Wiktor Wiechaczek

Wiktor Wiechaczek

Oset

Data i miejsce urodzenia	10 października 1879 Chebzie, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 1941 Oranienburg, III Rzesza
Odznaczenia

Most na Odrze w Szczepanowicach, wysadzony w ramach akcji „Mosty”, przy udziale Wiktora Wiechaczka.

Wiktor Wiechaczek, ps. „Oset” (ur. 10 października 1879 w Chebziu^[1], zm. 3 czerwca 1941 w Oranienburgu) – górnik, działacz niepodległościowy i związkowy. Powstaniec śląski, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły ludowej pracował najpierw w hucie cynku „Silesia” w Lipinach, później w kopalniach: „Paweł” w Chebziu, „Matylda” w Lipinach i KWK Litander w Rudzie Śląskiej. W 1901 został wcielony do wojska pruskiego w garnizonie w Nysie, gdzie służył jako saper do 1903. Po zakończeniu służby wojskowej ponownie pracował w kopalni oraz działał, w Zjednoczeniu Zawodowym Polskim. W 1913 wziął udział w strajku w kopalni „Paweł”, za co został zwolniony. Po zwolnieniu przeniósł się do Chropaczowa i rozpoczął pracę w tamtejszej kopalni „Schlesien”.

Podczas I wojny światowej wcielony do cesarskiej armii walczył na froncie zachodnim. Po wojnie wrócił do Goduli. Był jednym z organizatorów placówki PPS oraz POW w Chropaczowie.

Brał udział we wszystkich trzech powstaniach śląskich. Wraz z Józefem Trojokiem był jednym z przywódców I powstania na terenie Chropaczowa, organizował też wiece w sprawie przyłączenia, Śląska do Polski oraz był komendantem POW oraz komendantem Straży Gminnej w Chropaczowie. W II powstaniu, walczył w szeregach 1 pułku Strzelców Bytomskich.

Od grudnia 1920 działał w Referacie Destrukcji. W trakcie III powstania śląskiego był członkiem Grupy Wawelberga, którą dowodził Tadeusz Puszczyński i dowódcą podgrupy „Północ”. Jednym z zadań w ramach akcji „Mosty” było wysadzenie 2 maja 1921 mostu na Odrze w miejscowości Szczepanowice koło Opola. Wiechaczek odznaczył się przy wysadzeniu mostu, konstruując specjalny zapalnik, który z narażeniem życia zamontował pod mostem^[2]. Między innymi za tę udaną akcję został w 1922 odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 7840) oraz Krzyżem Niepodległości z Mieczami^[3]. W okresie międzywojennym mieszkał dalej w Chropaczowie i pracował na tutejszej kopalni „Śląsk”. Działał w Związku Powstańców Śląskich.

3 maja 1940 aresztowano go i wysłano do obozu koncentracyjnego w Dachau, później do Sachsenhausen, gdzie zginął.

Imieniem Wiktora Wiechaczka nazwano ulicę w Świętochłowicach.

Przypisy

Bibliografia

• Edward Brzozowski, Ludzie miasta, cz. II, Świętochłowice 1985.
• Zyta Zarzycka, Polskie działania specjalne na Górnym Śląsku 1919-1921, Warszawa 1989, ISBN 83-11-07583-2.