Wiktor Schauberger

Wiktor Schauberger
Ilustracja
Portret Wiktora Schaubergera
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1885
Holzschlag

Data i miejsce śmierci

25 września 1958
Linz

Zawód, zajęcie

leśniczy

Wiktor Schauberger (ur. 30 czerwca 1885 w Holzschlag, w Schwarzenberg am Böhmerwald, zm. 25 września 1958 w Linzu) – austriacki przyrodnik i leśniczy oraz naukowiec.

Życiorys

Kariera

Wiktor Schauberger urodził się w dniu 30 czerwca 1885 roku w Holzschlag na Plöckenstein jako ósme z dwunastu dzieci z rodzeństwa. Czworo dzieci zmarło w dzieciństwie. Jego rodzicami byli Leopold Schauberger i Josefa Klimitsch. Od 1891 roku do 1897 roku uczęszczał do szkoły podstawowej w Aigen, a następnie do 1900 roku do gimnazjum w Linzu. Aż do 1904 roku uczęszczał na studia na wydziale leśnym w Aggsbach, gdzie zdał egzamin jako leśniczy. Od 1904 roku do 1906 roku był adiunktem w Schweinbart w Dolnej Austrii. Potem odbył w latach 1906–1908 służbę wojskową w 41 Pułku Artylerii w Salzburgu, a na 44. Pułku Artylerii w Linzu. Od 1909 roku do 1913 roku był adiunktem w służbie hrabiego Rudolfa Abensberg-Traun. W 1911 roku objął posadę nadleśniczego w dobrach księcia Adolfa von Schaumburg-Lippe. Podczas wojny światowej został powołany jako rezerwista do artylerii i był na służbie jako sierżant[1]. Codzienne obcowanie z naturą przyczyniło się do rozwoju kilku nowatorskich koncepcji oraz rozwiązań związanych z gospodarką wodną i leśną. Jego konstrukcje pozwalały m.in. na spławianie z wysokich gór drzew ściętych przez drwali w związku z tym obniżenie kosztów do jednej dziesiątej[2]. w latach 1924–1926 był doradcą w Federalnym Ministerstwie Rolnictwa i Leśnictwa, który odegrał kluczową rolę w kwestii budowy kanałów przeznaczonych do spływu drewna w Großraming, Klausen-Leopoldsdorf i w Bad Ischl[3]. W latach 1925–1928 był zaangażowany w budowę podobnego kanału wodnego dla tartaku w Mürztal niedaleko Neuberg[4][5]. System funkcjonował do 1951 roku, kiedy wykarczowano całkowicie las i tartak zaprzestał działalności. W latach trzydziestych podobne kanały wodne zbudowano w Austrii, byłej Jugosławii (Czarnogóra), a także w Turcji i innych krajach[6]. W okresie rządów Engelberta Dollfußa był doradcą ministra rolnictwa[7].

Praca dla NSDAP

W 1935 na zaproszenie Juliusa Streichera przybył do Norymbergi, gdzie wygłosił wykład dla menedżerów i techników przedsiębiorstwa Siemens. Wówczas zadecydowano o budowie urządzenia do uzdatniania wody, w celu sprawdzenia opracowanych przez niego teorii. Jednak urządzenie podczas próby uruchomienia uległo przegrzaniu[8]. W 1937 roku przeprowadzono w Wiedniu testy skonstruowanego przez niego grzejnika, jednak zakończyły się fiaskiem. Następnie Siemens zakończył współpracę z naukowcem[9]. Później opracowywał nowe systemy chłodzenia silników lotniczych dla zakładu Messerschmitt w Augsburgu. Współpraca zakończyła się nagle po awarii aparatury doświadczalnej[10]. W 1944 roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Mauthausen, gdzie z grupą inżynierów budował silniki do samolotów i łodzi podwodnych, później przeniósł się do Leonstein w Górnej Austrii[10]

Późniejsze życie

W marcu 1946 roku Schauberger został zwolniony z aresztu, później w grudniu 1946 roku osiedlił się w Linzu. W następnym roku przeniósł się do Salzburga, gdzie rozpoczął pracę w laboratorium i warsztacie firmy Rödhammer & Co. Równolegle pracował nad nowatorskim projektem turbiny wodnej. W 1951 roku przedstawił w Austrii wniosek patentowy na rurkę wirową, który otrzymał w 1958 roku[11]. W latach 1948–1950 współpracował z firmą Rosenberger Salzburg w zakresie produkcji sprzętu wodnego i marketingu[12]. Jego dorobkiem naukowym było zainteresowanych kilku polityków Republiki Federalnej Niemiec. W 1956 roku doszło do spotkania z ministerem obrony Franzem Josefem Straussem[13].

Patenty

Wszystkie patenty załączone poniżej są austriackie. Schauberger zdobył także ochronę patentową w innych państwach.

  • 113487 – Konstrukcja do tworzenia dzikich strumyków i regulacji przepływu
  • 117749 – Turbina odrzutowa
  • 122144 – Sztuczny kanał dla transportowania
  • 134543 – Warunki wody w przewodnikach i kanałach
  • 136214 – Instalacja i poprawa przepływu w przewodnikach kanałowych
  • 138296 – Warunki wody
  • 142032 – Konstrukcja do fabrykacji wody użytkowej
  • 145141 – Turbina wiatrowa
  • 146141 – Sprzęt do transformacji substancji lotnych
  • 166644 – Pług
  • 196680 – Przewody dla lotnegoprzepływu

Przypisy

  1. Siegbert Lattacher: Viktor Schauberger – auf den Spuren des legendären Naturforschers. Ennsthaler, Steyr 2003, s. 188; 314–316.
  2. Viktor Schauberger. Auf den Spuren des legendären Naturforschers, s. 22.
  3. Siegbert Lattacher: Viktor Schauberger. Auf den Spuren des legendären Naturforschers, s. 24 i s. 317.
  4. Siegbert Lattacher: Viktor Schauberger. Auf den Spuren des legendären Naturforschers, s. 39; 325–338.
  5. Olof Alexandersson: Lebendes Wasser, S. 249–251.
  6. Olof Alexandersson: Lebendes Wasser, S. 48.
  7. Mathias Bröckers: Berlin – Nürnberg – Mauthausen: Viktor Schauberger 1933-1945. Beilage in: Martina Rodier: Viktor Schauberger – Naturforscher und Erfinder. Zweitausendeins 1999. s. 4f.
  8. Martina Rodier: Viktor Schauberger – Naturforscher und Erfinder. Zweitausendeins 1999. s. 183; Siegbert Lattacher: Viktor Schauberger. Auf den Spuren des legendären Naturforschers, s. 99.
  9. Martina Rodier: Viktor Schauberger – Naturforscher und Erfinder. Zweitausendeins 1999. s. 183–184.
  10. a b MMartina Rodier: Viktor Schauberger – Naturforscher und Erfinder. Zweitausendeins 1999. s. 184–186.
  11. Olof Alexandersson: Lebendes Wasser, s. 150–151.
  12. Olof Alexandersson: Lebendes Wasser, s. 151–152 i s. 173.
  13. Matthias Bröckers: Berlin – Nürnberg – Mauthausen: Viktor Schauberger 1933–1945. Beilage in: Martina Rodier: Viktor Schauberger – Naturforscher und Erfinder. Zweitausendeins 1999. s. 7.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Viktor Schauberger.jpg
Viktor Schauberger