Wiktor Biernacki

Wiktor Biernacki
Ilustracja
Wiktor Biernacki, ok. 1895 r.
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1869
Opocznie

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1918
Moskwie

Specjalność: fizyka
Grób fizyka Wiktora Biernackiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Wiktor Biernacki (ur. 30 stycznia 1869 w Opocznie, zm. 26 stycznia 1918 w Moskwie) – polski fizyk, popularyzator nauki, brat Edmunda Biernackiego[1].

Życiorys

Syn urzędnika Adolfa Poraj-Biernackiego i Joanny z domu Baranowskiej. Uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Kielcach. Następnie studiował matematykę i fizykę w Warszawie. Działał w Pracowni Fizycznej Muzeum Przemysłu i Rolnictwa u Boguskiego i na Uniwersytecie Berlińskim u Kundta. Od 1882 asystent przy katedrze fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jako jeden z pierwszych Polaków badał właściwości fal radiowych. Był też pionierem polskiej radiologii; 18 lutego 1896 na spotkaniu Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego przedstawił wykład na temat promieniowania rentgenowskiego, ilustrowany wykonanymi przez niego zdjęciami. Był nauczycielem fizyki w Szkole Mechaniczno-Technicznej Wawelberga i Rotwanda, Warszawskim Towarzystwie Politechnicznym i w Wyższej Szkole Rolniczej. Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wykładał fizykę w Instytucie Politechnicznym w Warszawie[2]. W latach 1906-1907 wykładowca fizyki na Wydziale Rolnym oraz w 1913 wykładowca Wykładów dla Inżynierów na Wydziale Technicznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie. Był także w latach 1906-1909 członkiem TKN[3].

Żonaty z Heleną Żarską, miał syna i córkę. Zmarł w 1918 roku w Moskwie, 24 stycznia 1929 jego prochy zostały przeniesione na warszawskie Powązki (kwatera 86, rząd 6, miejsce 25)[4][5].

Wybrane prace

  • (tłum.) J. Tyndall. Sześć wykładów o świetle. Z piątego wydania przełożył Wiktor Biernacki. Warszawa: skł. gł. w Księgarni Gebethnera i Wolffa, 1899
  • Nowe dziedziny widma: Promienie Röntgena. Promienie elektryczne. Telegrafia bez drutów (z przedm. Juliana Ochorowicza). Granowski i Sikorski, 1898
  • Fizika. Č. 2, Lekcii 2 kursa mechaničeskago, inženerno-stroitel'n. i chimičeskago otdelenij. Varšava: Varšavskij Politechničeskij In-t, 1899
  • Kurs praktičeskoj fiziki: opisanìe zadač postavlennyh v fizičeskoj laboratorìi Varšavskago Politehničeskago Instituta Imperatora Nikolaâ II. Č. 3, Zadači po optikě. Varšava, 1903
  • Kurs praktičeskoj fiziki: opisanìe zadač postavlennyh v fizičeskoj laboratorìi Varšavskago Politehničeskago Instituta Imperatora Nikolaâ II. Č. 4, Zadači po èlektričestvu i magnitizmu. Varšava, 1904
  • Zwierciadełka żelazne otrzymane przez rozpylanie żelaza prądem, 1905

Przypisy

  1. ↑ Michał M. Skoczylas, Historia medycyny a potencjał turystyczny Nadpilicza Środkowego. W: red. Anita Magowska, Katarzyna Pękacka-Falkowska, Michał Owecki. Wybrane problemy historii medycyny. W kręgu epistemologii i praktyki. Poznań: Wydawnictwo Kontekst, 2020, s. 53-75. ISBN 978-83-65275-95-0, treść on-line
  2. ↑ Józef Miąso, Trudne narodziny Politechniki Warszawskiej : (przyczynek do dziejów polityki naukowej w Królestwie polskim), w: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki, 1989, Tom 34 , Numer 4, s. 806.
  3. ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
  4. ↑ Kalinowski S. Ś. p. Wiktor Biernacki. Sprawozdania i prace Polskiego Towarzystwa Fizycznego ss. 11-19 (1929)
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ŻARSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wiktor Biernacki (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób fizyka Wiktora Biernackiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Wiktor Biernacki foto.jpg
Wiktor Biernacki, ok. 1895 r.