Wiesław Jobczyk
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1954 |
---|---|
Obywatelstwo | |
Pozycja | napastnik |
Uchwyt | lewy |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Wiesław Jerzy Jobczyk (ur. 23 lutego 1954 w Siedlcach) – polski hokeista, reprezentant Polski, trzykrotny olimpijczyk.
Kariera zawodnicza
Pogoń Siedlce (1967-1973)
Baildon Katowice (1974-1978)
Zagłębie Sosnowiec (1978-1985)
Duisburger SC (1985-1987)
EC Ratingen (1987-1989)
Wesel, Moers, Duisburger SC
Był zawodnikiem od 1967 do 1991. Przez 12 sezonów ligi polskiej rozegrał 392 mecze i strzelił 354 gole. Pod koniec kariery grał w Niemczech, w tym w ostatnim klubie Duisburger SC jako grający trener.
Uczestniczył w turniejach zimowych igrzysk olimpijskich 1976, 1980, 1984 oraz mistrzostw świata 1976, 1977, 1979, 1981, 1983, 1985, w tym dwóch turniejów w Grupie A, 125-krotny reprezentant kraju (1974-85), strzelec 88 goli dla reprezentacji narodowej (trzecie miejsce w historii polskiego hokeja)[1]. W reprezentacyjnym ataku był partnerem Andrzeja Zabawy i Leszka Kokoszki.
Sukcesy
- Reprezentacyjne
- Awans do grupy A mistrzostw świata: 1985
- Klubowe
Srebrny medal mistrzostw Polski: 1975, 1976 z Baildonem Katowice, 1979, 1984 z Zagłębiem Sosnowiec
Brązowy medal mistrzostw Polski: 1977 z Baildonem Katowice
Złoty medal mistrzostw Polski: 1980, 1981, 1982, 1983, 1985 z Zagłębiem Sosnowiec
- Indywidualne
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1976:
- I liga polska w hokeju na lodzie (1978/1979):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 33 gole
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 53 punkty
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1980:
- I liga polska w hokeju na lodzie (1980/1981):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 45 goli
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 73 punkty
- Złoty Kij
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1981#Grupa B:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 12 goli[9]
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 19 punktów
- Najlepszy napastnik turnieju
- I liga polska w hokeju na lodzie (1981/1982):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 52 gole[10]
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 67 punktów
- Złoty Kij
- I liga polska w hokeju na lodzie (1982/1983):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 52 gole[11]
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 84 punkty
Inna działalność
- Na początku lat 90 XX w. założył przedsiębiorstwo pod nazwą Corona w branży armatury przemysłowej.
- We wrześniu 1994 został mianowany menedżerem reprezentacji Polski[12].
- Został komentatorem i ekspertem podczas transmisji meczów ligowych i reprezentacyjnych hokeja na lodzie w Telewizji Polskiej. W 2006 roku komentował dla TVP Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Turynie. Cztery lata później gościł w studio olimpijskim TVP. Był także ekspertem programu "Trzecia tercja" w TVP Sport. W roli komentatora i eksperta na meczach polskiej ligi występował również na antenie stacji Wizja Sport. Później ponownie został ekspertem w TVP Sport.
Życie prywatne
Żonaty z Małgorzatą, ojciec Tomasza i Michaela.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (2005, za zasługi w działalności społecznej na rzecz rozwoju sportu i kultury fizycznej)[13]
- Brązowy Krzyż Zasługi (2000, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury fizycznej i sportu)[14]
- Brązowy Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A)[15]
Przypisy
- ↑ AKTUALNOŚCI | pzhl.org.pl | Oficjalna strona Polskiego Związku Hokeja na Lodzie, www.pzhl.org.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Józef Krzyk, Paweł Czado: Cud w Spodku. wyborcza.pl, 2013-04-05. [dostęp 2016-01-26].
- ↑ Tomasz Kalemba: Wiesław Jobczyk – "polski ekspres". eurosport.onet.pl, 2013-04-15. [dostęp 2016-01-26].
- ↑ Championnats du monde 1976 (fr.). hockeyarchives.info. [dostęp 2016-01-26].
- ↑ Hokeiści zainaugurowali Igrzyska. Polska – Finlandia 5:4. „Nowiny”, s. 7, Nr 37 z 16-17 lutego 1980.
- ↑ Lake Placid 1980. Polscy hokeiści przegrali z Kanadą 1:5. „Nowiny”, s. 7, Nr 37 z 16-17 lutego 1980.
- ↑ Lake Placid 1980. Niespodziewana porażka hokeistów. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 20 lutego 1980.
- ↑ Lake Placid 1980. Zwycięski finisz polskich hokeistów. „Nowiny”, s. 3, Nr 42 z 22 lutego 1980.
- ↑ Championnats du monde 1981 (fr.). hockeyarchives.info. [dostęp 2016-01-26].
- ↑ Championnat de Pologne 1981/82 (fr.). passionhockey.com. [dostęp 2017-09-14].
- ↑ Championnat de Pologne 1982/83 (fr.). passionhockey.com. [dostęp 2017-09-14].
- ↑ Włodzimierz Sowiński. Hokejowy menażer. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 220 z 21 września 1994.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 78, poz. 1104
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 4, poz. 74
- ↑ Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985.
Linki zewnętrzne
- Włodzimierz Sowiński. Hokejowy menażer. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 220 z 21 września 1994.
- Tomasz Kalemba: Wiesław Jobczyk – "polski ekspres". eurosport.onet.pl, 2013-04-15. [dostęp 2016-01-26].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Paweł Zienowicz Sp5uhe, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Impreza z okazji 1. urodzin TVP Sport, Warszawa, Centrum Olimpijskie
(c) Tomaz at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
Wiesław Jobczyk z synami. Od lewej Tomasz,Wiesław i Michael Jobczyk