Wielisław Krajowski

Wielisław Krajowski
Wielisław Králíček
Ilustracja
pułkownik dyplomowany artylerii pułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1896
Rzeszów

Data śmierci

9 października 1973

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

4 Pułk Artylerii Polowej
10 Pułk Artylerii Polowej
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX
2 Brygada Ochrony Pogranicza
18 Pułk Artylerii Polowej
9 Pułk Artylerii Ciężkiej

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Wielisław Bohdan Krajowski, właśc. Wielisław Králíček[a] (ur. 15 kwietnia 1896 w Rzeszowie, zm. 9 października 1973) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 14 kwietnia 1896 w rodzinie Franciszka (właśc. František Králíček, 1861–1932), generała dywizji Wojska Polskiego pochodzenia czeskiego, i Teodozji z Janeczków[2][3]. Uczył się w C. K. Gimnazjum w Sanoku, gdzie w 1912 ukończył VI klasę[4]. Do października 1918 walczył na froncie włoskim jako podporucznik c. i k. 22 pułku armat polowych.

Pod koniec października 1918 roku wrócił do kraju i zgłosił się do Polskiej Organizacji Wojskowej w Przemyślu. W listopadzie wziął udział w rozbrajaniu oddziałów c. i k. armii na terenie Przemyśla. Następnie jako dowódca plutonu w baterii przemyskiej, późniejszej 1 baterii 4 pułku artylerii polowej, wziął udział w obronie i odsieczy Przemyśla, a później - do stycznia 1919 roku - w grupie płk. Sopotnickiego, w odsieczy i obronie Lwowa. W styczniu 1919 roku powierzono mu funkcję adiutanta I dywizjonu 4 pułku artylerii polowej[2]. 7 maja 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starszeństwem od dnia 1 lutego 1918, zaliczony do I Rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny[5][6]. W sierpniu 1919 roku został przeniesiony do Łodzi, gdzie objął stanowisko adiutanta formującego się I dywizjonu 10 pułku artylerii polowej[7].

Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9]. W 1923 służył w Szefostwie Artylerii i Służby Uzbrojenia przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w garnizonie Brześć[10]. W tym stopniu ukończył V Kurs Normalny (od 1 listopada 1924 do 11 października 1926) w Wyższej Szkole Wojennej[11]. W 1923, 1924 pozostawał oficerem nadetatowym 4 pułku artylerii polowej w Inowrocławiu[12][13]. Po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do dowództwa 20 Dywizji Piechoty w Słonimie na stanowisko I oficera sztabu. 12 kwietnia 1927 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[14]. 25 czerwca 1927 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko I oficera sztabu 2 Brygady Ochrony Pogranicza w Baranowiczach[15]. 6 sierpnia tego samego roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko referenta w Oddziale Ogólnym. Następnie pełnił obowiązki kierownika Samodzielnego Referatu Mob, a później zastępcy szefa Wydziału Mob[16][7][17][18]. W 1932 z DOK IX został przeniesiony do 18 pułku artylerii polowej[19]. 27 czerwca 1935 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Do końca grudnia 1935 roku dowodził I dywizjonem 9 pułku artylerii ciężkiej detaszowanym w Brześciu. W styczniu 1936 roku został przydzielony do Szefostwa Komunikacji Wojskowych Sztabu Głównego w Warszawie na stanowisko referenta w Referacie Transportu Wydziału Komunikacji. Później został kierownikiem tego referatu[20].

W marcu 1939 roku został wyznaczony zastępcą majora Leona Nowosilskiego, szefa Wydziału Operacyjno-Transportowego Szefostwa Komunikacji Wojskowych Sztabu Głównego. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa Wydziału Operacyjno-Transportowego I Eszelonu Szefostwa Komunikacji Naczelnego Wodza. 18 września około godz. 14.00 przekroczył granicę z Rumunią[21].

Po wybuchu II wojny światowej został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. W stopniu pułkownika pełnił funkcję szefa Oddziału I Sztabu Naczelnego Wodza[22]. Po wojnie uchwałą z 26 września 1946 Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej Edwarda Osóbki-Morawskiego, wraz z 75 innymi oficerami Wojska Polskiego, został pozbawiony obywatelstwa polskiego, które przywrócono mu w 1971.

Zmarł 9 października 1973[23]. Był żonaty z Marią z Pawluczyków[2].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. 20 września 1919 minister spraw wojskowych stwierdził, że Namiestnictwo Galicyjskie zezwoliło ppor. Wielisławowi Bohdanowi Kraliczkowi na zmianę rodowego nazwiska „Kraliczek” na nazwisko „Krajowski”[1].

Przypisy

  1. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 92 z 1919 roku, poz. 3457.
  2. a b c Krajowski 1944 ↓, s. 332.
  3. Marian Zgórniak: Franciszek Krajowski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2017-07-31].
  4. W 1910 określony jako Welisław Kralicek, w 1911 określony jako Velisław Kralicek, w 1912 określony jako Wielesław Kralicek. XXIX. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1909/10. Sanok: Fundusz Naukowy, 1910, s. 79. XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: 1911, s. 52. XXXI. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1911/12. Sanok: 1912, s. 56. Maria Myćka-Kril: Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 96.
  5. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 53 z 1919 roku, poz. 1642.
  6. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 54 z 1919 roku, poz. 1678.
  7. a b Krajowski 1944 ↓, s. 333.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 824.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 748.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 109.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1365.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 721.
  13. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 644.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 123.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 191.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 240.
  17. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 437, 469.
  18. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 192, 477.
  19. Zmiany w armji. „Kurjer Poranny”. Nr 271, s. 5, 29 września 1932. 
  20. Kolejnictwo w polskich przygotowaniach obronnych i kampanii wrześniowej T.1/2. ksiazkihistoryczne.pl. [dostęp 2014-06-27].
  21. Krajowski 1944 ↓, s. 333-334, 355.
  22. Leon Mitkiewicz-Żołłtek: W Najwyższym Sztabie Zachodnich Aliantów 1943–1945. Londyn: Veritas, 1971, s. 130.
  23. Informacja o zmarłych: Wielisław Krajowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2014-06-27].
  24. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2106 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1757)
  25. M.P. z 1939 r. nr 57, poz. 100 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  26. M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wielisław Krajowski por art WSWoj 1926.jpg
Wielisław Krajowski w roku 1926 – por. art., absolwent Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie