Wiktor Pinczuk

Wiktor Pinczuk
Віктор Пінчук
Ilustracja
Wiktor Pinczuk (2010)
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Mychajłowycz Pinczuk

Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1960
Kijów

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca, polityk

Wiktor Mychajłowycz Pinczuk, ukr. Віктор Михайлович Пінчук (ur. 14 grudnia 1960 w Kijowie[1]) – ukraiński przedsiębiorca, filantrop i polityk żydowskiego pochodzenia[2][3], założyciel koncernu Interpipe Group. Zięć Łeonida Kuczmy.

Życiorys

W 1983 ukończył Dniepropetrowski Instytut Metalurgiczny, uzyskał później stopień kandydata nauk[1]. Do 1983 pracował na macierzystej uczelni, później w instytucie przemysłowym[1].

W 1990 założył prywatne przedsiębiorstwo Interpajp, które stopniowo rozrastało się, przekształcając się w grupę Iterpipe, działającą na rynku gazowym, a także m.in. w branży mediów i finansów[1][4]. Już w latach 90. stał się jednym z najbardziej wpływowych ukraińskich oligarchów[5].

Wiktor Pinczuk angażował się przez kilka lat w działalność polityczną. Pełnił funkcję doradcy prezydenta i członka rady ds. przedsiębiorczości przy gabinecie ministrów. W latach 1998–2006 przez dwie kadencje sprawował mandat posła do Rady Najwyższej, wybierany był z jednego z okręgów obwodu dniepropetrowskiego jako kandydat niezależny. Przez kilka lat wchodził w skład władz krajowych partii Trudowa Ukrajina[6]. Po odejściu teścia z urzędu prezydenta i po pomarańczowej rewolucji utracił część wpływów i majątku, unieważniona została wówczas prywatyzacja kombinatu Kryworiżstal, w której brał udział jako jeden z inwestorów[1]. Pozostał jednak jednym z najbogatszych Ukraińców – w 2014 magazyn „Forbes” wartość aktywów kontrolowanych przez Wiktora Pinczuka wyceniał na kwotę 3 miliardów USD, co plasowało go na 2. miejscu w kraju[7].

Stał się także jednym z najaktywniejszych ukraińskich filantropów[2]. Założył fundację swojego imienia, przeznaczającą środki m.in. na zwalczanie HIV i AIDS, sponsorował także m.in. masowe bezpłatne koncerty[1]. W grudniu 2013 publicznie poparł antyrządowe protesty w ramach Euromajdanu[8].

Życie prywatne

Wiktor Pinczuk dwukrotnie zawierał związki małżeńskie – jego drugą żoną została Ołena, córka Łeonida Kuczmy. Ma czworo dzieci[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g Пинчук Виктор Михайлович. liga.net. [dostęp 2014-11-11]. (ros.).
  2. a b Jews occupy top 3 places on Ukrainian list of philanthropists. jta.org, 6 lutego 2013. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
  3. Victor Pinchuk, oligarque philanthrope. lefigaro.fr, 27 października 2009. [dostęp 2014-11-11]. (fr.).
  4. Виктор Пинчук. korrespondent.net. [dostęp 2014-11-11]. (ros.).
  5. Пинчук Виктор Михайлович: Биография. civicua.org. [dostęp 2014-11-11]. (ros.).
  6. Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-11]. (ukr.).
  7. Виктор Пинчук. forbes.ua. [dostęp 2014-11-11]. (ros.).
  8. Пінчук підтримав Євромайдан та прагнення народу до захисту власної гідності. tsn.ua, 12 grudnia 2013. [dostęp 2014-11-11]. (ukr.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie