Wielka Wyspa

Wielka Wyspa na tle Wrocławia

Wielka Wyspa – wyspa na Odrze we Wrocławiu. Obejmuje osiedla Bartoszowice, Biskupin, Dąbie, Sępolno, Szczytniki, Zacisze i Zalesie, stanowiąc wschodnią część dzielnicy Śródmieście. Za pomysłodawczynię nazwy uważa się prof. Wandę Kononowicz, która zaproponowała ją w grudniu 1980[1]. Nazwa długo funkcjonowała nieoficjalnie, obecnie jest stosowana przez wrocławski Urząd Miasta.

Terytoria należące do wyspy (poza Zaciszem) leżały do XVI wieku na lewym brzegu Odry, na terenie międzyrzecza (między Odrą a Oławą), po czym w latach 15311555 przekopano obecne koryto rzeki. Wymienione wyżej osady znalazły się na prawym brzegu rzeki, oddzielone jedynie starorzeczami (Czarną Wodą - Schwarzwasser). Posiadają połączenie z lewym brzegiem oraz centrum Wrocławia poprzez mosty Zwierzyniecki i Szczytnicki. Wyspa w obecnej postaci powstała na skutek przekopania w latach 19121917 kanałów lateralnych: żeglugowego i przeciwpowodziowego, przez który prowadzą mosty: Jagiellońskie i Chrobrego. Dodatkowo most Bartoszowicki łączy wyspę z groblą pomiędzy kanałami.

Wyspa objęta jest ochroną indywidualną w formie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, w ramach Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego[2][3].

Ważniejsze obiekty na Wielkiej Wyspie

Przypisy

  1. Porównaj: Wanda Kononowicz, Wrocław. Kierunki rozwoju urbanistycznego w okresie międzywojennym, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997, ISBN 83-7085-288-2, str. 41
  2. POWIATOWY PROGRAM ZWIĘKSZENIA LESISTOŚCI MIASTA WROCŁAWIA. [w:] Załącznik do uchwały Nr LII/3183/06 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 czerwca 2006 roku [on-line]. wrosystem.um.wroc.pl, 2006-06-08. s. 107. [dostęp 2010-06-16]. (pol.).
  3. 5. Środowisko przyrodnicze Wrocławia. wrosystem.um.wroc.pl, 2003. s. 22. [dostęp 2010-06-16]. (pol.).

Media użyte na tej stronie