Wielka Papirusowa Turnia

Wielka Papirusowa Turnia
Od prawej: Czarny Szczyt, Wielka, Pośrednia i Mała Papirusowa Turnia (podpisane)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Pierwsze wejście	16 lipca 1907 Alfred Martin i Johann Franz (senior)
Położenie na mapie Tatr Wielka Papirusowa Turnia
49°12′18,0″N 20°12′01,1″E/49,205000 20,200306

Wielka Papirusowa Turnia (słow. Veľká čierna veža^[1], niem. Papirustalturm I, węg. Papirusztorony I, Nagy Papirusztorony^[2]) – turnia znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Wielka Papirusowa Turnia stanowi północno-wschodnią z trzech Papirusowych Turni leżących w grani głównej. Od Czarnego Szczytu na północnym wschodzie oddzielona jest Papirusową Przełączką, a od Pośredniej Papirusowej Turni na południowym zachodzie oddziela ją siodło Pośredniej Papirusowej Przełączki. Jej wysokość jest w przybliżeniu równa wysokości wyższego wierzchołka Pośredniej Papirusowej Turni, wyższa jest natomiast jej południowa ściana^[2].

Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej^[3]. Południowa ściana Wielkiej Papirusowej Turni ma ok. 230 m wysokości. Ściana ta jest wąska i położona pomiędzy długą depresją z lewej, opadającą z Pośredniej Papirusowej Przełączki, a Papirusowym Kominem z prawej, zbiegającym z Papirusowej Przełączki. Jej dolne partie są przecięte Pośrednią Papirusową Drabiną – fragmentem długiego zachodu, jakim jest Papirusowa Drabina. Powyżej Papirusowej Drabiny w ścianie wyróżnia się trzy filary:

• prawy – wybitny, wąski, zakończony sporo poniżej wierzchołka,
• środkowy – wybitny, szeroki, sięgający po sam wierzchołek,
• lewy – niezbyt wybitny, zanikający w środkowej części depresji pod Pośrednią Papirusową Przełączką.

Pomiędzy prawym a środkowym filarem południowej ściany znajduje się głęboki Zadni Papirusowy Komin. Jego przedłużeniem poniżej Pośredniej Papirusowej Drabiny jest Pośredni Papirusowy Żlebek. Z kolei dalszym ciągiem Papirusowego Komina poniżej Papirusowej Drabiny jest Skrajny Papirusowy Żlebek^[2].

Do Czarnego Bańdziocha^[3] w górnych partiach Dolinie Czarnej Jaworowej zbiega w tym rejonie Szymkowy Żleb, ponad którym wyrasta blok szczytowy Wielkiej Papirusowej Turni^[2].

Na wierzchołek Wielkiej Papirusowej Turni nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza droga prowadzi na szczyt prowadzi z Pośredniej Papirusowej Przełączki. Drogi od strony Doliny Dzikiej są częściowo przynajmniej nadzwyczaj trudne (V− w skali UIAA)^[2].

Wielką Papirusową Turnię zwano niegdyś Północno-Wschodnią Papirusową Turnią (SV čierna veža^[1])^[2].

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Alfred Martin i przewodnik Johann Franz (senior), 16 lipca 1907 r. – letnie,
• Josef Bethlenfalvy i A. Roth, 7 kwietnia 1934 r. – zimowe^[2].

Przypisy