Wierzchowice (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | (1919–1920: okręg brzeski) | ||
| Powiat | do 1920: brzeski | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Wierzchowice – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. poleskim (obecnie na pograniczu Polski i Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Wierzchowice[3] (223 mieszk. w 1921 roku[2]).
Początkowo gmina należała do powiatu brzeskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu białowieskiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. W związku z przyłączeniem powiatu do woj. białostockiego z dniem 19 lutego 1921, gminę przywrócono do powiatu brzeskiego w nowo utworzonym woj. poleskim[5]. Była to najdalej na północ wysunięta gmina powiatu.
18 kwietnia 1928 roku do gminy przyłączono część zniesionej gminy Połowce[6], której to tereny stanowią największy z kilku fragmentów woj. poleskiego, które po 1945 roku pozostały w Polsce (przyłączonych do powiatu bielskiego w woj. białostockim)[7]. 1 kwietnia 1932 roku z gminy Wierzchowice wyłączono wieś Zubacze (należącą uprzednio do gminy Połowce) i włączono ją do gminy Wysokie Litewskie, natomiast do gminy Wierzchowice przyłączono wsie Rusiły i Gierszony oraz wieś, kolonię i osadę wojskową Lisowczyce z gminy Ratajczyce[8].
Po wojnie obszar gminy Wierzchowice (oprócz ww. fragmentów, które pozostały w Polsce[9]) wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1 IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 43
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93 (Art. 3)
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ Od 1952 tereny te należą do powiatu siemiatyckiego
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 108
- ↑ włączono je do gminy Kleszczele, a także fragmentarycznie do nowo utworzonej gminy Klukowicze
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).