Wielogłosowość
Wielogłosowość – konstrukcja harmoniczna opierająca się zwykle na czterogłosowym układzie akordów[1].
Przez analogię do kwartetu wokalnego, głosy nazywane są: sopran, alt, tenor i bas. Ponieważ materiał oparty jest na trójdźwięku, w układzie czterogłosowym jeden z dźwięków musi być zdwojony. Nie podwaja się tercji, które to w harmonii klasycznej poczytywane jest za błąd.
W konstrukcji dwugłosowej jeden dźwięk akordu zostaje opuszczony (zwykle najmniej istotny). W harmonii pięciogłosowej lub wyższej powtarza się dźwięki akordów lub buduje się konstrukcje oparte na akordach septymowych lub akordach nonowych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Habela 1968 ↓, s. 216.
Bibliografia
- Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)