Wiktor Zborowski

Wiktor Zborowski
Ilustracja
Wiktor Zborowski (2017)
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1951
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Maria Winiarska

Lata aktywności

od 1969

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Wiktor Zborowski (ur. 10 stycznia 1951 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, radiowy (Teatr Polskiego Radia) i dubbingowy.

Życiorys

Jest absolwentem XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie (1969) oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1973).

Od 1972 roku członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której wystąpił na początku lat 80.[1]

Ma 198 cm wzrostu. W młodości trenował koszykówkę w Polonii Warszawa, był członkiem juniorskiej reprezentacji Polski w koszykówce mężczyzn. W klasie maturalnej doznał kontuzji, która przerwała jego karierę[2].

Jest autorem hasła „Teraz Polska[3].

Filmografia

Filmy

Seriale

Etiudy filmowe

  • 1988: Szczęściarz – Baltazar
  • 2005: Profesor – Profesor
  • 2008: Supermax
  • 2017: Plica Polonica – Lektor
  • 2017: Uczciwi ludzie – Stryj

Teatr Telewizji

  • 1974: Skamieniały las – Herb
  • 1974: Romeo i Julia
  • 1975: Wieczór Trzech Króli – Kurio
  • 1975: Aktor – Bywalec kawiarni
  • 1976: Upiór w kuchni – Sierżant Griggson
  • 1976: Brutalna gra – Cecil
  • 1977: Turoń – Chłop
  • 1977: Trzy po trzy
  • 1979: Pechowy dzień i zbrodnia i kara – Nieznajomy
  • 1979: Brzechwa dzieciom
  • 1980: Pierścień i róża czyli historia Lulejki i Bulby
  • 1980: Król w Kraju Rozkoszy – Florbel
  • 1980: Cyrano de Bergerac – Montfleury
  • 1981: Moliere, czyli zmowa świętoszków – Markiz de Laissac
  • 1981: Igraszki trafu i miłości
  • 1984: Selekcja – Porucznik FBI (odc. 2)
  • 1988: Tym razem żegnaj na zawsze – Teodor Jeske-Choiński
  • 1988: Napoleon V.S.O.P. – Bertrand
  • 1989: Spotkania ze Szwejkiem – Obsada aktorska (odc. 7)
  • 1989: Dwaj Panowie B. czyli jej pierwszy kochanek – Antoni Gorzeń
  • 1990: Obrona Ksantypy – Parrasjos
  • 1990: Człowiek z Budki Suflera – Kudelius
  • 1991: Jej mężowie – Frederick Lowden
  • 1991: Bananowy interes – Cornelius J. Hollingsworth
  • 1992: Cieszmy się życiem – Donald
  • 1993: Upiór w kuchni – Inspektor Hunt
  • 1993: Miarka za miarkę – Łokieć
  • 1993: Manhattan poker – Feliks
  • 1993: Kolęda wigilijna – Cratchit
  • 1993: Akapit – Pacjent
  • 1994: Żółta szlafmyca albo kolęda na nowy rok – Fircyk, przyjaciel domu
  • 1994: Zatrute pióro – Conrad Leary
  • 1994: Rozmowy zmarłych
  • 1994: Portret słabego pianisty – Główny kominiarz
  • 1994: Po tamtej stronie – Andrzej
  • 1994: Mały Książę – Zwrotniczy
  • 1994: Alicja w Krainie Czarów
  • 1995: Słomkowy kapelusz – Emil Tavernier
  • 1995: Pierwiastek z minus jeden – Obcy
  • 1995: Nareszcie bal – Król
  • 1995: Ciemno – Mietek, syn Jakubca
  • 1995: Bożena – Kamil
  • 1995: Ach, co za wynalazek – Szpak
  • 1996: Podróż do Wenecji – Kristoffer
  • 1996: Miki – Anioł
  • 1996: Komedia sytuacyjna – Karol Summerskill
  • 1998: FarragoŚwięty Piotr
  • 1998: Balkis – Tygrys
  • 1999: W tym domu straszy – Reżyser
  • 2001: Wielki Świat – Franio
  • 2001: Chłopiec i anioł – Anioł
  • 2002: Smutne miasteczko
  • 2003: Siła komiczna – Marmion
  • 2004: Dzień przed zachodem – Sołtys
  • 2005: Żywot Józefa – Piekarz Zofar, Diabeł Asmodeus
  • 2005: Dzikuska – Wróżka
  • 2005: Bieg szlakiem historii
  • 2006: Dobrze – Sąsiad
  • 2008: Warszawa – Artysta kabaretowy
  • 2010: Wierność – Karol Szadurski
  • 2011: Boska! – St. Clair
  • 2013: Pamiętniki pani Hanki – Stryj Albin

Dubbing

Życie prywatne

Wiktor Zborowski jest synem prawnika, prokuratora i wiceministra sprawiedliwości, Adama Zborowskiego (1919–1993) oraz Hanny z domu Kobuszewskiej[4] (1921–2012) – siostry lekarki Marii Kobuszewskiej-Faryny (1920–2009) i aktora Jana Kobuszewskiego (1934–2019). Żonaty z aktorką Marią Winiarską, z którą ma dwie córki: prezenterkę telewizyjną Hannę (ur. 1983) i aktorkę Zofię (ur. 1987), która jest żoną siatkarza Andrzeja Wrony (ur. 1988). Ma także trzy wnuczki: Ninę (ur. 2013) i Milę (ur. 2017) – córki Hanny, a także Nadzieję (ur. 2021), córkę Zofii

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Dominik Cwikła, Zborowski dla wSensie.pl: Złożyłem podanie do PZPR, ale wystąpiłem z partii po kilku latach, wsensie.pl [dostęp 2018-05-29] (pol.).
  2. „Przypadkiem nie zostałem sportowcem” – wywiad z W. Zborowskim dla magazynu „Dlaczego”, data publikacji 2011.02.02. onet.pl. [dostęp 2015-08-02].
  3. „Teraz Polska” – idea, hasło, godło.
  4. Hanna Zborowska, Humor w genach, wyd. Wyd. 1 w tej ed., popr. i rozsz, Warszawa: Wydawnictwo Nisza, 2011, ISBN 978-83-62795-01-7, OCLC 802105661 [dostęp 2021-09-11].
  5. MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [dostęp 2021-01-04] (pol.).
  6. Laureaci Wielkiego Splendora. polskieradio.pl. [dostęp 2014-12-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
MJK32691 Wiktor Zborowski (Pokot, Berlinale 2017).jpg
Autor: Martin Kraft , Licencja: CC BY-SA 3.0
Actor Wiktor Zborowski at the presentation of the polish movie Spoor at the Berlinale 2017