Wiktor Bryzhin
| Data i miejsce urodzenia | 22 sierpnia 1962 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 181 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Wiktor Arkadijowycz Bryzhin (ukr. Віктор Аркадійович Бризгін, ros. Виктор Аркадьевич Брызгин; ur. 22 sierpnia 1962 w Woroszyłowgradzie[1]) – ukraiński lekkoatleta startujący w barwach Związku Radzieckiego, sprinter, mistrz olimpijski i mistrz Europy.
Rozpoczął międzynarodową karierę na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie, gdzie zajął 5. miejsce w finale biegu na 60 metrów i odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[2]. Podczas pierwszych mistrzostw świata w 1983 w Helsinkach był członkiem sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła brązowy medal (biegli w niej Andriej Prokofjew, Nikołaj Sidorow, Władimir Murawjow i Bryzhin). Startował również w biegu na 100 metrów, ale odpadł w ćwierćfinale[3].
Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zajął ostatnie 9. miejsce w finale biegu na 100 metrów, ale był w składzie zwycięskiej sztafety 4 × 100 metrów (Aleksandr Jewgienjew, Nikołaj Juszmanow, Murawjow i Bryzhin), która czasem 38,29 s ustanowiła rekord mistrzostw[4]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin odpadł w przedbiegach na 60 metrów[5]. Za to na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie zajął 5. miejsce w finale finale biegu na 100 metrów, a także zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (biegli w niej Jewgienjew, Bryzhin, Murawjow i Władimir Kryłow)[6]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu wystąpił tylko w sztafecie 4 × 100 metrów, która po zgubieniu pałeczki przez sztafetę USA zdobyła w finale złoty medal (w składzie Bryzhin, Kryłow, Murawjow i Witalij Sawin)[1]. Po raz ostatni wziął udział w wielkich zawodach w 1991, kiedy to na mistrzostwach świata w Tokio zajął 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 m (biegł na 1. zmianie, a po nim Oleg Kramarenko, Aleksandr Sokołow i Sawin)[7].
Bryzhin był mistrzem ZSRR w biegu na 100 metrów w 1986[8], a także halowym mistrzem w biegu na 60 metrów w 1983, 1986, 1987 i 1991[9].
Jego żona Olha Bryzhina z domu Władykina była również znaną lekkoatletką, trzykrotną mistrzynią olimpijską[10], a córka Jelizaweta Bryzhina reprezentantką Ukrainy w sprincie, medalistką olimpijską i mistrzynią Europy[11].
Rekordy życiowe
- Bieg na 100 metrów – 10,11 s (1986)
Przypisy
- ↑ a b Viktor Bryzgin, olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 473 [dostęp 2021-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 87–88, 225–226 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 569, 573 [dostęp 2021-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 492 [dostęp 2021-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 88, 226 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 226–227 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Soviet Championships, GBRAthletics [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships, GBRAthletics [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Olga Bryzgina, olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Yelyzaveta Bryzhina, olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Wiktor Bryzhin w bazie World Athletics (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
