Wiesiołyje kartinki
Ten artykuł od 2022-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | 109044, Moskwa, Woroncowskaja 48/2 |
Pierwszy numer | wrzesień 1956 |
Ostatni numer | nadal |
Redaktor naczelny | I. Antipienko |
Średni nakład | 118.000 egz. |
Format | 215 х 285 mm |
Liczba stron | 40 |
ISSN | |
Strona internetowa |
Wiesiołyje kartinki (ros. Весёлые картинки) – miesięcznik dla dzieci wydawany w Moskwie od 1956 roku, czyli od chruszczowowskiej odwilży. Inicjatorem i pierwszym redaktorem był Iwan Siemionow, popularny karykaturzysta «Krokodyla». Wśród pierwszych twórców pisemka znaleźli się Siergiej Michałkow, Korniej Czukowski, karykaturzysta Konstantin Rotow.
Wiesiołyje kartinki były popularne w krajach bloku wschodniego, również jako pomoc szkolna do nauki języka rosyjskiego. Głównymi bohaterami przygód opisywanych w Wiesiołych kartinkach byli:
- Karandasz z ołówkowym nosem (ros. Карандаш, pol. Ołówek - najważniejszy, stał się symbolem całego pisemka)
- robot Samodiełkin (ros. Самоделкин)
- pajacyk Buratino (ros. Буратино)
- pochodząca z baśni Andersena Diujmowoczka (czyli Calineczka, ros. Дюймовочка)
- Pietruszka (ros. Петрушка)
- cebulogłowy Czipollino (ros. Чиполлино, pol. Cebulek - pochodzący z bajki Gianniego Rodariego ("Opowieść o Cebulku")
- Nieznajka (czyli Nieumiałek, ros. Незнайка, pochodzący z bajek Nikołaja Nosowa)
- czeska marionetka Hurvinek (ros. Гурвинек).
Redaktorzy naczelni
- Iwan Maksimowicz Siemionow
- Nina Iwanowa (1972–1977)
- Ruben Artiomowicz Warszamow (1977–2000)