Wielka Polana Ornaczańska

Wielka Polana Ornaczańska
Ilustracja
Dolny skraj Wielkiej Polany Ornaczańskiej. W głębi Kamienista i Pyszniańska Przełęcz
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1100–1150 m n.p.m.

Zagospodarowanie

nieużytek

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wielka Polana Ornaczańska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wielka Polana Ornaczańska”
Ziemia49°13′29,5″N 19°51′22,0″E/49,224861 19,856111

Wielka Polana Ornaczańska – polana wysokogórska, część dawnej Hali Ornak w Tatrach Zachodnich. Nazywana była także Ornakiem lub Szałasiskami. Znajduje się w Dolinie Pyszniańskiej, będącej górną częścią Doliny Kościeliskiej. Położona jest na wysokości 1100–1150 m n.p.m., obok Pyszniańskiego Potoku, po jego zachodniej stronie, pod Ornakiem[1]. Nad polaną potężny Ornaczański Żleb spadający spod Ornaczańskiej Przełęczy. Na stokach nad polaną istniały w XVIII wieku kopalnie rud żelaza[2].

Stanowiąca centrum Hali Ornak polana była koszona, stały na niej szałasy i szopy pasterskie. Charakteryzowała się bujnym porostem trawy. Wcześniej niż na innych tatrzańskich polanach zaprzestano jej użytkowania, w związku z utworzeniem na całej Dolinie Pyszniańskiej ścisłego rezerwatu przyrody Tomanowa-Smreczyny (formalnie w 1936 i 1948). Istnieje jeszcze nieznakowana ścieżka prowadząca przez Wielką Polanę Ornaczańską i Siwe Sady na Pyszniańską Przełęcz, niegdyś popularna trasa przemytników i kurierów tatrzańskich. Obecnie jednak teren jest niedostępny dla turystów. Ze szlaku turystycznego na Iwaniacką Przełęcz obserwować można jedynie dolny skraj polany[2].

Od kiedy zaprzestano wypasu, polana stopniowo zarasta lasem. W 1955 miała powierzchnię ok. 9 ha, ale w 2004 w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o ok. 79%[3].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny żółty północnym skrajem polany prowadzi żółty szlak turystyczny od schroniska poprzez Iwaniacką Przełęcz do Doliny Chochołowskiej. Szlak wspina się na przełęcz Dolinką Iwanowską i schodzi z niej Doliną Iwaniacką. Czas przejścia ze schroniska na przełęcz: 1:15 h, ↓ 50 min[4].

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  3. ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.
  4. ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.

Media użyte na tej stronie

Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
Dolina Pyszniańska a1.jpg
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC BY 2.5
Dolina Pyszniańska