Wiktor Pikulski

Wiktor Konstanty Pikulski
major piechoty
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1896 Jaworów
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier, Wojsko Polskie
Jednostki	82 Syberyjski Pułk Piechoty 56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej PKU Biała Podlaska KRU Biała Podlaska
Stanowiska	kwatermistrz pułku komendant PKU komendant rejonu uzupełnień
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Wiktor Konstanty Pikulski (ur. 4 marca 1896 w Jaworowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Wiktor Konstanty Pikulski urodził się 4 marca 1896 w Jaworowie, w rodzinie Wiktora i Józefy z Berwidów^[1]. Uczył się w Filii C. K. Gimnazjum w Stryju, gdzie w 1914 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie byli m.in. jego brat Tadeusz Kazimierz Pikulski ur. 4 marca 1894, a także Ludwik Iwaszko, Władysław Tadeusz Podoski, Zdzisław Stroński)^[2].

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 został powołany do armii austriackiej, gdzie ukończył szkołę oficerską. Został wysłany na front, w 1916 dostał się do niewoli rosyjskiej. Od lipca do kapitulacji pod Krasnojarskiem walczył w 1 pułku strzelców 5 Dywizji Syberyjskiej^[3]. Za bohaterstwo w czasie walk został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W 1920 wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny z bolszewikami walczył w stopniu porucznika w 82 Syberyjskim pułku piechoty.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty^[4]. W 82 pułku piechoty służył do 1927. W 1924 pełnił obowiązki kwatermistrza pułku. Od 1927 został przeniesiony do DOK IX^[5]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 i 54. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W 1932 pełnił służbę w 9 Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Brześciu^[7]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do 56 pułku piechoty wielkopolskiej w Krotoszynie na stanowisko dowódcy batalionu^[8]. W sierpniu 1935 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Biała Podlaska na stanowisko komendanta^[9]. W 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Biała Podlaska, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”.

We wrześniu 1939 został dowódcą improwizowanego batalionu Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu. Dostał się do niewoli sowieckiej i 1940 roku zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Figuruje na liście Straceń, poz. 2655.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika^[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2655^[11]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[11]
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[12]
• Medal Niepodległości (2 sierpnia 1931)^[13]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.