Wiesław Strzałkowski

Wiesław Strzałkowski (ur. 12 czerwca 1909 w Kijowie, zm. 21 września 1988 w Londynie) – polski prawnik, filozof, poeta, nauczyciel akademicki, minister w rządach emigracyjnych.

Życiorys

W 1929 ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, w 1934 studia prawnicze, w 1937 studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1937–1939 studiował na Sorbonie. Po wybuchu II wojny światowej był w latach 1939–1940 redaktorem ukazującego się w Paryżu pisma „Polak we Francji” i równocześnie sekretarzem Władysława Sikorskiego.

Po zakończeniu kampanii francuskiej przedostał się przez Hiszpanię i Portugalię do Wielkiej Brytanii. Służył w 2. kompanii Batalionie Strzelców Podhalańskich, w stopniu strzelca^[1]. 15 kwietnia 1942 został przeniesiony do Komendy Uzupełnień Nr 1 z równpczesnym skierowaniem do domu inwalidów w Eliock Haus, jako urlopowanego do czasu zwolnienia z wojska^[1]. W tym samym roku został zwolniony z wojska z powodu słabego zdrowia.

Pracował krótko w ministerstwie informacji i dokumentacji. W latach 1943–1947 studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, tam w 1947 obronił pracę doktorską Rola doświadczenia kinestetycznego w postrzeganiu i myśleniu. W latach 1951–1965 był z krótkimi przerwami związany z Polskim Uniwersytetem Na Obczyźnie, gdzie wykładał filozofię i psychologię, a w 1962 habilitował się. Od 1965 do 1967 pracował w USA, w Lewis College w Lockport i Iona College w New Rochelle.

W latach 1970–1972 był ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w rządzie Zygmunta Muchniewskiego, w latach 1972–1973 ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w pierwszym rządzie Alfreda Urbańskiego, w latach 1973–1976 ministrem informacji i dokumentacji w drugim rządzie Alfreda Urbańskiego. Podpisał list pisarzy polskich na Obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)^[2].

Został odznaczony przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Krzyżem Oficerskim (1969)^[3] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (sekretarzem komisji filozoficzno-filologicznej w latach 1962–1965, członkiem zarządu kadencji 1978/1979, członkiem komisji rewizyjnej w latach 1981–1985), Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Aristotelian Society, Royal Institute of Philosophy.

Pochowany na North Sheen Cemetery w Londynie^[5].

Twórczość

Literatura piękna

• Pożegnanie szkoły (1929) – poezje
• Poezje (1933)
• Pieśń żałobna o Józefie Piłsudskim (1935)
• Wyjazd na połów (1937) – poezje
• W obozie w Szkocji (1942) – poezje
• Dwie siostry (1943) – opowiadania
• Dom Luis i inne opowiadania (1968)
• Wiersze dla przyjaciół (1974)
• Przed świtem. Wierszy zeszyt drugi (1975)
• Awakening (1977) - poezje w języku angielskim
• Ich dwoje. Opowiadanie (1978)
• Polska wiosna. Wybór wierszy (1981)
• Dzieciństwo (1984) – poemat
• Gdy pracowałem przy generale Sikorskim (1984) – wspomnienia
• Moi profesorowie (1984) – wspomnienia
• 10 opowieści (1984)
• Ludzie i idee. Od Platona po czasy współczesne. Wybór esejów (1985)
• De profundis clamavi (1988) – poezje

Prace naukowe i popularnonaukowe

• Kasprowicz (1942)
• Współczesne kierunki psychologiczne (1952)
• The active character of thinking (1982)
• The theories of knowledge and of science in Polish positivism (1983)
• Władysław Tatarkiewicz jako historyk kultury (1987)
• Podstawy filozofii Descartes’a (1988)

Przypisy

Bibliografia

• Rozkazy dzienne 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich (02.01.1942 - 31.12.1942). [dostęp 2020-09-04].
• Bolesław Klimaszewski, Ewa R. Nowakowska, Wojciech Wyskiel Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie, 1939–1980, wyd. Warszawa 1992
• Zbigniew Andrzej Judycki Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008

Pierwszy rząd Alfreda Urbańskiego (1972-1973)

W dniu zaprzysiężenia	Alfred Urbański Jerzy Gawenda Jan Starzewski Stanisław Nowak Józef Poniatowski Stanisław Wiszniewski Stanisław Kuniczak Stefan Brzeszczyński Sylwester Karalus Wiesław Strzałkowski Stanisław Borczyk Zbigniew Scholtz
Późniejsi członkowie rządu

Drugi rząd Alfreda Urbańskiego (1974-1976)

W dniu zaprzysiężenia	Alfred Urbański Jerzy Gawenda Bronisław Hełczyński Józef Poniatowski Stanisław Wiszniewski Zygmunt Szadkowski Stefan Brzeszczyński Sylwester Karalus Czesław Czapliński
Późniejsi członkowie rządu	Bolesław Dziedzic