Wieranika Cepkała

Wieranika Cepkała
Вераніка Валер’еўна Цэпкала
Data i miejsce urodzenia

7 września
Mohylew

Zawód, zajęcie

menedżerka, działaczka polityczna

Narodowość

białoruska

Alma Mater

Białoruski Uniwersytet Państwowy, Białoruski Państwowy Uniwersytet Ekonomiczny

Małżeństwo

Waleryj Cepkała

Waleryj Cepkała, Jacek Czaputowicz, Wieranika Cepkała

Wieranika Walerjeuna Cepkała (biał. Вераніка Валер’еўна Цэпкала[a], ur. 7 września w Mohylewie) – białoruska menedżerka i działaczka polityczna, żona i kierowniczka sztabu Waleryja Cepkały podczas wyborów prezydenckich 9 sierpnia 2020.

Życiorys

Córka Jewgieni Szesterikowej, dziadek Piotr Szascerykou był cenionym pisarzem, na cześć którego nazwano jedną z ulic w Mohylewie.

W 1998 ukończyła stosunki międzynarodowe na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym. Studiowała także biznes i zarządzanie na Białoruskim Państwowym Uniwersytecie Ekonomicznym (2004–2006) oraz w Państwowym Instytucie Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Hajdarabadzie (2008)[1].

Zawodowo związana z Microsoftem, gdzie jako menedżerka odpowiada za 12 państw Wspólnoty Niepodległych Państw[2].

Działalność polityczna

Kiedy jej mąż Waleryj ogłosił start w wyborach na prezydenta Białorusi w 2020, Weranika aktywnie wspierała go i uczestniczyła w jego kampanii. 14 lipca 2020 państwowa komisja wyborcza odmówiła rejestracji Waleryja. W następnie doszło do zjednoczenia wysiłków alternatywnych kandydatów: Swiatłany Cichanouskiej, Wiktara Babaryki i Walerija Cepkały. Po połączeniu sztabów Weranika zaczęła wychodzić na pierwszy plan, występując na mityngach w imieniu swojego męża, który w obawie o swoje bezpieczeństwo był zmuszony wraz z dziećmi opuścić Białoruś[3]. Wraz z Cichanouską i Marią Kalesnikową w ramach kampanii wyborczej odbyła trasę po miastach Białorusi, na której zgromadziła się rekordowa liczba uczestników. 30 lipca w samym tylko Mińsku zgromadziło się ponad 60 000 osób. Weranika przez czas całej kampanii pozostawała także pod naciskami ze strony władz białoruskich: od wykorzystywania uzyskanych ze szkoły informacji na temat jej dzieci[4] po wezwaniu siostry Weraniki, Natalii Leoniuk, do złożenia zeznań przeciwko Walerijowi[5]. 30 lipca 2020 podczas mityngu Walerija poinformowała także o sfingowaniu sprawy karnej przeciwko jej matce[6]. W przeddzień wyborów w obawie o swoją wolność Walerija Cepkała wyjechała do Rosji; zagłosowała w ambasadzie w Moskwie[7]. Po wyborach, w wyniku podejrzeń popełnienia masowych faszerstw przy ustalaniu ich wyniku, wezwała do uznania Cichanouskiej za zwyciężczynię[8].

Uwagi

  1. ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Вераніка Цапкала (czyt. Wieranika Capkała).

Przypisy

  1. ↑ «Выходить с женой в свет – нормально. Люди хотят видеть, кто рядом с президентом». Интервью с Вероникой Цепкало, TUT.BY, 28 maja 2020 [dostęp 2020-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-03] (ros.).
  2. ↑ «Характер не сахар, но я и не для чая»: Как выглядят жены тех, кто может стать президентом Беларуси, The Village Беларусь, 22 maja 2020 [dostęp 2020-08-20].
  3. ↑ Вероника Цепкало в Речице рассказала, как правоохранительные органы занялись ее детьми, TUT.BY, 26 lipca 2020 [dostęp 2020-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-25] (ros.).
  4. ↑ Вероника Цепкало рассказала, почему ее муж и дети уехали в Россию, Telegraf.by, 29 lipca 2020 [dostęp 2020-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-29] (ros.).
  5. ↑ Сестру Вероники Цепкало опрашивали по заявлению Цепкало против бизнесмена Игдеджи, TUT.BY, 30 lipca 2020 [dostęp 2020-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-09] (ros.).
  6. ↑ «Хотели привязать ее к взрыву». Про какое уголовное дело мамы, плача, рассказала на митинге Вероника Цепкало, TUT.BY, 31 lipca 2020 [dostęp 2020-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-04] (ros.).
  7. ↑ Жена Валерия Цепкало покинула Белоруссию, www.kommersant.ru, 9 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-20] (ros.).
  8. ↑ Михаил Котляр, Цепкало призвала другие страны признать Тихановскую законным президентом, РБК, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-20] (ros.).
Protesty na Białorusi (od 2000 roku)
Protesty
Każdego roku
Organizacje
Liderzy

Herb Białorusi

Białoruś

Media użyte na tej stronie

Flag of Belarus (1918, 1991–1995).svg
Flag of Belarus in 1991—1995
Veronika Tsepkalo.jpg
(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl
Вероника Цепкало
Valery Tsepkalo, Jacek Czaputowicz, Veronika Tsepkalo.jpg
(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl
Waleryj i Weranika Cepkało podczas spotkania z ministrem spraw zagranicznych RP Jackiem Czaputowiczem