Wiktor Budzyński (polityk)
| ||
Data urodzenia | 7 marca 1888 | |
Data i miejsce śmierci | 1976 Puszczykowo | |
Poseł na Sejm Republiki Litewskiej | ||
Okres | od 1923 do 1927 |
Wiktor Budzyński (lit. Viktoras Budzinskis; ur. 7 marca 1888 w Eustachowie k. Wyłkowyszek, zm. 1976 w Puszczykowie) – działacz mniejszości polskiej na Litwie, jej przywódca w latach 1924–1935, poseł na Sejm Republiki Litewskiej.
Życiorys
Uczęszczał do gimnazjów w Mariampolu i Rydze, które ukończył w 1907. W latach 1907–1911 studiował nauki rolnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym odbył kilkumiesięczną praktykę na terenie Wielkopolski. W latach 1912–1915 gospodarzył na terenie rodzinnego Eustachowa.
W czasie I wojny światowej ewakuowany do białoruskiego Mohylewa, opiekował się lokalnymi uchodźcami polskimi.
W niepodległej Litwie sprawował mandat posła na sejm II i III kadencji w latach 1923–1927, wybrany w okręgu Kowno. W latach 1924–1935 prezes Związku Polaków na Litwie "Pochodnia". Po 1935 odsunął się od działalności społecznej.
Podczas okupacji niemieckiej mieszkał w Wilnie, z którego udało mu się wyjechać w 1945. Wchodził w skład Komisji ds. Litewskich (mianowany przez delegata rządu na kraj w Wilnie)[1].
Zamieszkał w wielkopolskim Puszczykowie, gdzie został pochowany.
Przypisy
- ↑ Zenowiusz Ponarski, Wojciech Jaruzelski na Litwie i Syberii: [w okowach NKWD], Wydawnictwo Grafpol Publishing, 1999, s. 27
Bibliografia
- Mieczysław Jackiewicz, Polacy na Litwie 1918-2000, Warszawa 2003
- Krzysztof Buchowski, Polacy w niepodległym państwie litewskim 1918-1940, Białystok 1999