Wielka Papirusowa Turnia

Wielka Papirusowa Turnia
Ilustracja
Od prawej: Czarny Szczyt, Wielka, Pośrednia i Mała Papirusowa Turnia (podpisane)
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Pierwsze wejście16 lipca 1907
Alfred Martin i Johann Franz (senior)
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielka Papirusowa Turnia”
Ziemia49°12′18,0″N 20°12′01,1″E/49,205000 20,200306

Wielka Papirusowa Turnia (słow. Veľká čierna veža[1], niem. Papirustalturm I, węg. Papirusztorony I, Nagy Papirusztorony[2]) – turnia znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Wielka Papirusowa Turnia stanowi północno-wschodnią z trzech Papirusowych Turni leżących w grani głównej. Od Czarnego Szczytu na północnym wschodzie oddzielona jest Papirusową Przełączką, a od Pośredniej Papirusowej Turni na południowym zachodzie oddziela ją siodło Pośredniej Papirusowej Przełączki. Jej wysokość jest w przybliżeniu równa wysokości wyższego wierzchołka Pośredniej Papirusowej Turni, wyższa jest natomiast jej południowa ściana[2].

Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej[3]. Południowa ściana Wielkiej Papirusowej Turni ma ok. 230 m wysokości. Ściana ta jest wąska i położona pomiędzy długą depresją z lewej, opadającą z Pośredniej Papirusowej Przełączki, a Papirusowym Kominem z prawej, zbiegającym z Papirusowej Przełączki. Jej dolne partie są przecięte Pośrednią Papirusową Drabiną – fragmentem długiego zachodu, jakim jest Papirusowa Drabina. Powyżej Papirusowej Drabiny w ścianie wyróżnia się trzy filary:

  • prawy – wybitny, wąski, zakończony sporo poniżej wierzchołka,
  • środkowy – wybitny, szeroki, sięgający po sam wierzchołek,
  • lewy – niezbyt wybitny, zanikający w środkowej części depresji pod Pośrednią Papirusową Przełączką.

Pomiędzy prawym a środkowym filarem południowej ściany znajduje się głęboki Zadni Papirusowy Komin. Jego przedłużeniem poniżej Pośredniej Papirusowej Drabiny jest Pośredni Papirusowy Żlebek. Z kolei dalszym ciągiem Papirusowego Komina poniżej Papirusowej Drabiny jest Skrajny Papirusowy Żlebek[2].

Do Czarnego Bańdziocha[3] w górnych partiach Dolinie Czarnej Jaworowej zbiega w tym rejonie Szymkowy Żleb, ponad którym wyrasta blok szczytowy Wielkiej Papirusowej Turni[2].

Na wierzchołek Wielkiej Papirusowej Turni nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza droga prowadzi na szczyt prowadzi z Pośredniej Papirusowej Przełączki. Drogi od strony Doliny Dzikiej są częściowo przynajmniej nadzwyczaj trudne (V− w skali UIAA)[2].

Wielką Papirusową Turnię zwano niegdyś Północno-Wschodnią Papirusową Turnią (SV čierna veža[1])[2].

Pierwsze wejścia turystyczne:

Przypisy

  1. a b Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-07].
  2. a b c d e f g Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 106, 112–115. ISBN 83-217-2472-8.
  3. a b Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Papirusowe Turnie.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przełęcz Stolarczyka, Papirusowe Turnie i Czarny Szczyt – widok z Miedzianej Baszty.