Wielka Loża Londynu

Wielka Loża Londynu (ang. Grand Lodge of London) – pierwsza wielka loża masońska założona 24 czerwca 1717 w Londynie w gospodzie „Pod gęsią i rusztem” (Goose and Gridiron) przez trzy loże londyńskie i lożę Westminster.

Wielcy mistrzowie

  • 1717, Anthony Sayer
  • 1718, George Payne
  • 1719, John Theophilus Desaguliers
  • 1720, George Payne
  • 1721–1723, John Montagu
  • 1723, Philip Wharton
  • 1723–1724 Francis Scott
  • 1724 Charles Lennox
  • 1725, James Hamilton
  • 1726, William O’Brien
  • 1727, Henry Hare
  • 1728, James King
  • 1730, Thomas Howard
  • 1731, Thomas Coke
  • 1732, Anthony Browne
  • 1733, James Lyon
  • 1734, John Lindsay
  • 1735, Thomas Thynne
  • 1736, John Campbell
  • 1737, Edward Bligh
  • 1738, Henry Brydges
  • 1739, Robert Raymond
  • 1740, John Keith
  • 1741, James Douglas
  • 1742–1744, John Ward
  • 1745–1747, James Cranstoun
  • 1747–1752, William Byron
  • 1752–1753, John Proby
  • 1754–1757, James Brydges
  • 1757–1762, Sholto Douglas
  • 1762–1764, Washington Shirley
  • 1764–1767, Cadwallader Blayney
  • 1767–1772, Henry Somerset
  • 1772–1777, Robert Edward Petre
  • 1777–1782, George Montagu
  • 1782–1790, Henryk, książę Cumberland i Strathearn
  • 1792–1812, Jerzy, książę Walii
  • 1790–1812 Francis Rawdon-Hastings, 1. markiz Hastings (pełniący obowiązki)
  • 1813, August Fryderyk, książę Sussex

Bibliografia