Wielodrożnica
Wielodrożnica – typ dużej wsi o zwartej lecz bezładnej zabudowie wzdłuż kilku zazwyczaj krętych ciągów komunikacyjnych (ulic)[1]. Jedna z wczesnych form słowiańskiej zabudowy wsi.
Prawdopodobnie forma ta funkcjonowała obok łańcuchówki w południowej Małopolsce oraz Rusi Halickiej przed okresem kolonizacji, ale ślady dawnych form przestrzennych nie są obecnie w żaden sposób uchwytne. Typowe formy wielodrożnicowej zabudowy wsi zachowały się na obszarze Rosji oraz Ukrainy.
Geneza ich jest różnoraka. W Niemczech wyrastała z pierwotnych germańskich drublów (małe wsie- przysiółki rozłożone wokół pasmowo zorganizowanego pola), w Albanii, Czarnogórze, Bośni i Słowenii powstała z zadrugi (jednodworczej osady wielodrożnej), na Węgrzech, gdzie wieś liczy często powyżej 5000 mieszkańców, wynikała ze stosunków gospodarczych (hodowla) i politycznych (zagrożenie tureckie), a na Ukrainie czy Podolu z warunków topograficznych (jary, zakola rzek).
Wsie wielodrożnicowe mają zazwyczaj układ pól nieregularny, niwowy lub niwowo-blokowy, zawsze z dużym rozbiciem własności na liczne działki. Przykładem takiej miejscowości może być Trzemżal w woj.wielkopolskim, wieś Szymonków w woj. opolskim, Żelechlinek w woj. łódzkim, lub też Szklary Górne i Wierzbowa na Dolnym Śląsku.
Przypisy
- ↑ Antoni Wrzosek: Górny Sląsk: prace i materiały geograficzne. Wydawnictwo Literackie, 1955, s. 200.
Media użyte na tej stronie
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 3.0
Wieś wielodrożnica - schemat
Ansicht des Dorfes Heudorf bei Meßkirch (heute Ortsteil von Meßkirch); nördlicher Bodeseeraum, kolorierte Pinselzeichnung auf Papier, um 1575; Karlsruhe, Generallandesarchiv, J/B Heudorf 1; typisches Haufendorf des Spätmittelalters/der frühen Neuzeit.