Wiera Zwonariowa

Wiera Zwonariowa

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	7 września 1984 Moskwa
Wzrost	172 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	wrzesień 2000
Zakończenie kariery	aktywna
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	12 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	2 (25 października 2010)
Australian Open	SF (2009, 2011)
Roland Garros	QF (2003)
Wimbledon	F (2010)
US Open	F (2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	12 WTA, 1 WTA 125, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	9 (8 sierpnia 2005)
Australian Open	W (2012)
Roland Garros	QF (2006)
Wimbledon	F (2010)
US Open	W (2006, 2020)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie brąz Pekin 2008 tenis ziemny (gra pojedyncza)
Strona internetowa

Wiera Igoriewna Zwonariowa, ros. Вера Игоревна Звонарёва (ur. 7 września 1984 w Moskwie) – rosyjska tenisistka. Triumfatorka turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, finalistka Wimbledonu 2010 oraz US Open 2010 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008). Sklasyfikowana najwyżej na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.

Kariera tenisowa

2003

W tym roku Zwonariowa zdobyła swój pierwszy tytuł w Bol pokonując w nim Conchitę Martínez Granados 6:1, 6:3. W turnieju w Berlinie pokonała ówczesną 10 Anastazji Myskinie. We French Open została rozstawiona z numerem 22 dochodząc do ćwierćfinału pokonując m.in. Amerykankę Venus Williams, ale uległa w 3 setach Nadii Pietrowej. Na Wimbledonie przystąpiła do rywalizacji jako 16 zawodniczka rankingu WTA i doszła do IV rundy ulegając rozstawionej z numerem 4 Venus Williams 1:6, 3:6. W turnieju US Open była rozstawiona z numerem 13 i doszła do III rundy ulegając Meghann Shaughnessy 6:4, 4:6, 2:6. W turnieju w Moskwie przegrała w finale gry podwójnej. Sezon 2003 zakończyła jako 13.

2004

Wiera zaczęła sezon od dotarcia do IV rundy Australian Open przegrywając w niej z Lindsay Davenport 1:6, 3:6. W lutym wygrała swój drugi turniej w Memphis pokonując w finale Lisę Raymond 4:6, 6:4, 7:5. Również w parze z Mariją Szarapową doszły do finału gry podwójnej. Po tym turnieju awansowała do pierwszej dziesiątki rankingu WTA. W turnieju French Open doszła do III rundy ulegając Marii Szarapowej 3:6, 6:7. Na Wimbledonie powtórzyła swój wynik z 2003 roku dochodząc do IV rundy ulegając Lindsay Davenport 4:6, 4:6. Następnie doszła do finału turnieju w Cincinnati przegrywając znowu Lindsay Davenport 3:6, 2:6. W turnieju US Open dotarła do IV rundy gry pojedynczej ulegając późniejszej finalistce tego turnieju Jelenie Diemientjewej 6:1, 4:6, 3:6. Natomiast w grze mieszanej wygrała turniej z Bobem Bryanem. W turnieju w Moskwie w parze z Anastasiją Myskiną wygrała swój pierwszy tytuł deblowy. Natomiast w turnieju w Filadelfii doszła do finału przegrywając z Amélie Mauresmo 6:3, 2:6, 2:6. Zwonariowa zakończyła rok na 11 pozycji w rankingu WTA.

2005

Na turnieju Australian Open przegrała już w II rundzie z Wierą Duszewiną 3:6, 3:6. Następnie obroniła tytuł wywalczony sprzed roku w Memphis pokonując w finale Meghann Shaughnessy 7:6, 6:2. W turnieju w Berlinie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała swój drugi deblowy turniej. W turnieju French Open odpadła w III rundzie z Mary Pierce 6:7, 5:7. W turnieju w Eastbourne doszła do finału debla. W turnieju na trawiastych kortach w Wimbledonie odpadła w II rundzie z Květą Peschke 6:1, 4:6, 3:6. W turnieju w Stanfordzie w parze z Jeleną Lichowcewą przegrały w finale debla. Po tym turnieju Wiera doznała kontuzji która wykluczyła ją z gry do końca sezon. Sezon zakończyła na 42 miejscu w rankingu WTA.

2006

Sezon zaczęła od turnieju w Auckland, gdzie doszła do finału przegrywając z Marion Bartoli 2:6, 2:6, ale w grze podwójnej w parze z Jeleną Lichowcewą wygrały ten turniej pokonując w finale 6:3, 6:4 parę Émilie Loit i Barbora Záhlavová-Strýcová. Natomiast w Australian Open uległa już w I rundzie Martinie Hingis 1:6, 2:6. W kolejnym turnieju wielkoszlemowym French Open odpadła również w I rundzie ulegając Dinarze Safinie. W turnieju w Birmingham wygrała swój 4 turniej pokonując w finale Jameę Jackson 7:6, 7:6. W turnieju wimbledońskim trafiła w pierwszej rundzie na Kim Clijsters i przegrała 5:7, 3:6. Natomiast w grze mieszanej w parze z Andy Ramem wygrała swój drugi tytuł wielkoszlemowy w grze mieszanej. W turnieju przygotowawczym do US Open w Cincinnati pokonała w finale Katerinę Srebotnik 6:2, 6:4. W turnieju US Open doszła do III rundy pokonując po drodze Martę Domachowską 7:6, 6:6, a ulegając Jelenie Diemientjewej 5:7, 3:6. W parze z Nathalie Dechy wygrały cały turniej w kategorii gry deblowej. Sezon zakończyła jako 24 w rankingu WTA.

2007

Wiera zaczęła sezon dochodząc po raz drugi z rzędu do finału turnieju w Auckland, gdzie przegrała z Jeleną Janković 6:7, 7:5, 3:6. W Australian Open doszła do IV rundy gdzie przegrała z Mariją Szarapową 5:7, 4:6. W turnieju w Indian Wells po raz pierwszy w swojej karierze wygrała z numerem 1 światowego rankingu Mariją Szarapową w IV rundzie, ale uległa w ćwierćfinale Chince Li Na 4:6, 5:7. Z powodu kontuzji nadgarstka musiała wycofać się z French Open i Wimbledonu. Na korty wróciła na turniej US Open w którym doszła do III rundy przegrywając z Sereną Williams4:6, 6:7. Sezon zakończyła jako 22.

2008

Sezon zaczęła jak zwykle od turnieju w Auckland, gdzie została rozstawiona z numerem 1 i przegrała w ćwierćfinale. Następnym jej turniejem był turniej w Hobart, gdzie doszła do finału w którym musiała dać walkowera Eleni Daniilidu. W turnieju Australian Open odpadła już w I rundzie przegrywając z Ai Sugiyama. Następnie doszła do finału turnieju Qatar Total Open w Dosze, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 0:6. W turnieju w Charleston doszła po raz trzeci w sezonie do finału w którym przegrała z Sereną Williams 4:6, 6:3, 3:6. Następnie w turnieju w Pradze wygrała swój szósty turniej pokonując Wiktoryję Azarankę 7:6, 6:2. W turnieju French Open została rozstawiona z numerem 11 i doszła do IV rundy przegrywając z Jeleną Diemientjewą 4:6, 6:1, 2:6. Na kortach Wimbledonu została rozstawiona z numerem 13 i dość nieoczekiwanie odpadła już w II rundzie przegrywając z Tamarine Tanasugarn 6:7, 6:4, 3:6. W lipcu w parze z Jeleną Wiesniną doszły do finału turnieju w Stanfordzie, w którym przegrały z Carą Black i Liezel Huber. Na Igrzyskach Olimpijskich zdobyła brązowy medal, pokonując Li Na w walce o 3 miejsce. Na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku doszła do II rundy w której przegrała z Tetianą Perebyjnis 3:6, 3:6. Po tym turnieju wygrała swój siódmy zawodowy turniej w Kantonie pokonując w finale Peng Shuai 6:7, 6:0, 6:2. Następnie osiągnęła dwa finały w Moskwie przegrana z Janković i w Linz przegrana z Aną Ivanović. Jako 8 zakwalifikowała się do turnieju mistrzyń w którym doszła do finału pokonując po drodze Swietłanę Kuzniecową 6:2, 6:3, Anę Ivanović 6:3, 6:7, 6:4, Jelenę Janković 2:6, 6:3, 6:4, w półfinale Jelenę Diemientjewą 7:6, 3:6, 6:3 i uległa dopiero Venus Williams 7:6, 0:6, 2:6. Sezon zakończyła jako 7.

2009

Sezon 2009 Wiera zaczęła znakomicie dochodząc do półfinału Australian Open pokonując po drodze m.in. Nadię Pietrową i Marion Bartoli, a ulegając dopiero Dinarze Safinie 3:6, 6:7. W turnieju w Pattaya wygrała cały turniej pokonując w finale Sanie Mirze. Następnie W turnieju w Indian Wells Wiera rozegrała swój najlepszy turniej w karierze wygrywając w singlu w po drodze m.in. Li Na, Caroline Wozniacki, Wiktoryję Azarankę, a w finale ostatecznie pokonała Anę Ivanović 7:6, 6:2. Również w tym turnieju w parze z Wiktoryją Azaranką wygrały cały turniej. Z powodu kontuzji Wiera musiała wycofać się z wielkoszlemowego French Open. W turnieju wimbledońskim odpadła w III rundzie. W US Open dotarła do IV rundzie, gdzie mając siedem piłek meczowych przegrała z Flavią Penettą 6:3, 6:7, 0:6. Na turnieju mistrzyń była zawodniczką rezerwową i zastąpiła Dinarę Safinę w meczu z Caroline Wozniacki, ale po tym meczu wycofała się z turnieju. Sezon zakończyła na 9 miejscu w rankingu WTA.

2010

Sezon rozpoczęła od turnieju w Sydney. W I rundzie przy stanie 3:3 w meczu z Jeleną Wiesniną musiała skreczować. Następnie wystartowała w Australian Open, gdzie doszła do IV rundy przegrywając z Wiktoryją Azaranką 6:4, 4:6, 0:6.

W turnieju w Pattaya zdołała obronić tytuł. W finale pokonała Tamarine Tanasugarn 6:4, 6:4. Nie obroniła tytułu w Indian Wells, przegrywając w IV rundzie 2:6, 5:7 z Samanthą Stosur. Odpadła również w IV rundzie turnieju w Miami, gdzie po pokonaniu Melanie Oudin i Sary Errani przegrała z Justine Henin 1:6, 4:6

Osiągnęła finał turnieju w Charleston, zwyciężyła z nią tylko Samantha Stosur – 0:6, 3:6. Po drodze pokonała Melanie Oudin 7:5, 6:2 i Caroline Wozniacki, która musiała skreczować przy wyniku 5:2 dla Wiery, z powodu kontuzji lewej kostki.

Słabą formę pokazała na kortach ziemnych. Przegrała w II rundach turnieju w Rzymie (z Petrą Kvitovą 4:6, 0:6) i w Madrycie (z Venus Williams 5:7, 3:6). W paryskim turnieju French Open dotarła do II rundy, ulegając 4:6, 4:6 Anastasiji Rodinowej.

Na trawiastych kortach Wimbledonu pokonując m.in. Yaninę Wickmayer, Jelenę Janković i Kim Clijsters doszła do pierwszego swojej karierze finału wielkoszlemowego w grze pojedynczej, w którym przegrała z Sereną Wiliams 3:6, 2:6.

2012

Sezon rozpoczęła od przegranej w pierwszej rundzie turnieju w Sydney ze swoją rodaczką, Swietłaną Kuzniecową, wynikiem 1:6, 2:6.

Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach Rumunkę Alexandrę Dulgheru. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę Czech – Lucie Hradecką. W następnej rundzie nie sprostała rodaczce Jekatierinie Makarowej. Mecz zakończył się wynikiem 6:7(7), 1:6. W zawodach gry podwójnej w parze ze Swietłaną Kuzniecową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci^[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej.

Nie wystartowała we French Open 2012, a podczas Wimbledonu odpadła w trzeciej rundzie po kreczu w drugim secie w meczu z Kim Clijsters przy stanie 3:6, 3:4. Później wystartowała w turnieju olimpijskim rozgrywanym również na londyńskiej trawie, jednak podobnie jak miesiąc wcześniej odpadła w trzeciej rundzie. Przegrała z późniejszą mistrzynią Sereną Williams 1:6, 0:6. To był ostatni występ Zwonariowej na profesjonalnych kortach w sezonie.

2013–2015

Przez kontuzję nie występowała w całym sezonie 2013.

Powrót do gry w kolejnym roku nie był zbyt udany – porażki w pierwszych rundach w Shenzhen i Australian Open. Wygrała jeden mecz w Pattaya z Peangtarn Plipuech 6:3, 6:2, ale w drugiej rundzie przegrała z Jekatieriną Makarową 0:6, 2:6. W Tajlandii w grze podwójnej poszło już jej zdecydowanie lepiej, gdyż awansowała aż do półfinału. W parze z Noppawan Lertcheewakarn przegrała w walce o finał z późniejszymi triumfatorkami Peng Shuai i Zhang Shuai 2:6, 3:6. Przełom nastąpił podczas Wimbledonu, gdzie wygrała dwie pierwsze rundy: z Tarą Moore 6:4, 6:7(3), 9:7 i Donną Vekić 6:4, 6:4. W trzeciej jednak nie sprostała Zarinie Dijas 6:7(1), 6:3, 3:6. W grze podwójnej występ zakończył się na pierwszej rundzie. U boku, powracającej do zawodowego tenisa, Martiny Hingis uległa rozstawionej z czwórką parze Cara Black–Sania Mirza 2:6, 4:6. Przez kontuzje znowu zaprzestała występów, a ostatecznie w 2015 roku zakończyła karierę^[2].

2017

W 2017 roku Wiera Zwonariowa powróciła do zawodowego tenisa. Pod koniec marca wystąpiła w turnieju ITF w Istambule. W lipcu wygrała turniej w Szarm el-Szejk. W sierpniu wystartowała w eliminacjach do turnieju WTA Premier w New Haven. W pierwszej rundzie pokonała Anastasiję Rodionową 2:6, 6:3, 6:1. W drugiej po przegraniu pierwszego seta z Magdaléną Rybárikovą 5:7 poddała mecz. Później w eliminacjach do US Open wygrała jeden mecz, lecz w kolejnym nie sprostała Jamie Loeb przegrywając 6:7(4), 7:5, 4:6.

We wrześniu doszła do finału turnieju rangi WTA 125k w Dalian, w którym przegrała z Kateryną Kozłową 4:6, 2:6. Pod koniec miesiąca przeszła przez eliminacje do turnieju WTA International w Taszkencie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała rozstawioną z czwórką Irinę-Camelię Begu 2:6, 6:2, 6:4, w ćwierćfinale „szóstkę” Aleksandrę Krunić 6:4, 6:3, by w walce o finał skreczować w meczu z Kateryną Bondarenko przy stanie 6:7(7), 1:4. Na koniec sezonu przegrała w pierwszej rundzie WTA 125k w Hua Hin z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 30 (12–18)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	8 lipca 2002	Palermo	Ceglana	Mariana Díaz-Oliva	7:6(6), 1:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	4 maja 2003	Bol	Ceglana	Conchita Martínez Granados	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	2.	21 lutego 2004	Memphis	Twarda (hala)	Lisa Raymond	4:6, 6:4, 7:5
Finalistka	2.	16 sierpnia 2004	Cincinnati	Twarda	Lindsay Davenport	3:6, 2:6
Finalistka	3.	25 października 2004	Filadelfia	Twarda (hala)	Amélie Mauresmo	6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	19 lutego 2005	Memphis	Twarda (hala)	Meghann Shaughnessy	7:6(3), 6:2
Finalistka	4.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Marion Bartoli	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	4.	18 czerwca 2006	Birmingham	Trawiasta	Jamea Jackson	7:6(12), 7:6(5)
Zwyciężczyni	5.	23 lipca 2006	Cincinnati	Twarda	Katarina Srebotnik	6:2, 6:4
Finalistka	5.	6 stycznia 2007	Auckland	Twarda	Jelena Janković	6:7(9), 7:5, 3:6
Finalistka	6.	11 stycznia 2008	Hobart	Twarda	Eleni Daniilidu	walkower
Finalistka	7.	24 lutego 2008	Doha	Twarda	Marija Szarapowa	1:6, 6:2, 0:6
Finalistka	8.	20 kwietnia 2008	Charleston	Ceglana	Serena Williams	4:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	6.	4 maja 2008	Praga	Ceglana	Wiktoryja Azaranka	7:6(2), 6:2
Zwyciężczyni	7.	21 września 2008	Kanton	Twarda	Peng Shuai	6:7(4), 6:0, 6:2
Finalistka	9.	12 października 2008	Moskwa	Twarda (hala)	Jelena Janković	2:6, 4:6
Finalistka	10.	26 października 2008	Linz	Twarda (hala)	Ana Ivanović	2:6, 1:6
Finalistka	11.	9 listopada 2008	Doha	Twarda	Venus Williams	7:6(5), 0:6, 2:6
Zwyciężczyni	8.	15 lutego 2009	Pattaya	Twarda	Sania Mirza	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	9.	22 marca 2009	Indian Wells	Twarda	Ana Ivanović	7:6(5), 6:2
Zwyciężczyni	10.	14 lutego 2010	Pattaya	Twarda	Tamarine Tanasugarn	6:4, 6:4
Finalistka	12.	18 kwietnia 2010	Charleston	Ceglana	Samantha Stosur	0:6, 3:6
Finalistka	13.	3 lipca 2010	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	3:6, 2:6
Finalistka	14.	23 sierpnia 2010	Montreal	Twarda	Caroline Wozniacki	3:6, 2:6
Finalistka	15.	11 września 2010	US Open	Twarda	Kim Clijsters	2:6, 1:6
Finalistka	16.	11 października 2010	Pekin	Twarda	Caroline Wozniacki	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	11.	26 lutego 2011	Doha	Twarda	Caroline Wozniacki	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	12.	24 lipca 2011	Baku	Twarda	Ksienija Pierwak	6:1, 6:4
Finalistka	17.	7 sierpnia 2011	San Diego	Twarda	Agnieszka Radwańska	3:6, 4:6
Finalistka	18.	1 października 2011	Tokio	Twarda	Agnieszka Radwańska	3:6, 2:6

Gra podwójna 18 (12–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	5 października 2003	Moskwa	Dywanowa (hala)	Anastasija Myskina	Nadieżda Pietrowa Meghann Shaughnessy	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	21 lutego 2004	Memphis	Twarda (hala)	Marija Szarapowa	Åsa Svensson Meilen Tu	4:6, 6:7(0)
Zwyciężczyni	1.	17 października 2004	Moskwa	Dywanowa (hala)	Anastasija Myskina	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	6:3, 4:6, 6:2
Zwyciężczyni	2.	8 maja 2005	Berlin	Ceglana	Jelena Lichowcewa	Cara Black Liezel Huber	4:6, 6:4, 6:3
Finalistka	3.	18 czerwca 2005	Eastbourne	Trawiasta	Jelena Lichowcewa	Lisa Raymond Rennae Stubbs	3:6, 5:7
Finalistka	4.	31 lipca 2005	Stanford	Twarda	Jelena Lichowcewa	Cara Black Rennae Stubbs	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	3.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Jelena Lichowcewa	Émilie Loit Barbora Strýcová	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	4.	10 września 2006	US Open	Twarda	Nathalie Dechy	Dinara Safina Katarina Srebotnik	7:6(5), 7:5
Finalistka	5.	20 lipca 2008	Stanford	Twarda	Jelena Wiesnina	Cara Black Liezel Huber	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	21 marca 2009	Indian Wells	Twarda	Wiktoryja Azaranka	Gisela Dulko Szachar Pe’er	6:4, 3:6, 10–5
Finalistka	6.	4 lipca 2010	Wimbledon	Trawiasta	Jelena Wiesnina	Vania King Jarosława Szwiedowa	6:7(6), 2:6
Zwyciężczyni	6.	27 stycznia 2012	Australian Open	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	Sara Errani Roberta Vinci	5:7, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni	7.	4 lutego 2018	Petersburg	Twarda (hala)	Timea Bacsinszky	Ałła Kudriawcewa Katarina Srebotnik	2:6, 6:1, 10–3
Zwyciężczyni	8.	29 lipca 2018	Moskwa	Ceglana	Anastasija Potapowa	Aleksandra Panowa Galina Woskobojewa	6:0, 6:3
Zwyciężczyni	9.	24 lutego 2019	Budapeszt	Twarda (hala)	Jekatierina Aleksandrowa	Fanny Stollár Heather Watson	6:4, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni	10.	11 września 2020	US Open	Twarda	Laura Siegemund	Nicole Melichar Xu Yifan	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	11.	6 marca 2022	Lyon	Twarda (hala)	Laura Siegemund	Alicia Barnett Olivia Nicholls	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	12.	3 kwietnia 2022	Miami	Twarda	Laura Siegemund	Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens	7:6(3), 7:5

Gra mieszana 2 (2–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	12 września 2004	US Open	Twarda	Bob Bryan	Alicia Molik Todd Woodbridge	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	2.	9 lipca 2006	Wimbledon	Trawiasta	Andy Ram	Venus Williams Bob Bryan	6:3, 6:2

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	10 września 2017	Dalian	Twarda	Kateryna Kozłowa	4:6, 2:6

Gra podwójna 3 (1–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	11 listopada 2018	Limoges	Twarda (hala)	Timea Bacsinszky	Wieronika Kudiermietowa Galina Woskobojewa	5:7, 4:6
Finalistka	2.	12 grudnia 2021	Angers	Twarda (hala)	Monica Niculescu	Tereza Mihalíková Greet Minnen	6:4, 1:6, 8–10
Zwyciężczyni	1.	19 grudnia 2021	Limoges	Twarda (hala)	Monica Niculescu	Estelle Cascino Jessika Ponchet	6:4, 6:4

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2004	Faza grupowa	Marija Szarapowa Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo	4:6, 5:7 2:6, 4:6 0:6, 1:6
2008	Finał	Venus Williams	7:6(5), 0:6, 2:6
2009	Faza grupowa[a]	Caroline Wozniacki	0:6, 7:6(3), 4:6 wycofała się z turnieju po jednym meczu
2010	Półfinał	Caroline Wozniacki	5:7, 0:6
2011	Półfinał	Wiktoryja Azaranka	2:6, 3:6

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2005	Półfinał	Jelena Lichowcewa	Cara Black Rennae Stubbs	4:6, 6:7(4)

Finały turniejów ITF

Gra pojedyncza 4 (3–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	24/09/2000	Moskwa	10 000	Dywanowa	Marija Gołowiznina	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	2.	14/04/2002	Neapol	50 000	Ceglana	Maureen Drake	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	3.	09/07/2017	Szarm el-Szejk	15 000	Twarda	Tereza Mihalíková	1:6, 7:6(4), 7:5
Finalistka	1.	31/10/2020	Stambuł	25 000	Twarda (hala)	Kaia Kanepi	3:6, 3:6

Gra podwójna 3 (1–2)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	22/04/2001	Cagliari	10 000	Ceglana	Aleksandra Srndovic	Giulia Meruzzi Andreea Ehritt-Vanc	1:6, 3:6
Finalistka	2.	14/04/2002	Neapol	50 000	Ceglana	Gisela Dulko	Rika Hiraki Nana Miyagi	5:7, 6:4, 5:7
Zwyciężczyni	1.	13/04/2019	Antalya	25 000	Ceglana	Marie Mettraux	Karolína Kubáňová Nikola Tomanová	6:3, 0:6, 12–10

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-09-11]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-09-11]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-09-11]  (ang.).