Wielki Wołoszyn

Wielki Wołoszyn
Ilustracja
Widok z Gęsiej Szyi
Państwo Polska
PasmoTatry, Karpaty
Wysokość2155 m n.p.m.
Pierwsze wejście16 sierpnia 1867
Eugeniusz Janota, Maksymilian Nowicki, Maciej Sieczka
• zimowe25 stycznia 1908
Mieczysław Karłowicz, Roman Kordys
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielki Wołoszyn”
Ziemia49°13′42″N 20°03′00″E/49,228333 20,050000

Wielki Wołoszyn (niem. Grosser Walachenkopf, słow. Veľký Vološín, węg. Nagy-Woľoszyn[1]) – położony na wysokości 2155 m szczyt w Tatrach Wysokich, najwyższy punkt grzbietu Wołoszyna, oddzielającego Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki[2].

Szczyt znajduje się we wschodniej Grani Świnicy i jest drugim od zachodu z kilku wierzchołków położonych w grani Wołoszyna. Od zachodu graniczy z Małym Wołoszynem, od którego oddziela go Wołoszyńska Szczerbina. Mały Wołoszyn opada na przełęcz Krzyżne, w której okolicy oddziela się na północ grań Koszystej. Od strony północno-wschodniej Wielki Wołoszyn graniczy z Pośrednim Wołoszynem. Pomiędzy tymi dwoma szczytami leży Wyżnia Wołoszyńska Przełęcz. Z południowych stoków Wielkiego Wołoszyna opada do Doliny Roztoki Urwany Żleb, zaś z Wyżniej Wołoszyńskiej Przełęczy żleb Koryto[3].

Pierwsze odnotowane wejście: Eugeniusz Janota, Maksymilian Nowicki i przewodnik Maciej Sieczka, 16 sierpnia 1867. Pierwsze wejście zimowe: Mieczysław Karłowicz i Roman Kordys, 25 stycznia 1908. Oba wejścia prowadziły przez przełęcz Krzyżne[3].

Przez masyw Wołoszyna przeprowadzona została na początku XX wieku przez ks. Walentego Gadowskiego trasa Orlej Perci. Odcinek od Polany pod Wołoszynem do Krzyżnego od wielu lat jest jednak zamknięty, cały masyw Wołoszyna stanowi obszar ochrony ścisłej i wyłączony jest z ruchu turystycznego i taternickiego[4].

Wielki Wołoszyn po lewej stronie, widok ze Świstowej Czuby
Widok z Głodówki
Widok z Doliny Waksmundzkiej

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2019-01-04].
  2. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
  3. a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część III. Granacka Przełęcz – Wołoszyn. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 67–84.
  4. Dariusz Dyląg: Orla Perć. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2012. ISBN 978-83-62460-23-6.

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Wołoszyn T37.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok ze szlaku Orlej Perci na Małej Buczynowej Turni
Woloszyn ze Swistowej Czuby podpisany.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY-SA 4.0
Masyw Wołoszyna ze Świstowej Czuby
Widok z Głodówki a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Głodówki na Tatry (fragment widoku)
Dolina Waksmundzka T61.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z okolic Wierchporońca
Wołoszyn T3 (2).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Gęśiej Szyi