Wiktor Prokopenko

Wiktor Prokopenko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Jewhenowycz Prokopenko

Data i miejsce urodzenia

24 października 1944
Żdanow (Mariupol)

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2007
Odessa

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1967–1968Łokomotyw Winnica43(5)
1969–1970Czornomoreć Odessa49(7)
1971–1973Szachtar Donieck45(14)
1973–1974Łokomotyw Chersoń?(5)
1974–1975Czornomoreć Odessa17(2)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
 ZSRR olimpijska
Kariera trenerska
LataDrużyna
1982–1986Czornomoreć Odessa
1987–1988Rotor Wołgograd
1989–1994Czornomoreć Odessa
1992Ukraina
1994–1999Rotor Wołgograd
2000–2001Szachtar Donieck
2002–2003Dinamo Moskwa
2004–2007Szachtar Donieck (dyrektor sportowy)
Odznaczenia
Medal „Za pracę i zwycięstwo” (Ukraina)

Wiktor Jewhenowycz Prokopenko, ukr. Віктор Євгенович Прокопенко, ros. Виктор Евгеньевич Прокопенко, Wiktor Jewgienjewicz Prokopienko (ur. 24 października 1944 w Żdanowie, Ukraińska SRR, zm. 18 sierpnia 2007 w Odessie, Ukraina) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, pierwszy selekcjoner reprezentacji Ukrainy, trener i menedżer piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1961 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie zakładu im. Illicza. W latach 1964-1967 „odbywał” służbę wojskową, występując w zespole grupy radzieckich wojsk w NRD. Z października 1967 w trzecioligowej drużynie Łokomotyw Winnica. W 1969 przeszedł do pierwszoligowego klubu Czornomoreć Odessa. W 1971 po spadku odesskiego klubu przeszedł do donieckiego Szachtara. W latach 1973-1974 występował w trzecioligowej drużynie Łokomotyw Chersoń, aby w 1974 powrócić do pierwszoligowego Czornomorca Odessa. W 1975 zakończył karierę zawodniczą z powodu kontuzji.

Kariera trenerska

W 1977 dołączył do sztabu trenerskiego Czornomorca Odessa. Był jednym z pierwszych absolwentów Wyższej Szkoły Trenerskiej w Moskwie, otwartej w latach siedemdziesiątych. W 1982 został głównym trenerem Czornomorca Odessa. W 1984 Czornomorec pod jego kierownictwem zdobył 4. miejsce i był bliski do zdobycia brązowych medali mistrzostw ZSRR. Tamtego sezonu Czornomorec po dwa razy zwyciężył takich grandów jak Dynamo Kijów i Spartak Moskwa. W 1987 przejął drugoligowy Rotor Wołgograd i awansował z nim do wyższej ligi. W 1989 powrócił do swojego byłego klubu Czornomorca Odessa. Podczas trenerskiego pobytu w Czornomorcu klub odnosił największe sukcesy w historii, zdobywając dwa razy krajowy puchar (1992 i 1994) oraz dwa razy brązowe medale mistrzostw (1993 i 1994). W 1992 został pierwszym selekcjonerem nowo powstałej reprezentacji Ukrainy. W latach 1994-1999 ponownie trenował rosyjski klub Rotor Wołgograd, z którym zdobył brązowe (1996) oraz srebrne medale (1997). W 1995 przegrał finałowy mecz Pucharu Rosji. Jesienią 1999 został głównym trenerem Szachtara Donieck, z którym zdobył wicemistrzostwo kraju w 2000 i 2001. W latach 2002-2003 z Dinamem Moskwa, aby od 2004 zająć posadę dyrektora sportowego Szachtara Donieck. W 2007 zmarł w wieku 63 lat.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1974

Sukcesy trenerskie

  • wicemistrz Ukrainy: 2000, 2001
  • brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1993, 1994
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 1992, 1994, 2001
  • wicemistrz Rosji: 1997
  • brązowy medalista Mistrzostw Rosji: 1996

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ukraine-zaslug3.png
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Order of Merit 3rd Class of Ukraine.png
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Ukraine-Za-paciju-i-zvytjagu-ribbon.PNG
Планка знака отличия Президента Украины - медали «За труд и отвагу»