Wierzbnik (Starachowice)

Wierzbnik

Część miasta Starachowic
Kościół pw. Świętej Trójcy
Herb
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	starachowicki
Miasto	Starachowice
Data założenia	1624
W granicach Starachowic	historyczna cz. miasta
SIMC	0948265
Populacja (2011) • liczba ludności	1366
Tablice rejestracyjne	TST
Położenie na mapie Starachowic Wierzbnik
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Wierzbnik
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Wierzbnik
Położenie na mapie powiatu starachowickiego Wierzbnik
51°02′28″N 21°05′01″E/51,041111 21,083611
Portal Polska

Wierzbnik – część miasta Starachowic (woj. świętokrzyskie), stanowi starówkę miasta, dawniej (1624–1870 i 1916–1939) odrębne miasto.

Historia

Miasto Wierzbnik zostało założone w 1624 r. przez opata Bogusława Radoszewskiego z klasztoru świętokrzyskiego. Król Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie, targi tygodniowe i trzy jarmarki rocznie.

Opat Stanisław Sierakowski wzniósł w Wierzbniku kościół murowany, natomiast w 1688 staraniem opata Hieronima Jaxy Komornickiego biskup krakowski, w którego diecezji znajdowała się miejscowość, erygował parafię. Po wykonaniu w końcu XVIII w. dla kościoła klasztornego na Świętym Krzyżu nowego wystroju wnętrz, barokowy ołtarz główny trafił do kościoła parafialnego w Wierzbniku, gdzie znajduje się do dziś.

W 1827 Wierzbnik liczył 61 domów i 450 mieszkańców, natomiast w 1857 było 50 domów i 450 mieszkańców.

1 stycznia 1870 Wierzbnik utracił prawa miejskie i został przekształcony w osadę, którą włączono do wiejskiej gminy Starachowice, przemianowując ją równocześnie na gminę Wierzbnik^[1]. Około 1880–1893 roku osada miejska Wierzbnik posiadała kościół parafialny murowany, szkołę początkową, sąd gminny, urząd gminny, stację drogi żelaznej dąbrowieckiej. W każdy piątek odbywał się targ (tzw. targ tygodniowy), natomiast 4 razy do roku były organizowane jarmarki. W skład gminy Wierzbnik wchodziły: Brody, Dziurów, Kopalnia Herkules, Jabłonna, Kuczów, Krzyżowa Wola, Michałów, Ruda, Styków, Starachowice, Świrta, Wanacja Rządowa i Księża oraz Wierzbnik. Gmina Wierzbnik liczyła 5263 mieszkańców^[2].

W 1905 r. bojówka działającego w mieście PPS-u dokonała udanego ataku na urząd gminy w Łagowie paraliżując jego pracę. W innej akcji zerwano carskiego orła z budynku szkoły w Koniemłotach.

Od 1915 Wierzbnik był siedzibą władz powiatu iłżeckiego. 18 sierpnia 1916 Wierzbnik pod okupacją odzyskał prawa miejskie^[3]. Po wyłączeniu Wierzbnika, gmina Wierzbnik utrzymała się do 1919 roku, kiedy to utworzono z niej na podstawie uchwały sejmowej z 2 sierpnia 1919 nową gminę Styków^[4]; w jej skład weszła też większa część dawnej gminy Lubienia^[5]. Siedziba gminy Styków pozostała w Wierzbniku.

1 kwietnia 1939 do obszaru miasta Wierzbnik włączono osiedle Starachowice Fabryczne, położone dotychczas na obszarze gmin Styków i Wąchock^[6]. Rozporządzeniem MSW z 28 marca 1939 roku nazwę miasta Wierzbnik zmieniono na Starachowice-Wierzbnik^[7], a w 1949 roku ostatecznie na Starachowice^[8]. Proces ten czasami jest interpretowany jako fakt powstania nowego miasta, tymczasem miasto Wierzbnik, pomimo zmiany nazwy zachowało ciągłość prawną.

Krótka historia osadnictwa żydowskiego w Wierzbniku

Początki osadnictwa żydowskiego sięgają XIX w. Do XVIII w. w Wierzbniku nie mieszkali starozakonni, było to miasto Benedyktynów Świętokrzyskich.

Pojawili się dopiero w XIX w. W 1827 r. było ich tu zaledwie 8, na 450 mieszkańców, ale w 1857 r. już 225.

W 1860 r. w Wierzbniku zamieszkiwało 545 osób, w tym chrześcijan 400, Żydów 144 oraz 1 ewangelik^[9]. Gmina żydowska powstała w XIX w. Obejmowała Wierzbnik, gminy: Styków, Rzepin i Tarczek. W 1929 r. został do niej włączony Wąchock^[10]. W Wąchocku, wyznawcy judaizmu zaczęli się osiedlać pod koniec XVII w. W 1921 r. było w Wąchocku 468 Żydów co stanowiło 19,6% mieszkańców.

Dynamiczny rozwój społeczności żydowskiej wymusił w 1891 roku decyzję o założeniu cmentarza. Dalszy rozwój osady spowodował w krótkim czasie potrzebę założenia kolejnego większego kirkutu.

W 1905 w Starachowicach wzniesiono murowaną synagogę, a już dwa lata później mieszkańcom udało się zorganizować własny, niezależny kahał. W 1910 r. zamieszkiwało w Wierzbniku 2606 osób, w 1916 r. – 2588, 1921 r. – 5459, w tym 2159 wyznania mojżeszowego (1687 podało narodowość żydowską)^[11], 1931 r. – 7379, w 1935 r. – około 8000 mieszkańców, z czego Żydzi stanowili 31%.

Dnia 9 września 1939 roku miasto zostało zajęte przez Niemców. W lutym 1941 r. założyli tu getto, nazywane zbiorczym, do którego trafiali Żydzi z różnych miejscowości (prócz Żydów starachowickich, również ludność z Łodzi i Płocka).

Likwidacja getta nastąpiła 27 października 1942 r. Niemcy otoczyli getto, a następnie dokonali selekcji ludności żydowskiej na Rynku. Zabito około 200 osób. Około 1200 mężczyzn i 400 kobiet umieszczono w pobliskim przyzakładowym obozie pracy, ale około 4000 osób wywieziono do obozu zagłady w Treblince. W lipcu 1944 r. Niemcy przystąpili do likwidacji obozu pracy. Część więźniów próbowała uciec, lecz w większości została złapana przez ukraińskich strażników. Około 1500 więźniów wywieziono do Auschwitz – Birkenau^[12]

Uwagi

Źródłem dokumentującym mało znaną historię Żydów w Starachowicach jest publikacja Biblioteki Publicznej w Nowym Jorku^[13] podana w języku hebrajskim, ale z ilustracjami, szkicami i fotografiami ludzi i miasta Wierzbnik z okresu przed 1939 rokiem.

Wierzbnik

Płyta nagrobna z obeliskiem na grobie Józefa Szaybo po renowacji w roku 2016

Związani z Wierzbnikiem

• Jan Certowicz (ur. 24 listopada 1889, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik w stanie spoczynku służby sanitarnej Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Zasługi, doktor nauk medycznych, ofiara zbrodni katyńskiej.
• Józef Szaybo (ur. 1841, zm. 1911) urodził się w roku 1841 w Jurowcach koło Białegostoku – rotmistrz kawalerii w czasie powstania styczniowego. Walczył w augustowskim, łomżyńskim i płockim. Po powstaniu osiedlił się w Wierzbniku, tu założył rodzinę, pracował i zmarł. Pochowany na wierzbnickim cmentarzu przy ul. Iłżeckiej.
• Leszek Starkel (ur. 8 września 1931 w Wierzbniku) – polski geograf i geolog, profesor nauk przyrodniczych
• Andrzej Sycz (Andrzej Roman Sycz ur. 28 lutego 1931 w Wierzbniku, zm. 30 grudnia 1995 w Ramat Gan) – polski fizyk, astronom, filozof, malarz, tłumacz i wynalazca
• Bolesław Sztobryn (ur. 28 maja 1871 we wsi Włostowice - zm. 7 lipca 1926 w Berdyczowie) – duchowny katolicki, działacz polityczny, społecznik, członek Tymczasowej Rady Stanu w Królestwie Polskim - proboszcz w Kościele Świętej Trójcy w Starachowicach w latach 1912 - 1919^[14].
• Z Wierzbnika pochodzą rodzice Geddy Lee (ur. 29 lipca 1953 w Toronto jako Gary Weinrib) – kanadyjski wokalista i basista. Rodzice Geddego byli żydowskimi emigrantami z Polski, ocalałymi z holocaustu. Jego matka, Mania Rubinstein i ojciec Morris Weinrib urodzili się w Wierzbniku (mylnie podano w Starachowicach), przeżyli pobyt w obozach koncentracyjnych i wyemigrowali do Kanady w 1947 roku^[15].

Zobacz też

• powiat iłżecki
• Starachowice
• gmina Wierzbnik (gubernia radomska)
• gmina Starachowice

Przypisy

Literatura

• Kalendarz świętokrzyski 2005, Z dnia na dzień przez stulecia, Kielce 2004.
• Spis gmin miejskich i wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej, oprac. J. Scheinkönig i J. Kowalczewski, Warszawa 1934.
• K. Urbański, Gminy żydowskie małe w województwie kieleckim w okresie międzywojennym, Kielce 2006, s. 139; S. Marcinkowski, Miasta Kielecczyzny.
• Christopher R. Browning: Pamięć przetrwania. Nazistowski obóz pracy oczami więźniów, Wydawnictwo Czarne 2012.
• Świętokrzyski Sztetl - Ośrodek Edukacyjno-Muzealny "Świętokrzyski Sztetl": STARACHOWICE-WIERZBNIK. [dostęp 2017-08-19]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Wierzbnik (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 398 .
• Wierzbnik w Słowniku historyczno-geograficznym ziem polskich w średniowieczu