Wiktoria Śliwowska

Wiktoria Śliwowska
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1931
Warszawa

Data śmierci

27 grudnia 2021

Zawód, zajęcie

historyczka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wiktoria Śliwowska, z domu Łaska (ur. 26 czerwca 1931 w Warszawie, zm. 27 grudnia 2021[1]) – polska historyczka, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, badaczka historii Rosji i losu polskich zesłańców na Syberii.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie żydowskiej jako córka Józefa Lewina-Łaskiego (znanego po II wojnie światowej jako Wacław Zawadzki) i Sary z domu Fryszman. W czasie II wojny światowej uratowana z getta warszawskiego, w którym zginęła jej matka.

W latach 1949–1953 studiowała w Państwowym Instytucie Pedagogicznym im. Aleksandra Hercena w Leningradzie, gdzie poznała swojego przyszłego męża René Śliwowskiego. W 1953 rozpoczęła pracę w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, gdzie w 1960 obroniła pracę doktorską, a w 1971 habilitowała się. W 1994 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych.

Była autorką i edytorką wielu prac poświęconych historii Rosji, w tym epoce Mikołaja I oraz historii polskich zesłańców w Rosji. Razem z mężem publikowała książki o literaturze rosyjskiej. Należała także do zespołu, który pod kierunkiem Stefana Kieniewicza przygotował do druku wielotomową edycję dokumentów związanych z powstaniem styczniowym. W 2008 opublikowała wraz z mężem wspomnienia Rosja – nasza miłość.

Nagrody i odznaczenia

W 2003 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1999, 2005 i 2019 otrzymała nagrodę Klio, w 2000 nagrodę specjalną Przeglądu Wschodniego, w 2001 została wyróżniona tytułem doktora honoris causa Rosyjskiej Akademii Nauk, a w 2019 takim samym wyróżnieniem Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach[2].

Publikacje

  • Sprawa Pietraszewców (1964)
  • Mikołaj I i jego czasy: 1825–1855 (1965)
  • W kręgu poprzedników Hercena (1971)
  • Aleksander Hercen (1973) – z R. Śliwowskim
  • Andrzej Płatonow (1983) – z R. Śliwowskim
  • Tryptyk kazachstański : wspomnienia z zesłania – Marian Papiński, rodzina Małachowskich, Lesława Domańska (1992) – opracowanie wspólnie z Małgorzatą Giżejewską i Januszem Ankudowiczem
  • Dzieci holokaustu mówią (1993) – opracowanie świadectw dzieci, które przeżyły Holocaust
  • Czarny rok... czarne lata... (1993) – opracowanie świadectw dzieci, które przeżyły Holocaust
  • Walerian Staniszewski Pamiętniki więźnia stanu i zesłańca (1994) (opracowanie) – z Adamem Gołkowskim
  • Walenty Woronowicz Przypadki XX wieku: 20 lat na Wyspach Sołowieckich i Kołymie: 1935–1955 (1994) – opracowanie
  • Zesłańcy polscy w Imperium Rosyjskim w pierwszej połowie XIX wieku: słownik (1998)
  • Syberia w życiu i pamięci Gieysztorów – zesłańców postyczniowych: Wilno-Sybir-Wiatka-Warszawa (2000)
  • Ucieczki z Sybiru Wydawnictwo Iskry 2005, ISBN 83-207-1787-6
  • Pan Puchatek: rzecz o Wacławie Józefie Zawadzkim (2006) – opracowanie tomu poświęconego ojcu
  • Rosja – nasza miłość (2008) – z R. Śliwowskim, Wydawnictwo Iskry 2008, ISBN 978-83-244-0055-3
  • Julian Sabiński Dziennik syberyjski (2009) – opracowanie z R. Śliwowskim
  • René Śliwowski Rusycystyczne peregrynacje (2010) – opracowanie

Przypisy

  1. ↑ Zmarła profesor Wiktoria Śliwowska (pol.). ihis.ujk.edu.pl. [dostęp 2021-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-28)].
  2. ↑ Prof. Wiktoria Śliwowska doktorem h.c. Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, Nauka w Polsce, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-29] (pol.).

Bibliografia