Lista dróg Śródziemia
Jest to artykuł o charakterze zbiorczym, przedstawiający listę dróg występujących w stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Drogi Beleriandu
Drogi istniejące w Beleriandzie w Pierwszej Erze.
Stara Południowa Droga
Biegła od Nargothrondu przez Przeprawę na Teiglinie do Tol Sirion. Zwana także Starym Gościńcem Południowym.
Wielki Trakt Wschodni
Zaczynał się pod Górą Taras. Przeprawiał się przez Sirion w Brithiach i przez Aros w Arossiach. Prawdopodobnie biegł do Nogrodu i dalej na wschód za Ered Luin, gdzie był znany jako Gościniec Wschodni.
Droga została położona przez krasnoludów w Pierwszej Erze[1]. Dzięki niej możliwe były kontakty handlowe krasnoludów z elfami z Doriathu a także podróże do Eriadoru.
Ścieżka Orków
To droga, którą orkowie Morgotha przedostawali się z Angbandu na Tol Sirion.
Drogi Eriadoru
Drogi między Górami Błękitnymi a Mglistymi na północ od rzeki Iseny.
Stary Gościniec Południowy
Był to szlak biegnący na południe od Tharbadu do Wrót Rohanu. Większość drogi nie dotrwała do 3000 roku Trzeciej Ery, co widać na mapach.
Droga Wschód-Zachód
Wielki Gościniec Wschodni (także Wielka Droga, Droga Wschód-Zachód, Wschodni Gościniec i Stary Gościniec, oryg. Great East Road) prowadził od Szarych Przystani nad zatoką Lune na zachodzie, przez Wieżowe Wzgórza, Shire (w tym Most na Brandywinie) oraz Bree i dalej przez Eriador, mijając m.in. Wichrowy Czub. Na wschodzie Gościniec przekraczał Mitheithel, gdzie znajdował się Ostatni Most i kończył się w Rivendell.
Wielki Gościniec Wschodni był główną drogą Północnego Królestwa. Kiedy Arnor był rozdzielany między trzech synów Earendura w 861 roku TE, Wielki Gościniec Wschodni ukształtował granicę między Arthedainem na północy a Cardolanem na południu. Ziemia po obu stronach Wielkiej Drogi między Brandywiną i Dalekimi Wzgórzami została zasiedlona przez hobbitów w 1601 TE z zezwoleniem króla Argeleba II. Hobbici zostali zobowiązani do utrzymywania w dobrym stanie Mostu na Brandywinie i odcinka Wielkiego Gościńca.
Po upadku Północnego królestwa w 1974 roku, liczba podróżujących na drogach systematycznie spadała. Pod koniec Trzeciej Ery, niewielu było podróżujących Wielką Drogą, ale większość stanowiły krasnoludy wędrujący z Błękitnych Gór w zachodnim Eriadorze. Hobbici podróżowali za Most na Brandywine, ale jedynie do Bree.
Zielony Trakt
Biegł od Tharbadu na północ. Razem ze Starym Gościńcem Południowym tworzył Wielką Drogę (Trakt Królewski), która łączyła Arnor i Gondor. Rozdzielał się w Cardolanie na drogę przez Bree do Fornostu i gościniec do Michel Delving przez Bród Sarn.
Nazwa wzięła się od koloru trawy, porastającej rzadko używany szlak.
Drogi w Shire
Bagshot Row
Była to uliczka przechodząca przez Pagórek, łącząca wejścia do wszystkich tamtejszych smajali. Powstała po wykopaniu Bag End przez Bungo Bagginsa.
Trakt Nad Wodą
To odcinek Wschodniego Gościńca, który biegł równolegle do rzeki Wody.
Droga w Leśnym Zakątku
Była to droga biorąca początek we Wschodniej Ćwiartce, w miejscowości Słupki, łącząca Yale i Tukon. Od tej drogi odbiegała też ścieżka do Leśnego Dworu[2].
Nienazwane drogi
Jest dużo traktów bez nazwy w Shire. Między innymi[3]:
- droga wychodząca z miejscowości Białe Bruzdy, ciągnęła się na północ do Wypłoszu i Spytek, następnie skręcała do Krzywych Jam
- droga z Hobbitonu, biegnąca przy Wodzie, rozgałęziała się na gościniec do Rozstaju i drogi do Bezpiwia i Świerkowego Dworu
- droga z Rozstaju do Brodu Sarn, z odnogami: do Tukowej Skarpy i do Longbottom
- drogi w Bucklandzie po obu stronach Brandywiny, odbiegające od Wschodniego Gościńca
Drogi Gondoru
W większości zostały położone przez númenorejskich osadników, kiedy ci podbijali Śródziemie.
Droga z Isengardu
Wiodła od Bramy Isengardu do Brodów na Isenie, gdzie łączyła się z Gościńcem Zachodnim.
Gościniec Zachodni
Był prawdopodobnie częścią Królewskiego Traktu i dawniej był częścią Starego Gościńca Południowego. Zaczyna się u Brodów na Isenie, skąd prowadzi do Edoras. Stamtąd odbija na północny wschód i biegnie wzdłuż Ered Nimrais, przez Las Firien, okrąża Las Drúadan i kieruje się na Minas Tirith.
Prawdopodobnie jego przedłużeniem jest nieoznakowana droga, wychodząca z Minas Tirith na południowy zachód, do Lebennin. Przed dotarciem do Pelargiru przeprawia się przez rzekę Erui.
Odnoga do Helmowego Jaru
Była to droga odbiegająca od Gościńca Zachodniego do Rogatego Grodu w Helmowym Jarze.
Droga w Lebennin
To nienazwany gościniec wiodący z Pelargiru do Linhiru, skąd ciągnie się dalej na północ, do rzeki Ringló. Tam przeprawia się przez Ethring i skręca na zachód, do Calembel, gdzie przekracza rzekę Ciril. Dalej droga wiedzie na północ, do podnóży Ered Nimrais. Przez Przesmyk Tarlanga prowadzi na Erech.
Skrzyżowanie
To miejsce spotkania się dróg: na Harad, do Osgiliath, do Minas Morgul i do Morannonu, biegnącej u podnóży Ephel Dúath. Miejsce to znajdowało się w centralnym Ithilien
Droga do Haradu
Zaczynała się na Skrzyżowaniu i prowadziła wzdłuż Ephel Dúath na południe, przez Ithilien, z przeprawą przez Poros, gdzie spotykała się z drogą idącą z Pelargiru. Dalej prowadziła przez Harondor na pustkowia Haradu.
Północna Droga
Zaczynała się na Skrzyżowaniu i wiodła do Morannonu przez północne Ithilien.
Drogi Rhovanionu
Drogi na wschód od Gór Mglistych.
Stara Leśna Droga
Był to ostatni odcinek Gościńca Wschodniego. Zaczynała się na Wysokiej Przełęczy w Hithaeglirze i docierała do Bystrej Rzeki. Prowadziła przez Mroczną Puszczę, z wcześniejszą przeprawą przez Anduinę na Starym Brodzie. Zwana też: Men-i-Naugrim, Drogą Krasnoludów.
Ścieżka Elfów
To nieutwardzona droga, prowadząca przez Mroczną Puszczę do Pałacu Thranduila. Zaczyna się na skraju Puszczy Bramą Leśną. W miejscu, gdzie trzeba przekroczyć Zaczarowaną Rzekę, zostawiona jest mała łódka, pozwalająca na bezpieczne jej przepłynięcie.
Drogi Mordoru
Droga Morgulu
Prowadziła ze wschodniego brzegu Osgiliath do Minas Morgul. Dalej wiodła przez Przełęcz Pająka do wieży strażniczej Cirith Ungol.
Trakt Saurona
To droga łącząca Barad-dûr i Górę Przeznaczenia. Dalej rozgałęziała się na drogę: do Obozu orków i do Cirith Ungol.
Droga przy Morgai
Ciągnęła się przy Morgai od Durthangu do wieży na Przełęczy Pająka. Wokół niej rozbite były dwa obozy orków. Przy obozie północnym była odnoga do Żelaznych Wrót.
Droga Udunu
Łączyła Czarną Bramę i Carach Angren. Jej przedłużenie prowadziło do wieży Barad-dûr.
Przypisy
- ↑ X: Sindarowie. W: J.R.R. Tolkien: Silmarillion. Warszawa: Amber, s. 127, 128. ISBN 978-83-241-4999-5.
- ↑ Rozdział 3: Trzech to już kompania. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Wyprawa. Warszawa: Czytelnik, 1990. ISBN 83-07-02173-1.
- ↑ Wszystkie nazwy polskie miejscowości Shire (Rozstaj, Wypłosz) pochodzą z tłumaczenia Marii Skibniewskiej.
Bibliografia
- J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. Radosław Kot (tłum.). Amber, 2011. ISBN 978-83-241-4003-9.
- J.R.R. Tolkien: Hobbit, czyli tam i z powrotem. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Iskry, 1960. ISBN 83-207-1149-5.
- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1981. ISBN 83-85100-08-3.
- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Dwie wieże. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1981. ISBN 83-85100-08-3.
- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót Króla. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1981. ISBN 83-85100-08-3.