Wiesław Ociepka
| Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 lutego 1973 |
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres | od 22 grudnia 1971 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej | |
| Okres | od 4 maja 1966 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
      | |
Wiesław Ociepka (ur. 16 lutego 1922 w Sosnowcu, zm. 28 lutego 1973 w Mostach) – polski prawnik i polityk, działacz komunistyczny i sportowy, minister spraw wewnętrznych w latach 1971–1973, poseł na Sejm PRL VI kadencji.
Życiorys
Syn Stanisława i Weroniki. Ukończył dwuletnią szkołę partyjną (1953–1955) oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[1].
W czasie II wojny światowej został wywieziony do obozu pracy przymusowej, skąd zbiegł[1]. Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1945–1948 był etatowym pracownikiem Związku Walki Młodych na szczeblu wojewódzkim i centralnym, zaś w 1950 zasiadał we władzach Związku Młodzieży Polskiej[1].
W 1955 był starszym instruktorem w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego PZPR, a następnie, do 1960, sekretarzem organizacyjnym komitetu wojewódzkiego w Szczecinie. W kolejnych latach pracował w Wydziale Administracyjnym KC PZPR, gdzie pełnił funkcje zastępcy kierownika (1960–1971) i kierownika (1971). W 1964 został zastępcą członka Komitetu Centralnego. Od 22 grudnia 1971 był ministrem spraw wewnętrznych w rządach Piotra Jaroszewicza. W grudniu 1971 został również członkiem KC PZPR. Od marca 1972 był posłem na Sejm PRL VI kadencji. W latach 1960–1965 był wiceprezesem, a od 1965 do 1972 prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej.
W lutym 1973 pod Szczecinem, z powodu oblodzenia, rozbił się polski wojskowy samolot transportowy An-24. Leciały nim delegacje rządowe Polski i Czechosłowacji. Najwyższym rangą spośród 18 ofiar katastrofy był Wiesław Ociepka[2]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 29A-półkole II-1)[3]. W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział m.in. Edward Gierek, Henryk Jabłoński i Piotr Jaroszewicz[4].
Był żonaty, żona Alicja Ociepka z domu Szamota (1918–2017)[3]. Miał dwóch synów.
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[5]
- Srebrny Krzyż Zasługi – dwukrotnie (1946, „za działalność powojenną Związku Walki Młodych”[6], „za zasługi w budownictwie nowej Demokratycznej Polski”[7])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
Przypisy
- ↑ a b c Ewa Celt, The New Central Committee of the PUWP, Radio Free Europe, 1 sierpnia 1972, [w:] osaarchivum.org (ang.).
- ↑ Lucjan Stryga, Zapomniane katastrofy, które zostały przemilczane przez propagandę PRL, polskatimes.pl, 27 lipca 2014.
- ↑ a b Lista pochowanych. Wiesław Ociepka. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I–31 III 1973. „Kronika Warszawy”. 3 (15), s. 148, 1973.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1453.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 64, poz. 122.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 72, poz. 485.
Bibliografia
- Informacje w BIP IPN
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Leksykon Historii Polski, 1995
- Mała Encyklopedia Sportu t. II, Warszawa 1986
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).
Grób Wiesława Ociepki
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak
.svg)
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970