Wierzbownica okółkowa

Wierzbownica okółkowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mirtowce

Rodzina

wiesiołkowate

Rodzaj

wierzbownica

Gatunek

wierzbownica okółkowa

Nazwa systematyczna
Epilobium alpestre (Jacq.) Krock
Fl. Siles. 1: 605 1787[3]
Synonimy
  • Epilobium montanum var. alpestre Jacq.
  • Epilobium roseum DC.
  • Epilobium trigonum Schrank[3]

Wierzbownica okółkowa (Epilobium alpestre (Jacq.) Krock.) – gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

W Europie występuje na większej części kontynentu (brak jej na Półwyspie Skandynawskim, na Wyspach Brytyjskich, Islandii, w Portugalii, Grecji, Austrii, Białorusi)[4]. W Polsce występuje tylko w Sudetach i w Karpatach[5].

Kwiaty
Morfologia (nr 2)

Morfologia

Łodyga
Wzniesiona, pojedyncza i zazwyczaj nie rozgałęziająca się, o wysokości 30-90 cm. Od kątów liści zbiegają po niej 2-4 linie. W dolnej części jest naga, górą przylegająco owłosiona. Roślina wytwarza pod ziemią mięsiste rozłogi pokryte łuskowatymi liśćmi. Również nasada łodygi pokryta jest łuseczkowatymi liśćmi[5].
Liście
W środkowej części łodygi liście zebrane w okółki po 2-4, najczęściej po 3. W górnej części łodygi ulistnienie naprzeciwległe. Liście mają szeroką nasadę, od której równomiernie zwężają się do spiczastego końca, czasami mają jajowatoeliptyczny kształt. Brzegi blaszki liściowej ostro ząbkowane.
Kwiaty
Różowofioletowe o długości 8,5-15 mm, Mają 4 wcięte płatki korony, 4 działki kielicha, kilka pręcików i 1 słupek o pałeczkowatym znamieniu. Znamię to jest krótsze od szyjki, niepodzielone, co odróżnia ten gatunek od podobnej wierzbownicy białoróżowej, która ma znamię też pałeczkowate, ale na wierzchołku podzielone. Pączki kwiatowe zaostrzone[5].
Owoc
Nasiona brodawkowane.

Biologia i ekologia

Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje w górach, od regla dolnego po piętro alpejskie, głównie w źródliskach, ziołoroślach i na wilgotnych miejscach[5].

Zmienność

Tworzy mieszańce z w. błotną (E. palustre). wierzbownicą górską (E. Montanum), w. mokrzycową (Epilobium alsinifolium). w. rózgowatą, (E. obscurum)[5].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
  3. a b The Plant List. [dostęp 2012-05-28].
  4. Epilobium alpestre. [dostęp 2012-07-03].
  5. a b c d e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

Media użyte na tej stronie

Epilobium alpestre T69.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Epilobium alpestre (habitat:Tatra Mountains)
Epilobium spp Sturm41.jpg

1. Epilobium palustre L.
2. Epilobium alpestre (Jacq.) Krock., syn. Epilobium trigonum Schrank
3. Epilobium fleischeri Hochst.

Original Caption
1. Sumpfröschen, Epilobium palustre
2. Dreikantiges Weidenröschen, E. trigonum
3. Fleischer-Röschen, E. fleischeri
Epilobium alpestre 1.jpg
Autor: $Mathe94$, Licencja: CC BY-SA 3.0
Quirl-Weidenröschen, Epilobium alpestre, Österreich, Steiermark, Aflenzer Bürgeralm ca. 1750 m, unter Latschen