Wielisław Krajowski

Wielisław Krajowski
Wielisław Králíček
Ilustracja
pułkownik dyplomowany artylerii pułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1896
Rzeszów

Data śmierci

9 października 1973

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

4 Pułk Artylerii Polowej
10 Pułk Artylerii Polowej
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX
2 Brygada Ochrony Pogranicza
18 Pułk Artylerii Polowej
9 Pułk Artylerii Ciężkiej

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Wielisław Bohdan Krajowski, właśc. Wielisław Králíček[a] (ur. 15 kwietnia 1896 w Rzeszowie, zm. 9 października 1973) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 14 kwietnia 1896 w rodzinie Franciszka (właśc. František Králíček, 1861–1932), generała dywizji Wojska Polskiego pochodzenia czeskiego, i Teodozji z Janeczków[2][3]. Uczył się w C. K. Gimnazjum w Sanoku, gdzie w 1912 ukończył VI klasę[4]. Do października 1918 walczył na froncie włoskim jako podporucznik c. i k. 22 pułku armat polowych.

Pod koniec października 1918 roku wrócił do kraju i zgłosił się do Polskiej Organizacji Wojskowej w Przemyślu. W listopadzie wziął udział w rozbrajaniu oddziałów c. i k. armii na terenie Przemyśla. Następnie jako dowódca plutonu w baterii przemyskiej, późniejszej 1 baterii 4 pułku artylerii polowej, wziął udział w obronie i odsieczy Przemyśla, a później - do stycznia 1919 roku - w grupie płk. Sopotnickiego, w odsieczy i obronie Lwowa. W styczniu 1919 roku powierzono mu funkcję adiutanta I dywizjonu 4 pułku artylerii polowej[2]. 7 maja 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starszeństwem od dnia 1 lutego 1918, zaliczony do I Rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny[5][6]. W sierpniu 1919 roku został przeniesiony do Łodzi, gdzie objął stanowisko adiutanta formującego się I dywizjonu 10 pułku artylerii polowej[7].

Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9]. W 1923 służył w Szefostwie Artylerii i Służby Uzbrojenia przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w garnizonie Brześć[10]. W tym stopniu ukończył V Kurs Normalny (od 1 listopada 1924 do 11 października 1926) w Wyższej Szkole Wojennej[11]. W 1923, 1924 pozostawał oficerem nadetatowym 4 pułku artylerii polowej w Inowrocławiu[12][13]. Po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do dowództwa 20 Dywizji Piechoty w Słonimie na stanowisko I oficera sztabu. 12 kwietnia 1927 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[14]. 25 czerwca 1927 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko I oficera sztabu 2 Brygady Ochrony Pogranicza w Baranowiczach[15]. 6 sierpnia tego samego roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko referenta w Oddziale Ogólnym. Następnie pełnił obowiązki kierownika Samodzielnego Referatu Mob, a później zastępcy szefa Wydziału Mob[16][7][17][18]. W 1932 z DOK IX został przeniesiony do 18 pułku artylerii polowej[19]. 27 czerwca 1935 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Do końca grudnia 1935 roku dowodził I dywizjonem 9 pułku artylerii ciężkiej detaszowanym w Brześciu. W styczniu 1936 roku został przydzielony do Szefostwa Komunikacji Wojskowych Sztabu Głównego w Warszawie na stanowisko referenta w Referacie Transportu Wydziału Komunikacji. Później został kierownikiem tego referatu[20].

W marcu 1939 roku został wyznaczony zastępcą majora Leona Nowosilskiego, szefa Wydziału Operacyjno-Transportowego Szefostwa Komunikacji Wojskowych Sztabu Głównego. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa Wydziału Operacyjno-Transportowego I Eszelonu Szefostwa Komunikacji Naczelnego Wodza. 18 września około godz. 14.00 przekroczył granicę z Rumunią[21].

Po wybuchu II wojny światowej został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. W stopniu pułkownika pełnił funkcję szefa Oddziału I Sztabu Naczelnego Wodza[22]. Po wojnie uchwałą z 26 września 1946 Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej Edwarda Osóbki-Morawskiego, wraz z 75 innymi oficerami Wojska Polskiego, został pozbawiony obywatelstwa polskiego, które przywrócono mu w 1971.

Zmarł 9 października 1973[23]. Był żonaty z Marią z Pawluczyków[2].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. 20 września 1919 minister spraw wojskowych stwierdził, że Namiestnictwo Galicyjskie zezwoliło ppor. Wielisławowi Bohdanowi Kraliczkowi na zmianę rodowego nazwiska „Kraliczek” na nazwisko „Krajowski”[1].

Przypisy

  1. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 92 z 1919 roku, poz. 3457.
  2. a b c Krajowski 1944 ↓, s. 332.
  3. Marian Zgórniak: Franciszek Krajowski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2017-07-31].
  4. W 1910 określony jako Welisław Kralicek, w 1911 określony jako Velisław Kralicek, w 1912 określony jako Wielesław Kralicek. XXIX. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1909/10. Sanok: Fundusz Naukowy, 1910, s. 79. XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: 1911, s. 52. XXXI. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1911/12. Sanok: 1912, s. 56. Maria Myćka-Kril: Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 96.
  5. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 53 z 1919 roku, poz. 1642.
  6. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 54 z 1919 roku, poz. 1678.
  7. a b Krajowski 1944 ↓, s. 333.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 824.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 748.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 109.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1365.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 721.
  13. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 644.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 123.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 191.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 240.
  17. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 437, 469.
  18. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 192, 477.
  19. Zmiany w armji. „Kurjer Poranny”. Nr 271, s. 5, 29 września 1932. 
  20. Kolejnictwo w polskich przygotowaniach obronnych i kampanii wrześniowej T.1/2. ksiazkihistoryczne.pl. [dostęp 2014-06-27].
  21. Krajowski 1944 ↓, s. 333-334, 355.
  22. Leon Mitkiewicz-Żołłtek: W Najwyższym Sztabie Zachodnich Aliantów 1943–1945. Londyn: Veritas, 1971, s. 130.
  23. Informacja o zmarłych: Wielisław Krajowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2014-06-27].
  24. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2106 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1757)
  25. M.P. z 1939 r. nr 57, poz. 100 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  26. M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Wielisław Krajowski por art WSWoj 1926.jpg
Wielisław Krajowski w roku 1926 – por. art., absolwent Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie