Wielka Warzęchowa Strażnica

Wielka Warzęchowa Strażnica
Ilustracja
Wielka Warzęchowa Strażnica widoczna na zdjęciu pod szczytem Sławkowskiej Kopy
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2168 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielka Warzęchowa Strażnica”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielka Warzęchowa Strażnica”
Ziemia49°10′14,4″N 20°10′45,1″E/49,170667 20,179194

Wielka Warzęchowa Strażnica (słow. Slavkovská stráž[1], Veľká slavkovská stráž[2], 2168 m) – wybitna turnia w słowackich Tatrach Wysokich, położona w środkowej części Warzęchowego Filara, opadająca z masywu Sławkowskiej Kopy na północ do Doliny Staroleśnej[1].

Od Sławkowskiej Kopy Wielka Warzęchowa Strażnica odgraniczona jest Warzęchowym Przechodem (Slavkovská priehyba). W jej wierzchołku grań zmienia kierunek z północnego na północno-wschodni[3]. W jej dolnej części znajdują się (kolejno od góry)[4][1][2]:

  • Pośredni Warzęchowy Przechód (Prostredná slavkovská priehyba),
  • Pośrednia Warzęchowa Strażnica (Prostredná slavkovská stráž),
  • Niżni Warzęchowy Przechód (Nižná slavkovská priehyba),
  • Mała Warzęchowa Strażnica (Malá slavkovská stráž).

W wierzchołku Wielkiej Warzęchowej Strażnicy odgałęzia się na wschód Jamiński Filar, w którym za Jamińskim Przechodem wznosi się Jamińska Strażnica[4]. Według Witolda Henryka Paryskiego grań ta odgałęzia się nieco niżej, pod blokiem szczytowym Pośredniej Warzęchowej Strażnicy[1]. Warzęchowy Filar wraz z Jamińskim Filarem oddzielają od siebie Nowoleśną Kotlinę po stronie zachodniej i Jamiński Żleb z górnym piętrem, Jaminą, po stronie wschodniej[4]. Między Jamińskim i Warzęchowym Filarem znajduje się stroma rynna, niżej przechodząca w Jamińskie Usypy – wielki stożek piargowy położony między Jamińską Strażnicą a Małą Warzęchową Strażnicą[1].

Najprostsza droga na wierzchołek Wielkiej Warzęchowej Strażnicy prowadzi granią z Warzęchowego Przechodu[1].

Pierwsze wejścia:

  • letnie – J. Zlatniková i Krištof Zlatnik, w lecie 1951 r. (być może wcześniej byli na szczycie kartografowie),
  • zimowe – Arno Puškáš i Ladislav Szabó, 30 kwietnia 1958 r.[1]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 106–110.
  2. ↑ a b Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-17].
  3. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141–142. ISBN 83-909352-2-8.
  4. ↑ a b c Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 391–393. ISBN 83-01-13184-5.
Warzęchowy Filar

Media użyte na tej stronie

Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Sławkowska Grań.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sławkowska Grań i Skrajna Nowoleśna Turnia (podpisane obiekty)