 2 miliony sztuk obecnej populacji baktrianów jest udomowiona[5]; największa znana dzika populacja tych zwierząt – żyjąca na pustyni Gobi – liczy około 1000 sztuk.

Wielbłądy są silnymi zwierzętami przystosowanymi do życia na piaszczystym terenie: mają grubą skórę na kolanach i szerokie kopyta; ich nozdrza mogą się otwierać i zamykać, chroniąc przed wdychaniem piasku. Grube futro pozwala zwierzęciu zachować temperaturę ciała podczas zimnych pustynnych nocy oraz izoluje przed upałem za dnia. Baktriany znane są także ze swojej gospodarki wodnej: zwierzę może jednorazowo wypić nawet 120 litrów wody, by przez następnych kilka dni nie pić w ogóle.

Wielbłądy dwugarbne mają około 2 metrów w kłębie (razem z garbami) i ważą nawet ponad 800 kg. Samce są większe od samic. Są roślinożerne, ich zasadnicza dieta składa się z traw, liści i zbóż. Baktriany hoduje się przede wszystkim dla mięsa, skóry, mleka i wełny. Używa się ich jako zwierzęta juczne, pociągowe i do jazdy wierzchem.

Zobacz też

Przypisy

  1. Camelus ferus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Camelus ferus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.
  5. EDGE of Existence, EDGE of Existence [dostęp 2016-01-11].

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 CR pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Bactrian Camel b d.jpg
Autor: Michael Pereckas from Milwaukee, WI, USA, Licencja: CC BY 2.0
Bactrian Camel
Camelus ferus distribution.svg
(c) IUCN Red List of Threatened Species, species assessors and the authors of the spatial data., CC BY-SA 3.0
Geographic distribution of the Bactrian Camel (Camelus ferus syn. Camelus bactrianus).