Wiera Zwonariowa

Wiera Zwonariowa
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

7 września 1984
Moskwa

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

wrzesień 2000

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

12 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (25 października 2010)

Australian Open

SF (2009, 2011)

Roland Garros

QF (2003)

Wimbledon

F (2010)

US Open

F (2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12 WTA, 1 WTA 125, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

9 (8 sierpnia 2005)

Australian Open

W (2012)

Roland Garros

QF (2006)

Wimbledon

F (2010)

US Open

W (2006, 2020)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brązPekin 2008tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Strona internetowa

Wiera Igoriewna Zwonariowa, ros. Вера Игоревна Звонарёва (ur. 7 września 1984 w Moskwie) – rosyjska tenisistka. Triumfatorka turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, finalistka Wimbledonu 2010 oraz US Open 2010 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008). Sklasyfikowana najwyżej na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.

Kariera tenisowa

2003

W tym roku Zwonariowa zdobyła swój pierwszy tytuł w Bol pokonując w nim Conchitę Martínez Granados 6:1, 6:3. W turnieju w Berlinie pokonała ówczesną 10 Anastazji Myskinie. We French Open została rozstawiona z numerem 22 dochodząc do ćwierćfinału pokonując m.in. Amerykankę Venus Williams, ale uległa w 3 setach Nadii Pietrowej. Na Wimbledonie przystąpiła do rywalizacji jako 16 zawodniczka rankingu WTA i doszła do IV rundy ulegając rozstawionej z numerem 4 Venus Williams 1:6, 3:6. W turnieju US Open była rozstawiona z numerem 13 i doszła do III rundy ulegając Meghann Shaughnessy 6:4, 4:6, 2:6. W turnieju w Moskwie przegrała w finale gry podwójnej. Sezon 2003 zakończyła jako 13.

2004

Wiera zaczęła sezon od dotarcia do IV rundy Australian Open przegrywając w niej z Lindsay Davenport 1:6, 3:6. W lutym wygrała swój drugi turniej w Memphis pokonując w finale Lisę Raymond 4:6, 6:4, 7:5. Również w parze z Mariją Szarapową doszły do finału gry podwójnej. Po tym turnieju awansowała do pierwszej dziesiątki rankingu WTA. W turnieju French Open doszła do III rundy ulegając Marii Szarapowej 3:6, 6:7. Na Wimbledonie powtórzyła swój wynik z 2003 roku dochodząc do IV rundy ulegając Lindsay Davenport 4:6, 4:6. Następnie doszła do finału turnieju w Cincinnati przegrywając znowu Lindsay Davenport 3:6, 2:6. W turnieju US Open dotarła do IV rundy gry pojedynczej ulegając późniejszej finalistce tego turnieju Jelenie Diemientjewej 6:1, 4:6, 3:6. Natomiast w grze mieszanej wygrała turniej z Bobem Bryanem. W turnieju w Moskwie w parze z Anastasiją Myskiną wygrała swój pierwszy tytuł deblowy. Natomiast w turnieju w Filadelfii doszła do finału przegrywając z Amélie Mauresmo 6:3, 2:6, 2:6. Zwonariowa zakończyła rok na 11 pozycji w rankingu WTA.

2005

Na turnieju Australian Open przegrała już w II rundzie z Wierą Duszewiną 3:6, 3:6. Następnie obroniła tytuł wywalczony sprzed roku w Memphis pokonując w finale Meghann Shaughnessy 7:6, 6:2. W turnieju w Berlinie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała swój drugi deblowy turniej. W turnieju French Open odpadła w III rundzie z Mary Pierce 6:7, 5:7. W turnieju w Eastbourne doszła do finału debla. W turnieju na trawiastych kortach w Wimbledonie odpadła w II rundzie z Květą Peschke 6:1, 4:6, 3:6. W turnieju w Stanfordzie w parze z Jeleną Lichowcewą przegrały w finale debla. Po tym turnieju Wiera doznała kontuzji która wykluczyła ją z gry do końca sezon. Sezon zakończyła na 42 miejscu w rankingu WTA.

2006

Sezon zaczęła od turnieju w Auckland, gdzie doszła do finału przegrywając z Marion Bartoli 2:6, 2:6, ale w grze podwójnej w parze z Jeleną Lichowcewą wygrały ten turniej pokonując w finale 6:3, 6:4 parę Émilie Loit i Barbora Záhlavová-Strýcová. Natomiast w Australian Open uległa już w I rundzie Martinie Hingis 1:6, 2:6. W kolejnym turnieju wielkoszlemowym French Open odpadła również w I rundzie ulegając Dinarze Safinie. W turnieju w Birmingham wygrała swój 4 turniej pokonując w finale Jameę Jackson 7:6, 7:6. W turnieju wimbledońskim trafiła w pierwszej rundzie na Kim Clijsters i przegrała 5:7, 3:6. Natomiast w grze mieszanej w parze z Andy Ramem wygrała swój drugi tytuł wielkoszlemowy w grze mieszanej. W turnieju przygotowawczym do US Open w Cincinnati pokonała w finale Katerinę Srebotnik 6:2, 6:4. W turnieju US Open doszła do III rundy pokonując po drodze Martę Domachowską 7:6, 6:6, a ulegając Jelenie Diemientjewej 5:7, 3:6. W parze z Nathalie Dechy wygrały cały turniej w kategorii gry deblowej. Sezon zakończyła jako 24 w rankingu WTA.

2007

Wiera zaczęła sezon dochodząc po raz drugi z rzędu do finału turnieju w Auckland, gdzie przegrała z Jeleną Janković 6:7, 7:5, 3:6. W Australian Open doszła do IV rundy gdzie przegrała z Mariją Szarapową 5:7, 4:6. W turnieju w Indian Wells po raz pierwszy w swojej karierze wygrała z numerem 1 światowego rankingu Mariją Szarapową w IV rundzie, ale uległa w ćwierćfinale Chince Li Na 4:6, 5:7. Z powodu kontuzji nadgarstka musiała wycofać się z French Open i Wimbledonu. Na korty wróciła na turniej US Open w którym doszła do III rundy przegrywając z Sereną Williams4:6, 6:7. Sezon zakończyła jako 22.

2008

Sezon zaczęła jak zwykle od turnieju w Auckland, gdzie została rozstawiona z numerem 1 i przegrała w ćwierćfinale. Następnym jej turniejem był turniej w Hobart, gdzie doszła do finału w którym musiała dać walkowera Eleni Daniilidu. W turnieju Australian Open odpadła już w I rundzie przegrywając z Ai Sugiyama. Następnie doszła do finału turnieju Qatar Total Open w Dosze, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 0:6. W turnieju w Charleston doszła po raz trzeci w sezonie do finału w którym przegrała z Sereną Williams 4:6, 6:3, 3:6. Następnie w turnieju w Pradze wygrała swój szósty turniej pokonując Wiktoryję Azarankę 7:6, 6:2. W turnieju French Open została rozstawiona z numerem 11 i doszła do IV rundy przegrywając z Jeleną Diemientjewą 4:6, 6:1, 2:6. Na kortach Wimbledonu została rozstawiona z numerem 13 i dość nieoczekiwanie odpadła już w II rundzie przegrywając z Tamarine Tanasugarn 6:7, 6:4, 3:6. W lipcu w parze z Jeleną Wiesniną doszły do finału turnieju w Stanfordzie, w którym przegrały z Carą Black i Liezel Huber. Na Igrzyskach Olimpijskich zdobyła brązowy medal, pokonując Li Na w walce o 3 miejsce. Na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku doszła do II rundy w której przegrała z Tetianą Perebyjnis 3:6, 3:6. Po tym turnieju wygrała swój siódmy zawodowy turniej w Kantonie pokonując w finale Peng Shuai 6:7, 6:0, 6:2. Następnie osiągnęła dwa finały w Moskwie przegrana z Janković i w Linz przegrana z Aną Ivanović. Jako 8 zakwalifikowała się do turnieju mistrzyń w którym doszła do finału pokonując po drodze Swietłanę Kuzniecową 6:2, 6:3, Anę Ivanović 6:3, 6:7, 6:4, Jelenę Janković 2:6, 6:3, 6:4, w półfinale Jelenę Diemientjewą 7:6, 3:6, 6:3 i uległa dopiero Venus Williams 7:6, 0:6, 2:6. Sezon zakończyła jako 7.

2009

Sezon 2009 Wiera zaczęła znakomicie dochodząc do półfinału Australian Open pokonując po drodze m.in. Nadię Pietrową i Marion Bartoli, a ulegając dopiero Dinarze Safinie 3:6, 6:7. W turnieju w Pattaya wygrała cały turniej pokonując w finale Sanie Mirze. Następnie W turnieju w Indian Wells Wiera rozegrała swój najlepszy turniej w karierze wygrywając w singlu w po drodze m.in. Li Na, Caroline Wozniacki, Wiktoryję Azarankę, a w finale ostatecznie pokonała Anę Ivanović 7:6, 6:2. Również w tym turnieju w parze z Wiktoryją Azaranką wygrały cały turniej. Z powodu kontuzji Wiera musiała wycofać się z wielkoszlemowego French Open. W turnieju wimbledońskim odpadła w III rundzie. W US Open dotarła do IV rundzie, gdzie mając siedem piłek meczowych przegrała z Flavią Penettą 6:3, 6:7, 0:6. Na turnieju mistrzyń była zawodniczką rezerwową i zastąpiła Dinarę Safinę w meczu z Caroline Wozniacki, ale po tym meczu wycofała się z turnieju. Sezon zakończyła na 9 miejscu w rankingu WTA.

2010

Sezon rozpoczęła od turnieju w Sydney. W I rundzie przy stanie 3:3 w meczu z Jeleną Wiesniną musiała skreczować. Następnie wystartowała w Australian Open, gdzie doszła do IV rundy przegrywając z Wiktoryją Azaranką 6:4, 4:6, 0:6.

W turnieju w Pattaya zdołała obronić tytuł. W finale pokonała Tamarine Tanasugarn 6:4, 6:4. Nie obroniła tytułu w Indian Wells, przegrywając w IV rundzie 2:6, 5:7 z Samanthą Stosur. Odpadła również w IV rundzie turnieju w Miami, gdzie po pokonaniu Melanie Oudin i Sary Errani przegrała z Justine Henin 1:6, 4:6

Osiągnęła finał turnieju w Charleston, zwyciężyła z nią tylko Samantha Stosur – 0:6, 3:6. Po drodze pokonała Melanie Oudin 7:5, 6:2 i Caroline Wozniacki, która musiała skreczować przy wyniku 5:2 dla Wiery, z powodu kontuzji lewej kostki.

Słabą formę pokazała na kortach ziemnych. Przegrała w II rundach turnieju w Rzymie (z Petrą Kvitovą 4:6, 0:6) i w Madrycie (z Venus Williams 5:7, 3:6). W paryskim turnieju French Open dotarła do II rundy, ulegając 4:6, 4:6 Anastasiji Rodinowej.

Na trawiastych kortach Wimbledonu pokonując m.in. Yaninę Wickmayer, Jelenę Janković i Kim Clijsters doszła do pierwszego swojej karierze finału wielkoszlemowego w grze pojedynczej, w którym przegrała z Sereną Wiliams 3:6, 2:6.

2012

Sezon rozpoczęła od przegranej w pierwszej rundzie turnieju w Sydney ze swoją rodaczką, Swietłaną Kuzniecową, wynikiem 1:6, 2:6.

Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach Rumunkę Alexandrę Dulgheru. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę Czech – Lucie Hradecką. W następnej rundzie nie sprostała rodaczce Jekatierinie Makarowej. Mecz zakończył się wynikiem 6:7(7), 1:6. W zawodach gry podwójnej w parze ze Swietłaną Kuzniecową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej.

Nie wystartowała we French Open 2012, a podczas Wimbledonu odpadła w trzeciej rundzie po kreczu w drugim secie w meczu z Kim Clijsters przy stanie 3:6, 3:4. Później wystartowała w turnieju olimpijskim rozgrywanym również na londyńskiej trawie, jednak podobnie jak miesiąc wcześniej odpadła w trzeciej rundzie. Przegrała z późniejszą mistrzynią Sereną Williams 1:6, 0:6. To był ostatni występ Zwonariowej na profesjonalnych kortach w sezonie.

2013–2015

Przez kontuzję nie występowała w całym sezonie 2013.

Powrót do gry w kolejnym roku nie był zbyt udany – porażki w pierwszych rundach w Shenzhen i Australian Open. Wygrała jeden mecz w Pattaya z Peangtarn Plipuech 6:3, 6:2, ale w drugiej rundzie przegrała z Jekatieriną Makarową 0:6, 2:6. W Tajlandii w grze podwójnej poszło już jej zdecydowanie lepiej, gdyż awansowała aż do półfinału. W parze z Noppawan Lertcheewakarn przegrała w walce o finał z późniejszymi triumfatorkami Peng Shuai i Zhang Shuai 2:6, 3:6. Przełom nastąpił podczas Wimbledonu, gdzie wygrała dwie pierwsze rundy: z Tarą Moore 6:4, 6:7(3), 9:7 i Donną Vekić 6:4, 6:4. W trzeciej jednak nie sprostała Zarinie Dijas 6:7(1), 6:3, 3:6. W grze podwójnej występ zakończył się na pierwszej rundzie. U boku, powracającej do zawodowego tenisa, Martiny Hingis uległa rozstawionej z czwórką parze Cara BlackSania Mirza 2:6, 4:6. Przez kontuzje znowu zaprzestała występów, a ostatecznie w 2015 roku zakończyła karierę[2].

2017

W 2017 roku Wiera Zwonariowa powróciła do zawodowego tenisa. Pod koniec marca wystąpiła w turnieju ITF w Istambule. W lipcu wygrała turniej w Szarm el-Szejk. W sierpniu wystartowała w eliminacjach do turnieju WTA Premier w New Haven. W pierwszej rundzie pokonała Anastasiję Rodionową 2:6, 6:3, 6:1. W drugiej po przegraniu pierwszego seta z Magdaléną Rybárikovą 5:7 poddała mecz. Później w eliminacjach do US Open wygrała jeden mecz, lecz w kolejnym nie sprostała Jamie Loeb przegrywając 6:7(4), 7:5, 4:6.

We wrześniu doszła do finału turnieju rangi WTA 125k w Dalian, w którym przegrała z Kateryną Kozłową 4:6, 2:6. Pod koniec miesiąca przeszła przez eliminacje do turnieju WTA International w Taszkencie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała rozstawioną z czwórką Irinę-Camelię Begu 2:6, 6:2, 6:4, w ćwierćfinale „szóstkę” Aleksandrę Krunić 6:4, 6:3, by w walce o finał skreczować w meczu z Kateryną Bondarenko przy stanie 6:7(7), 1:4. Na koniec sezonu przegrała w pierwszej rundzie WTA 125k w Hua Hin z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej20002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAA1R4R2R1R4R1RSF4RSF3RA1R2RAAQ1Q1A1R1R0 / 1423 – 14
French OpenAA4RQF3R3R1RA4RA2R4RAAAAAAA1RQ3Q30 / 918 – 9
WimbledonAA2R4R4R2R1RA2R3RF3R3RA3RAAA1RANH2R0 / 1324 – 13
US OpenAA3R3R4RA3R3R2R4RFQFAAAAAQ22RA1R1R0 / 1226 – 12
Ranking na koniec roku357371451311422423792798251182204123141163870 / 4891 – 48

Występy w grze podwójnej

Turniej20002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAA1RSFQF3RA3RA2RWA1RAAAA1RA3R3R1 / 1122 – 10
French OpenAAAA3R3RQFA2RA2R2RAAAAAAA2R2R1R0 / 912 – 9
WimbledonAAAA2RQF2RA2R1RFAAA1RAAA2RANH3R0 / 914 – 9
US OpenAAAAAAW2R2R2RQF2RAAAAAA3RAWA2 / 820 – 6
Ranking na koniec roku53938773151018724858338333345174567140533 / 3768 – 34

Występy w grze mieszanej

Turniej20002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAA1RQF1RAAAAAAAAAAAAA2RA0 / 43 – 4
French OpenAAAAAASFAAAAAAAAAAAAANHA0 / 13 – 1
WimbledonAAAAAAWAAA2RA2RAAAAAAANH2R1 / 48 – 2
US OpenAAA1RWA1RAAAAAAAAAAAAANHA1 / 35 – 2
2 / 1219 – 9

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 30 (12–18)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.8 lipca 2002PalermoCeglanaArgentyna Mariana Díaz-Oliva7:6(6), 1:6, 3:6
Zwyciężczyni1.4 maja 2003BolCeglanaHiszpania Conchita Martínez Granados6:1, 6:3
Zwyciężczyni2.21 lutego 2004MemphisTwarda (hala)Stany Zjednoczone Lisa Raymond4:6, 6:4, 7:5
Finalistka2.16 sierpnia 2004CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Lindsay Davenport3:6, 2:6
Finalistka3.25 października 2004FiladelfiaTwarda (hala)Francja Amélie Mauresmo6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni3.19 lutego 2005MemphisTwarda (hala)Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy7:6(3), 6:2
Finalistka4.7 stycznia 2006AucklandTwardaFrancja Marion Bartoli2:6, 2:6
Zwyciężczyni4.18 czerwca 2006BirminghamTrawiastaStany Zjednoczone Jamea Jackson7:6(12), 7:6(5)
Zwyciężczyni5.23 lipca 2006CincinnatiTwardaSłowenia Katarina Srebotnik6:2, 6:4
Finalistka5.6 stycznia 2007AucklandTwardaSerbia Jelena Janković6:7(9), 7:5, 3:6
Finalistka6.11 stycznia 2008HobartTwardaGrecja Eleni Daniiliduwalkower
Finalistka7.24 lutego 2008DohaTwardaRosja Marija Szarapowa1:6, 6:2, 0:6
Finalistka8.20 kwietnia 2008CharlestonCeglanaStany Zjednoczone Serena Williams4:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni6.4 maja 2008PragaCeglanaBiałoruś Wiktoryja Azaranka7:6(2), 6:2
Zwyciężczyni7.21 września 2008KantonTwarda Peng Shuai6:7(4), 6:0, 6:2
Finalistka9.12 października 2008MoskwaTwarda (hala)Serbia Jelena Janković2:6, 4:6
Finalistka10.26 października 2008LinzTwarda (hala)Serbia Ana Ivanović2:6, 1:6
Finalistka11.9 listopada 2008DohaTwardaStany Zjednoczone Venus Williams7:6(5), 0:6, 2:6
Zwyciężczyni8.15 lutego 2009PattayaTwardaIndie Sania Mirza7:5, 6:1
Zwyciężczyni9.22 marca 2009Indian WellsTwardaSerbia Ana Ivanović7:6(5), 6:2
Zwyciężczyni10.14 lutego 2010PattayaTwardaTajlandia Tamarine Tanasugarn6:4, 6:4
Finalistka12.18 kwietnia 2010CharlestonCeglanaAustralia Samantha Stosur0:6, 3:6
Finalistka13.3 lipca 2010WimbledonTrawiastaStany Zjednoczone Serena Williams3:6, 2:6
Finalistka14.23 sierpnia 2010MontrealTwardaDania Caroline Wozniacki3:6, 2:6
Finalistka15.11 września 2010US OpenTwardaBelgia Kim Clijsters2:6, 1:6
Finalistka16.11 października 2010PekinTwardaDania Caroline Wozniacki3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni11.26 lutego 2011DohaTwardaDania Caroline Wozniacki6:4, 6:4
Zwyciężczyni12.24 lipca 2011BakuTwardaRosja Ksienija Pierwak6:1, 6:4
Finalistka17.7 sierpnia 2011San DiegoTwardaPolska Agnieszka Radwańska3:6, 4:6
Finalistka18.1 października 2011TokioTwardaPolska Agnieszka Radwańska3:6, 2:6

Gra podwójna 18 (12–6)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.5 października 2003MoskwaDywanowa (hala)Rosja Anastasija MyskinaRosja Nadieżda Pietrowa
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
3:6, 4:6
Zwyciężczyni2.21 lutego 2004MemphisTwarda (hala)Rosja Marija SzarapowaSzwecja Åsa Svensson
Stany Zjednoczone Meilen Tu
4:6, 6:7(0)
Zwyciężczyni1.17 października 2004MoskwaDywanowa (hala)Rosja Anastasija MyskinaHiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
6:3, 4:6, 6:2
Zwyciężczyni2.8 maja 2005BerlinCeglanaRosja Jelena LichowcewaZimbabwe Cara Black
Południowa Afryka Liezel Huber
4:6, 6:4, 6:3
Finalistka3.18 czerwca 2005EastbourneTrawiastaRosja Jelena LichowcewaStany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
3:6, 5:7
Finalistka4.31 lipca 2005StanfordTwardaRosja Jelena LichowcewaZimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
3:6, 5:7
Zwyciężczyni3.7 stycznia 2006AucklandTwardaRosja Jelena LichowcewaFrancja Émilie Loit
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 6:4
Zwyciężczyni4.10 września 2006US OpenTwardaFrancja Nathalie DechyRosja Dinara Safina
Słowenia Katarina Srebotnik
7:6(5), 7:5
Finalistka5.20 lipca 2008StanfordTwardaRosja Jelena WiesninaZimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
4:6, 3:6
Zwyciężczyni5.21 marca 2009Indian WellsTwardaBiałoruś Wiktoryja AzarankaArgentyna Gisela Dulko
Izrael Szachar Pe’er
6:4, 3:6, 10–5
Finalistka6.4 lipca 2010WimbledonTrawiastaRosja Jelena WiesninaStany Zjednoczone Vania King
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:7(6), 2:6
Zwyciężczyni6.27 stycznia 2012Australian OpenTwardaRosja Swietłana KuzniecowaWłochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
5:7, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni7.4 lutego 2018PetersburgTwarda (hala)Szwajcaria Timea BacsinszkyRosja Ałła Kudriawcewa
Słowenia Katarina Srebotnik
2:6, 6:1, 10–3
Zwyciężczyni8.29 lipca 2018MoskwaCeglanaRosja Anastasija PotapowaRosja Aleksandra Panowa
Kazachstan Galina Woskobojewa
6:0, 6:3
Zwyciężczyni9.24 lutego 2019BudapesztTwarda (hala)Rosja Jekatierina AleksandrowaWęgry Fanny Stollár
Wielka Brytania Heather Watson
6:4, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni10.11 września 2020US OpenTwardaNiemcy Laura SiegemundStany Zjednoczone Nicole Melichar
Xu Yifan
6:4, 6:4
Zwyciężczyni11.6 marca 2022LyonTwarda (hala)Niemcy Laura SiegemundWielka Brytania Alicia Barnett
Wielka Brytania Olivia Nicholls
7:5, 6:1
Zwyciężczyni12.3 kwietnia 2022MiamiTwardaNiemcy Laura Siegemund Wieronika Kudiermietowa
Belgia Elise Mertens
7:6(3), 7:5

Gra mieszana 2 (2–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwyciężczyni1.12 września 2004US OpenTwardaStany Zjednoczone Bob BryanAustralia Alicia Molik
Australia Todd Woodbridge
6:3, 6:4
Zwyciężczyni2.9 lipca 2006WimbledonTrawiastaIzrael Andy RamStany Zjednoczone Venus Williams
Stany Zjednoczone Bob Bryan
6:3, 6:2

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.10 września 2017DalianTwardaUkraina Kateryna Kozłowa4:6, 2:6

Gra podwójna 3 (1–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.11 listopada 2018LimogesTwarda (hala)Szwajcaria Timea BacsinszkyRosja Wieronika Kudiermietowa
Kazachstan Galina Woskobojewa
5:7, 4:6
Finalistka2.12 grudnia 2021AngersTwarda (hala)Rumunia Monica NiculescuSłowacja Tereza Mihalíková
Belgia Greet Minnen
6:4, 1:6, 8–10
Zwyciężczyni1.19 grudnia 2021LimogesTwarda (hala)Rumunia Monica NiculescuFrancja Estelle Cascino
Francja Jessika Ponchet
6:4, 6:4

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2004Faza grupowaRosja Marija Szarapowa
Rosja Swietłana Kuzniecowa
Francja Amélie Mauresmo
4:6, 5:7
2:6, 4:6
0:6, 1:6
2008FinałStany Zjednoczone Venus Williams7:6(5), 0:6, 2:6
2009Faza grupowa[a]
Dania Caroline Wozniacki

0:6, 7:6(3), 4:6
wycofała się z turnieju po jednym meczu
2010PółfinałDania Caroline Wozniacki5:7, 0:6
2011PółfinałBiałoruś Wiktoryja Azaranka2:6, 3:6

W grze podwójnej

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2005PółfinałRosja Jelena LichowcewaZimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
4:6, 6:7(4)

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (3–1)

RezultatDataTurniej($)Naw.PrzeciwniczkaWynik
Zwyciężczyni1.24/09/2000Rosja Moskwa10 000DywanowaRosja Marija Gołowiznina6:4, 6:2
Zwyciężczyni2.14/04/2002Włochy Neapol50 000CeglanaKanada Maureen Drake6:1, 6:3
Zwyciężczyni3.09/07/2017Egipt Szarm el-Szejk15 000TwardaSłowacja Tereza Mihalíková1:6, 7:6(4), 7:5
Finalistka1.31/10/2020Turcja Stambuł25 000Twarda (hala)Estonia Kaia Kanepi3:6, 3:6

Gra podwójna 3 (1–2)

RezultatDataTurniej($)Naw.PartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Finalistka1.22/04/2001Włochy Cagliari10 000CeglanaSzwecja Aleksandra SrndovicWłochy Giulia Meruzzi
Rumunia Andreea Ehritt-Vanc
1:6, 3:6
Finalistka2.14/04/2002Włochy Neapol50 000CeglanaArgentyna Gisela DulkoJaponia Rika Hiraki
Japonia Nana Miyagi
5:7, 6:4, 5:7
Zwyciężczyni1.13/04/2019Turcja Antalya25 000CeglanaSzwajcaria Marie MettrauxCzechy Karolína Kubáňová
Czechy Nikola Tomanová
6:3, 0:6, 12–10

Uwagi

  1. Zawodniczka rezerwowa. Zastąpiła w turnieju Dinarę Safinę, lecz po przegraniu jednego meczu sama zrezygnowała z gry.

Przypisy

  1. Nicholas McCarvel: Kuznetsova and Zvonareva win women’s doubles (ang.). australianopen.com, 2012-01-27. [dostęp 2012-01-27].
  2. PAP: Wiera Zwonariewa wraca do tenisa po dwuletniej przerwie (pol.). sport.onet.pl, 2017-03-11. [dostęp 2018-08-25].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Zvonareva WMQ18 (31) (41743535870).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Zvonareva WMQ18 (31)