Wiktor Matwijenko
![]() | |||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Wiktor Antonowycz Matwijenko | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 9 listopada 1948 | ||||||||||||||||||||||||
Data śmierci | 29 listopada 2018 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
Wiktor Antonowycz Matwijenko (ukr. Віктор Антонович Матвієнко, ros. Виктор Антонович Матвиенко, Wiktor Antonowicz Matwijenko; ur. 9 listopada 1948 w Zaporożu, ZSRR, obecnie Ukraina, zm. 29 listopada 2018[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, reprezentant Związku Radzieckiego, olimpijczyk, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek drużyny Metałurh Zaporoże. Już jako 18 latek występował w podstawowym składzie zespołu. W latach 1968–1969 „odbywał służbę wojskową” w klubie SK Odessa. W 1970 powrócił do macierzystego zespołu. W 1970 przeszedł do Dynama Kijów. Z nim też odnosił największe sukcesy: Mistrzostwo ZSRR w 1971, 1974, 1975 i 1977, krajowy puchar w 1974, Puchar Zdobywców Pucharów w sezonie 1974/1975 oraz Superpuchar Europy w 1975. W 1978 kończył karierę w klubie Dnipro Dniepropetrowsk.
Kariera reprezentacyjna
W latach 1971–1978 wystąpił w 21 meczu radzieckiej reprezentacji. Zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w 1976 w Montrealu. Grał na mistrzostwach Europy w 1972, na których radziecka drużyna zajęła drugie miejsce.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej był najpierw w 1979 asystentem trenera, a potem głównym trenerem Awanharda Równe. W latach 1991–1992 jako trener w polskim klubie Orlęta Łuków. W latach 1993–2002 był trenerem takich klubów jak Podilla Chmielnicki, Torpedo Zaporoże, Bukowyna Czerniowce, Tiligul-Tiras Tyraspol, Doʻstlik Yangibozor i Stal Ałczewsk.
29 listopada 2018 zmarł w wieku 70 lat[2].
Sukcesy i odznaczenia
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1971
- tytuł Mistrza Sportu Kategorii Międzynarodowej: 1975
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1975
- Order „Za Zasługi” III klasy: 2004[3]
Przypisy
- ↑ Не стало Виктора Матвиенко.... dynamo.kiev.ua, 29 listopada 2018. [dostęp 2018-11-29]. (ros.).
- ↑ Помер володар Кубку Кубків і Суперкубку УЄФА у складі Динамо - UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Указ Президента України № 1591/2004 – Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]..
Linki zewnętrzne
- Wiktor Matwijenko w bazie RusTeam (ros.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Wiktor Matwijenko w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
- Wiktor Matwijenko w bazie National Football Teams (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Rob Mieremet / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Viktor Matviyenko in 1975.
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.