Wierzba zielna
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | wierzba zielna |
Nazwa systematyczna | |
Salix herbacea L. Sp. pl. 2:1018. 1753 |
Wierzba zielna, wierzba nibyzielna (Salix herbacea) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Europie i Ameryce Północnej na obszarach wokółbiegunowych[3]. W Polsce występuje w Sudetach, Tatrach i na Babiej Górze.
Morfologia
- Pokrój
- Bardzo mała, płożąca się krzewinka. Najmniejszy gatunek wierzby. Zwykle składa się tylko z kilku do kilkunastu liści i kilkucentymetrowej łodyżki.
- Łodyga
- Płożąca się, wysoka na kilka centymetrów, wytrzymująca pod śniegiem blisko 8 miesięcy w roku. Gałązki mogą osiągać długość do 4 m, zwykle jednak są znacznie mniejsze, przeważnie mają długość od kilku do kilkudziesięciu cm. Pąki nagie.
- Liście
- Kształt okrągły lub jajowaty, długość do 2 cm, tępe, czasami wycięte, brzegi słabo karbowane lub piłkowane. Cechą charakterystyczną jest, że końce liści nigdy nie są zaostrzone. Wyrastają na krótkich ogonkach, z obu stron są żywozielone. Wyraźnie widoczne nerwy.
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostany zwane kotkami, na oddzielnych kwiatostanach kwiaty męskie i żeńskie. W kotce zwykle tylko kilka kwiatów. Słupki nagie z bardzo krótką, rozdwojoną szyjką i rozdwojonymi znamionami. Kwiaty męskie z dwoma wolnymi pręcikami. Roślina miododajna, miodniki tworzą zwarty, nierówno wcinany pierścień.
- (c) I, Jgrahn, CC-BY-SA-3.0
Kwiaty męskie
Biologia i ekologia
- Rozwój: Roślina wieloletnia. Kwiaty zakwitają równocześnie z rozwojem liści, od lipca do sierpnia.
- Siedlisko: ocienione i wilgotne zagłębienia partii szczytowych gór, zwanych wyleżyskami, również wilgotne szczeliny między skałami. Roślina arktyczno-alpejska, w Polsce będąca reliktem glacjalnym. Oreofit, w Tatrach występuje na wysokościach od 1160 do 2629 m n.p.m. (Lodowy Szczyt).
- Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Salicetalia herbaceae i Ass. Salicetum herbaceae[4].
Zmienność
Tworzy mieszańce z w. alpejską, w. dwubarwną, w. lapońską, w. oszczepowatą, w. uszatą, w. wykrojoną i w. żyłkowaną[5].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
- ↑ 3.Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Bibliografia
- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Strzelecki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wierzba zielna Salix herbacea, (Islandia)
Autor: Robert Flogaus-Faust, Licencja: CC BY 4.0
Dwarf willow (Salix herbacea) on the way from Muottas Muragl to Munt da la Bês-cha, Switzerland
Dvärgvide (Salix herbacea)
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Salix herbacea (pl. wierzba zielna), habitat: Tatra Mountains, Granaty
Autor: El Grafo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Salix herbacea at the ÖBG Bayreuth