Wielka Korona Tatr

Wielka Korona Tatr (WKT) – lista 14 szczytów tatrzańskich spełniających dwa kryteria:

  • mają wysokość powyżej 8000 stóp angielskich. Jedna stopa to 30,48 cm, do listy tej mogą więc należeć szczyty o wysokości powyżej 2438,4 m,
  • wznoszą się co najmniej 100 m nad przełęczą oddzielającą je od najwyższego szczytu w sąsiedztwie[1].

Listę szczytów WKT opublikował Piotr Mielus w czasopiśmie Góry w 1998 r.[1]

8000 stóp to nawiązanie do ośmiotysięczników himalajskich (tu zamiast metrów są stopy angielskie). Tak przyjęte kryteria wzbudziły wiele kontrowersji. W większości przypadków uważano je za sztuczne. Kwestionowano głównie umownie przyjętą 100 metrową minimalną wysokość szczytu nad przełęczą. Ten parametr spowodował, że do WKT nie zaliczyły się tak dobrze znane taternikom szczyty, jak Zadni Gerlach, Mały Durny Szczyt, Wielki Szczyt Wideł, Mały Kieżmarski Szczyt, Lodowa Kopa[2]. Szczególnym „przegranym” był Mięguszowiecki Szczyt Wielki, któremu zabrakło niemal centymetrów[a]. Ostatecznie jednak ustalone przez P. Mielusa kryteria ostały się[2].

Do Wielkiej Korony Tatr należą:

Mountain icon (Noun Project).svg Szczyty Wielkiej Korony Tatr[2]
Lp.SzczytNazwa słowackaWysokość
m n.p.m.stóp ang.
1GerlachGerlachovský štít26558743
2ŁomnicaLomnický štít26348642
3Lodowy SzczytĽadový štít26278619
4Durny SzczytPyšný štít26238606
5WysokaVysoká25608399
6Kieżmarski SzczytKežmarský štít25588392
7KończystaKončistá25388327
8Baranie RogiBaranie rohy25268287
9RysyRysy25038212
10KrywańKriváň24948182
11Staroleśny SzczytBradavica24768123
12GanekGánok24628077
13Sławkowski SzczytSlavkovský štít24528045
14Pośrednia GrańProstredný hrot24438009

Wszystkie te szczyty znajdują się w Tatrach Słowackich. Pierwszym zdobywcą WKT prawdopodobnie był Janusz Chmielowski. Jako ostatni szczyt z listy zdobył Ganek w 1897 roku. Później WKT zdobyła cała rzesza taterników. W XXI wieku modne stało się zdobywanie na czas. W sierpniu 2016 roku Paweł Orawiec zdobył wszystkie 14 szczytów w 58 godzin. Nie wiedząc o jego wyczynie polska ultramaratonistka i doświadczona alpinistka Alicja Paszczak wkrótce potem poprawiła ten rekord na nieco ponad 49 godzin[2]. W dniach 13–14 sierpnia 2020 r. wszystkie szczyty WKT w czasie 37 godzin 28 minut zdobył Kacper Tekieli[3].

WKT zdobywa się w kolejności od wschodu na zachód[2]. Obliczone przez Kacpra Tekielego łączne przewyższenie wynosi 8160 m w górę (suma podejść) i 7914 m w dół (suma zejść), a dystans 57,9 km[3].

Uwagi

  1. Zgodnie z mapą topograficzną w skali 1:10 000 wysokość Mięguszowieckiego Szczytu to 2438,1 m (7999 stóp). Prawdopodobne jest jednak, że wierzchołek ten w rzeczywistości przekracza 8000 stóp, na co wskazują wykonane w 2018 roku pomiary lidarowe. Wysokość najwyższego punktu w kopule szczytowej według tych danych wynosi 2438,58 m, czyli 8000,6 stopy.

Przypisy

  1. a b Piotr Mielus, Korona Tatr, "Góry" nr 46 (marzec 1998)
  2. a b c d e Andrzej Marcisz, Wielka Korona Tatr. Przewodnik wspinaczkowy po 14 ośmiotysięcznikach tatrzańskich, Gliwice: wyd. Helion, 2020, ISBN 978-83-283-5985-7
  3. a b Kacper Tekieli rekordowo na Wielkiej Koronie Tatr, Wspinanie.pl [dostęp 2020-08-27].

Media użyte na tej stronie

Mountain icon (Noun Project).svg
Autor: Philip Joyce, Licencja: CC BY 3.0
Icon showing a mountain from The Noun Project.