Wiktor Gawrikow

Wiktor Gawrikow
Państwo

 ZSRR
 Litwa
 Szwajcaria
 Litwa

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1957
Criuleni

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 2016
Burgas

Tytuł szachowy

arcymistrz (1984)

Gnome-go-next.svg Litewscy arcymistrzowie szachowi
Gnome-go-next.svg Szwajcarscy arcymistrzowie szachowi

Wiktor Gawrikow (ur. 29 lipca 1957 w Criuleni, zm. 27 kwietnia 2016 w Burgasie[1]) – litewski szachista i trener szachowy, arcymistrz od 1984 r., w latach 1993–1997 reprezentant Szwajcarii.

Kariera szachowa

Pierwsze sukcesy zaczął odnosić pod koniec lat 70. W roku 1978 podzielił II miejsce (wraz z Siergiejem Dołmatowem) w młodzieżowych (do lat 26) mistrzostwach Związku Radzieckiego, rozegranych w Wilnie. W 1981 po raz pierwszy wystąpił w mistrzostwach ZSRR seniorów, zajmując we Frunze bardzo dobre, IV miejsce. W 1983 zdobył tytuł młodzieżowego mistrza ZSRR, zwyciężając w Jurmale oraz zwyciężył w międzynarodowym turnieju w Tbilisi. Rok później triumfował w Nałęczowie. Kolejny rok (1985) był najlepszym w jego karierze. Najpierw zwyciężył (wraz z Michaiłem Gurewiczem i Aleksandrem Czerninem) w rozegranym w Rydze finale mistrzostw ZSRR, a następnie wystąpił na turnieju międzystrefowym w Tunisie, będąc bardzo blisko awansu do grona pretendentów (w turnieju tym podzielił IV miejsce, a następnie rozegrał mecz barażowy z Aleksandrem Czerninem, któremu uległ 2½ – 3½ i odpadł z dalszych rozgrywek)[2]. W 1986 podzielił II miejsce w mistrzostwach ZSRR w Kijowie, natomiast w 1988 zdobył brązowy medal w I mistrzostwach Europy w szachach aktywnych w Gijón[3]. W 1989 zwyciężył (wraz z Michałem Krasenkowem) w Budapeszcie oraz w Berlinie (turniej Berliner Sommer). W 1992 r. jedyny raz wystąpił na szachowej olimpiadzie[4]. W 1993 podzielił I miejsce w Barcelonie oraz zwyciężył w Wohlen, natomiast w 1994 zajął I miejsce (przed Rafaelem Waganianem) w Biel/Bienne. W 1996 zwyciężył w finale indywidualnych mistrzostw Szwajcarii, rozegranym w Arosie[5], w 1999 zwyciężył (wraz z Jonathanem Speelmanem) w Katrineholmie, natomiast rok później podzielił I miejsce w Wilnie w rozegranych systemem szwajcarskim mistrzostwach Litwy. W 2001 zwyciężył w Göteborgu oraz zajął II miejsce (za Konstantinem Sakajewem) w memoriale Paula Keresa w Tallinnie.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1995 r., z wynikiem 2605 punktów dzielił wówczas 50-59. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Wiktorem Korcznojem) wśród szwajcarskich szachistów[6].

W latach 1980–1986 był trenerem Nany Aleksandriji, doprowadzając ją do zdobycia w 1981 r. tytułu wicemistrzyni świata[7].

Przypisy

  1. ↑ GM Viktor Gavrikov passes away.
  2. ↑ 1985 Tunis Interzonal Tournament.
  3. ↑ „Szachy” nr 9/1988, s. 213.
  4. ↑ OlimpBase.
  5. ↑ Campionati nazionali della Svizzera.
  6. ↑ FIDE rating history :: Gavrikov, Viktor.
  7. ↑ Viktor Gavrikov: About Me. [dostęp 2010-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-19)].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie