Wierzbownica drobnokwiatowa
Systematyka[1][2] | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | rośliny zielone |
Nadgromada | rośliny telomowe |
Gromada | rośliny naczyniowe |
Podgromada | rośliny nasienne |
Nadklasa | okrytonasienne |
Klasa | Magnoliopsida |
Nadrząd | różopodobne |
Rząd | mirtowce |
Rodzina | wiesiołkowate |
Rodzaj | wierzbownica |
Gatunek | wierzbownica drobnokwiatowa |
Nazwa systematyczna | |
Epilobium parviflorum Schreb. Spic. fl. lips. 146. 1771 | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Wierzbownica drobnokwiatowa (Epilobium parviflorum Schreb.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny wiesiołkowatych. Zasięg obejmuje północno-zachodnią Afrykę, niemal całą Europę, Bliski Wschód i pas biegnący od Turcji, przez Irak, Iran, Afganistan, Pakistan, północne Indie po Chiny[4]. W Polsce gatunek bardzo pospolity, rzadszy tylko w części południowo-zachodniej[5].
Morfologia
- Łodyga
- Wysokość 20–80 cm, wzniesiona, zwykle rozgałęziona na górze. Okrągła, w górnej części owłosiona.
- Liście
- Liście wąskie, lancetowate, długości do 7 cm, słabo ząbkowane, osadzone bezpośrednio na łodydze, niekiedy po trzy w okółku lub na bardzo krótkich ogonkach; w dolnej części łodygi naprzeciwległe, w górnej – skrętoległe. Liście odziomkowe na wyraźnych ogonkach, łopatkowate, tępe. Zwykle słabo omszone.
- Kwiaty
- Pojawiają się od czerwca do września. Wyrastają pojedynczo w kątach górnych liści. Pod czteropłatkową koroną i działkami kielicha widoczna jest długa czterokanciasta nibyzalążnia, powstała z wydłużonego dna kwiatowego i zalążni; znamię słupka czterodzielne. Płatki korony jasnopurpurowe lub liliowe, na końcu sercowato wcięte, długości 6-10 mm. Działki kielicha jajowato-lancetowate, tępe.
- Owoce
- Długa nibyzalążnia rozwija się w czterokanciastą torebkę, która po dojrzeniu pęka, rozchylając końce na boki i uwalniając nasiona opatrzone puchem.
- Gatunki podobne
- Wierzbownica górska (Epilobium montanum), podobna do wierzbownicy drobnokwiatowej, ma wyraźnie piłkowane i szersze liście, zwłaszcza u podstawy.
Biologia i ekologia
Hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia, rzadziej do września. Występuje w rowach, w szuwarach lub zaroślach nadrzecznych, na brzegach wód stojących i płynących, na podmokłych duktach leśnych. Rośnie na glebach gliniastych, żyznych. 2n = 36.
Zmienność
Tworzy mieszańce z innymi gatunkami wierzbownic. Mieszaniec z E. montanum to E. ×limosum Schur, z E. palustre to E. ×rivulare Wahlb., z E. lamyi to E. ×palatinum F.W. Schultz, z E. roseum to E. ×persicinum Rchb. z E. obscurum to E. ×dacicum[6].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
- ↑ Epilobium parviflorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Epilobium parviflorum (ang.). Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-02-05].
- ↑ Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Bibliografia
- Hensel: Zioła. Warszawa: 2001. ISBN 83-88729-11-X.Sprawdź autora:1.
- Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00129-1.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Linki zewnętrzne
- Apteka Bonifratrów (pol.).
- Wpływ wierzbownicy drobnokwiatowej na łagodny przerost gruczołu krokowego (pol).
Media użyte na tej stronie
Autor: Kristian Peters -- Fabelfroh 11:43, 11 October 2007 (UTC), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Kleinblütiges Weidenröschen (Epilobium parviflorum)
1. Epilobium hirsutum L., syn. Epilobium grandiflorum Weber
2. Epilobium parviflorum Schreb.
- Original Caption
- 1. Grossblumiges Weidenröschen, Epilobium grandiflorum
2. Kleinblumiges Weidenröschen, E. parviflorum