Wielko-Zagórze (gmina)

Wielko-Zagórze
gmina wiejska
1919-1954[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1945: kieleckie (PRL)
1945–54: krakowskie

Powiat

miechowski

Siedziba

Zagórzyce

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

13

brak współrzędnych
Portal Polska

Wielko-Zagórze – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim i woj. krakowskim. Siedzibą władz gminy były Zagórzyce (obecna nazwa Zagorzyce)[2].

W okresie międzywojennym gmina Wielko-Zagórze należała do powiatu miechowskiego w woj. kieleckim. 1 kwietnia 1930 roku część obszaru gminy Wielko-Zagórze weszła w skład nowej gminy Chodów[3]. Po wojnie gmina przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 1 kwietnia 1945 roku została wraz z całym powiatem miechowskim przyłączona do woj. krakowskiego[4]. 1 stycznia 1950 roku gromady Uniejów Państwowy i Uniejów Rędziny z gminy Wielko-Zagórze przyłączono do gminy Chodów[5].

Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 13 gromad: Brzuchania Państwowa, Bukowska Wola, Kalina Lisiniec, Kalina Mała, Kalina Rędziny, Podleśna Wola, Podmiejska Wola Górna, Pstroszyce I, Pstroszyce II, Siedliska, Strzeżów I, Strzeżów II i Zagorzyce[6]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Wielko-Zagórze nie przywrócono[8], a jej dawny obszar wszedł głównie w skład nowej gminy Miechów w tymże powiecie.

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Dz.U. z 1930 r. nr 23, poz. 216
  4. Dz.U. z 1945 r. nr 8, poz. 38
  5. Dz.U. z 1949 r. nr 60, poz. 472
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).