Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni

Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni (WKP-W)

Multinational Corps Northeast (MNCNE)

Znak korpusu
Historia
Państwo	NATO  Albania (od 2015)  Chorwacja (od 2012)  Czechy (od 2005)  Dania  Estonia (od 2004)  Francja (od 2015)  Niemcy  Węgry (od 2013)  Łotwa (od 2004)  Litwa (od 2004)  Hiszpania (od 2015)  Grecja (od 2016)  Holandia (od 2015)  Polska  Rumunia (od 2008)  Słowacja (od 2005)  Słowenia (od 2009)  Szwecja (od 2014)  Turcja (od 2015)  Wielka Brytania (od 2015)  Stany Zjednoczone (od 2006)
Sformowanie	18 września 1999
Dowódcy
Pierwszy	gen. broni Henrik Ekmann
Obecny	gen. broni Jürgen-Joachim von Sandrart
Działania zbrojne
Wojna w Afganistanie (2001–2021)
Organizacja
Dyslokacja	Szczecin ul. Łukasińskiego 33 (HQ)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane
Podległość	Dowództwo Sił Sojuszniczych NATO ds. Operacji
Skład	12 Dywizja Zmechanizowana Dywizja Jutlandzka Brygada Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowy Batalion Policji Wojskowej

Koszary sztabu Korpusu

Obchody 20. rocznicy powstania Korpusu Północno-Wschodniego; Szczecin, 21.09.2019

Dowódca korpusu gen. Rainer Korff składa kwiaty na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie

Beret wprowadzony 14.09.2012 (na berecie nie nosi się oznak stopni i godła)

Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni (ang. Multinational Corps Northeast, MNC NE) – międzynarodowy wyższy związek taktyczny Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, składający się z formacji stacjonujących na terenie Danii, Niemiec i Polski.

Historia

Ministrowie Obrony Danii, Niemiec i Polski podjęli decyzję o utworzeniu duńsko-niemiecko-polskiego korpusu o nazwie Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni w roku 1997. Kwatera Główna Korpusu zlokalizowana została w Polsce, w Szczecinie. Jako podwaliny nowego dowództwa posłużyła Kwatera Połączonych Sił Lądowych Szlezwiku-Holsztyna i Jutlandii (LANDJUT) z Rensburga w Niemczech. Konwencja Korpusu została podpisana już w roku 1998, kiedy Polska nie była jeszcze członkiem NATO, ale data jej przystąpienia (12 marca 1999) była już wyznaczona. 18 września 1999 trzy Państwa Założycielskie – Dania, Niemcy i Polska – wciągnęły flagi na maszty w Koszarach Bałtyckich, siedzibie Korpusu w Szczecinie. Od tego czasu Korpus bardzo się rozwinął. W roku 2005, podczas ćwiczenia Compact Eagle osiągnął Pełną Gotowość Operacyjną i już w 2007 jego personel wziął udział w misji w ramach Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa (ISAF) w Afganistanie.

Wraz z kolejnymi krajami przyjmowanymi w jego szeregi zmienił się również wielonarodowy charakter Korpusu. Od kwietnia 2004 w Kwaterze Głównej powiewają flagi Estonii, Litwy i Łotwy. W styczniu 2005 do Korpusu przystąpiła Słowacja, a w październiku 2005 – Czechy. Flaga Stanów Zjednoczonych została wciągnięta na maszt w listopadzie 2006 zaznaczając amerykańskie uczestnictwo w Korpusie. W lipcu 2008 pierwsi oficerowie rumuńscy przybyli do Kwatery. W sierpniu 2009 do współpracy przystąpiła Słowenia. W styczniu 2012 dwunastym krajem członkowskim została Chorwacja. W lipcu 2013 do Korpusu dołączyły Węgry. Szwecja, która nie jest członkiem NATO, jesienią 2014 wysłała do Koszar Bałtyckich swojego przedstawiciela. W 2015, służbę rozpoczęli w Szczecinie oficerowie brytyjscy, tureccy, francuscy i holenderscy. Tym samym, rodzina Korpusu składa się już z przedstawicieli osiemnastu krajów.

W 2016 Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni awansował na jednostkę wysokiej gotowości NATO i ma być gotowy do działania w ciągu 48 godzin odpowiadając na każde zagrożenie. Zgodnie z zaleceniami ze szczytu NATO w walijskim Newport Korpus dowodzi aktualnie nie tylko tzw. szpicą sojuszu, ale także jednostkami koordynacji NATO (NFIU). Co roku państwem ramowym szpicy jest inny, duży kraj członkowski sojuszu. Od szczytu w Newport sztab szczecińskiego korpusu NATO zwiększył się prawie dwukrotnie. Służbę w sztabie Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie rozpoczęli greccy oficerowie. Aktualnie w skład Korpusu jest 380 oficerów z 25 państw. Pełną gotowość do działania osiągnie w 2017 po manewrach Saber Strike-17. Obecnie w skład Korpusu wchodzą dowódcy z 21 państw sojuszniczych i 2 partnerskich.

Misje w Afganistanie

Personel Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego po raz pierwszy został wyznaczony do udziału w misji ISAF i oficjalnie przejął swoje obowiązki 4 lutego 2007 roku. Blisko 160 oficerów i podoficerów Korpusu spędziło w Kabulu ponad 6 miesięcy. Większość członków sztabu objęła stanowiska w nowo utworzonym dowództwie kompozytowym sił ISAF w Kabulu, gdzie potwierdzili swój wysoki poziom przygotowania i zaangażowania. Kolejna misja personelu Korpusu w Afganistanie przypadła na okres od lutego do sierpnia 2010 roku. Większość z około 130 oficerów i podoficerów Korpusu obejmowała stanowiska w Połączonym Dowództwie ISAF szczebla taktycznego. Służąc w różnych komórkach funkcyjnych, zbierali cenne doświadczenia misyjne i doskonalili swoje umiejętności. Trzecia misja, w której brało udział ponad 120 żołnierzy z Korpusu i jednostek z nim współpracujących, rozpoczęła się w styczniu 2014 roku i zakończyła w styczniu 2015 roku. Po wygaśnięciu mandatu ISAF, w styczniu 2015, rozpoczęła się misja „Resolute Support”, która jest realizowana w oparciu o sukces i zobowiązania społeczności międzynarodowej w Afganistanie.

Misje: ISAF Afganistan

• luty – sierpień 2007
• luty – sierpień 2010
• styczeń 2014 – styczeń 2015

Zadania

• Podejmowanie działań wynikających z artykułu 5. traktatu waszyngtońskiego, czyli wspólna obrona w przypadku agresji,
• Wspieranie działań pokojowych lub humanitarnych w ramach misji podejmowanych przez NATO,
• Wzmocnienie współpracy między Polską, Niemcami i Danią.

Struktura

• Dowództwo i sztab (Szczecin)
  • Dywizja Jutlandzka (Fredericia)
  • 12 Dywizja Zmechanizowana (Szczecin)
  • 14 Dywizja Grenadierów Pancernych (Prenzlau, w 2008 rozwiązana)
  • Brygada Wsparcia Dowodzenia WKPW (Stargard, od 2007)
    • 100 Batalion Łączności (Wałcz)
    • 102 Batalion Ochrony (Bielkowo)
    • 104 Batalion Zabezpieczenia (Wałcz)
    • 610 Batalion Łączności (Prenzlau)
  • 4 Centrum Koordynacji Operacji Powietrznych (Szczecin)
  • Wielonarodowy Batalion Policji Wojskowej (Mińsk Mazowiecki, od 2012)
  • Zespół Wsparcia (Szczecin)

Dowódcy

• 1999-2001 – gen. broni Henrik Ekmann
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Edward Pietrzyk (od 2000 gen. bryg. Zdzisław Goral)
  • szef sztabu – gen. bryg. Joachim Sachau
• 2001-2003 – gen. broni Zygmunt Sadowski
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Rolf Schneider
  • szef sztabu – gen. bryg. Karl Nielsen
• 2004-2006 – gen. broni Egon Ramms
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Rolf Schneider, gen. dyw. Jan Andersen
  • szef sztabu – gen. bryg. Karl Nielsen, gen. bryg. Henryk Skarżyński
• 2006-2009 – gen. broni Zdzisław Goral
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Jan Andersen, gen. dyw. Ole Køppen
  • szef sztabu – gen. bryg. Josef Heinrichs, gen. bryg. Josef Heinrichs
• 2009-2012 – gen. broni Rainer Korff
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Ryszard Sorokosz, gen. dyw. Bogusław Samol
  • szef sztabu – gen. bryg. Morten Danielsson
• 2013-2015 – gen. broni Bogusław Samol^[1] (od grudnia 2012)
  • zastępca dowódcy – gen. bryg. Morten Danielsson, gen. dyw. Agner Rokos
  • szef sztabu – gen. bryg. Lutz Niemann^[2]
• 2015-2018 – gen. broni Manfred Hofmann^[3]
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Krzysztof Król, gen. dyw. Ulrich Johan Hellebjerg
  • szef sztabu – gen. bryg. Per Orluff Knudsen, gen. bryg. Jürgen Stahl
• 2018-2021 – gen. broni dr Sławomir Wojciechowski
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Ulrich Johan Hellebjerg
  • szef sztabu – gen. bryg. Jürgen Stahl
• od 2021 – gen. broni Jürgen-Joachim von Sandrart
  • zastępca dowódcy – gen. dyw. Ulrich Johan Hellebjerg
  • szef sztabu – gen. bryg. Bogdan Rycerski

Zobacz też

• Garnizon Szczecin

Przypisy

Bibliografia

• Oficjalna strona MNC NE. [dostęp 2009-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2009)]. (ang.).
• MNC NE na oficjalnej stronie MON. [dostęp 2009-10-17]. (pol.).