Wierzbownica bladoróżowa

Wierzbownica bladoróżowa
Ilustracja
1.W. bladoróżowa, 2.W. rózgowata
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządróżopodobne
Rządmirtowce
Rodzinawiesiołkowate
Rodzajwierzbownica
Gatunekwierzbownica bladoróżowa
Nazwa systematyczna
Epilobium roseum Schreb.
Spic. fl. lips. 155. 1771
Pokrój

Wierzbownica bladoróżowa, w. różowa (Epilobium roseum Schreb.) – gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych. Występuje w Azji (Iran, Libia, Turcja, Azerbejdżan, Chiny) i prawie całej Europie[3]. W Polsce niezbyt pospolity.

Morfologia

Łodyga
Wzniesiona, prosta, dołem naga, górą przylegająco owłosiona, posiada dobrze widoczne 4 podłużne listewki. Silnie rozgałęzia się, osiąga wysokość 15-80 cm. Pod ziemią (czasami, rzadko, również nad ziemią) krótkie i mięsiste rozłogi, z których wyrastają różyczki liściowe.
Liście
Na ogonkach o długości 0,3-1,5 cm, lancetowatojajowate, o klinowato zwężających się nasadach. Blaszka o długości 3-9 cm, szerokości 0,8-3,5 cm i gęsto i ostro ząbkowanych brzegach.
Kwiaty
Wyrastają na długich szypułkach w górnej części łodygi tworząc luźne grono. Przed rozkwitnięciem są zwieszone. Mają początkowo białe, później różowe, silnie na szczytach wycięte płatki korony o długości 5-6 mm. Słupek o pałeczkowatym, niepodzielonym znamieniu.
Owoc
Krótko owłosiona i podłużnie bruzdowana torebka. Nasiona odwrotnie jajowate, o zaokrąglonych końcach.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: brzegi strumieni, mokradła, rowy, lasy, Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Calystegio-Epilobietum hirsuti[4]. Kwitnie od lipca do września, jest owadopylna lub samopylna, słupek i pręciki dojrzewają równocześnie[5]. Roślina wiatrosiewna, nasiona mają aparat lotny w postaci pęczka włosków[6].

Zmienność

Tworzy mieszańce z wierzbownicą czworoboczną (E. laschianum Hausskn.), w. drobnokwiatową, w. górską, w. rózgowatą (E. schmidtianum Rostk.), w. wzgórzową[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
  3. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
  4. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  5. ↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  6. ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

Media użyte na tej stronie

Epilobium spp Sturm39.jpg

1. Epilobium roseum Schreb.
2. Epilobium obscurum Schreb.

Original Caption
1. Echtes Weidenröschen, Epilobium roseum
2. Dunkles Weidenröschen, E. obscurum
Epilobium roseum kz03.jpg
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Epilobium roseum in Koszalin, on Dzierżęcinka river, NW Poland