Wielkie Wniebowstąpienie

Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego

Храм Вознесения Господня

7710482000[1]
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	Wniebowstąpienia Pańskiego
Wspomnienie liturgiczne	40. dzień po Passze
Historia Data rozpoczęcia budowy 1798 Data zakończenia budowy 1840 Data zamknięcia 1931 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1990
Dane świątyni Styl klasycystyczny Architekt J. Bové, F. Szestakow Kopuła • liczba kopuł 1 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 6 św. Tichona, Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej, Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego
Położenie na mapie Rosji Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego
55°45′27,91″N 37°35′44,20″E/55,757753 37,595611

Wielkie Wniebowstąpienie, pełna nazwa: cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego (ros. Большое Вознесение), dla odróżnienia od cerkwi Małe Wniebowstąpienie – prawosławna cerkiew w Moskwie, siedziba parafii należącej do dekanatu centralnego eparchii moskiewskiej miejskiej.

Pierwsza cerkiew pod tym wezwaniem została wzniesiona na tym miejscu przed 1619. Była to budowla drewniana. W latach 1685–1689 na jej miejscu wzniesiono nową murowaną świątynię. Budowa współcześnie istniejącego (XXI w.) obiektu sakralnego została zrealizowana w dwóch etapach. Od 1798 do 1816 wzniesiono przedsionek, zaś od 1827 do 1840 – główną nawę cerkwi. Projektantami całości byli J. Bové i F. Szestakow. Zachowali oni z pierwotnej murowanej konstrukcji jedynie dzwonnicę^[2].

W XIX w. i na początku XX stulecia cerkiew, dzięki swoim walorom akustycznym, stała się świątynią szczególnie chętnie odwiedzaną przez moskiewską prawosławną inteligencję. W niej w 1831 brał ślub Aleksander Puszkin. Po rewolucji październikowej cerkiew pozostawała czynna do 1931, w niej w 1925 patriarcha moskiewski i całej Rusi Tichon odprawił ostatnią w życiu Świętą Liturgię. Po 1931 dzwonnica cerkiewna została zburzona. Obiekt zaadaptowano na pracownie, laboratorium instytutu energetycznego, a następnie na salę koncertową^[2].

Budynek został zwrócony Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu w 1990. 23 września 1990 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II osobiście poprowadził do niej procesję z soboru Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu moskiewskim. W 1999 obiekt został powtórnie poświęcony, do 2004 odbudowano dzwonnicę^[2].

Przypisy