Wiktoria Luiza Pruska

Wiktoria Luiza Pruska
księżna Brunszwiku
Okresod 2 listopada 1913
do 8 listopada 1918
Jako żonaErnesta Augusta
Dane biograficzne
DynastiaHohenzollernowie
Data urodzenia13 września 1892, Marmorpalais, Poczdam
Data i miejsce śmierci11 grudnia 1980
Hanower
OjciecWilhelm II Hohenzollern
MatkaAugusta Wiktoria von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg
MążErnest August III Hanowerski
DzieciErnest August,
Georg Wilhelm,
Fryderyka,
Christian Oskar,
Welf Heinrich

Wiktoria Luiza Adelajda Matylda Charlotta Pruska (ur. 13 września 1892 w Marmorpalais, Poczdam; zm. 11 grudnia 1980 w Hanowerze) – księżniczka Prus, księżna Hanoweru i Brunszwiku.

Wiktoria Luiza była jedyną córką i siódmym dzieckiem cesarza Wilhelma II Hohenzollerna i jego żony cesarzowej Augusty Wiktorii. W chwili śmierci była ich ostatnim żyjącym dzieckiem. Była 141. w sukcesji do brytyjskiego tronu. Księżniczka Luiza jest babką ze strony matki: Zofii Greckiej, królowej Hiszpanii i byłego króla Grecji, Konstantyna II.

Księżna opisuje w swojej autobiografii, że gdy się urodziła artyleria oddała w Poczdamie 21 strzałów, by uczcić narodziny córki cesarza. Gdyby była chłopcem oddano by znacznie więcej strzałów bo 101, ponieważ, jak komentuje Wiktoria Luiza, nie myślano wtedy jeszcze o równouprawnieniu[1].

Wictoria Louiza jako honorowy członek II pułku Huzarów (1909r.)

Księżniczka Wiktoria była ukochanym dzieckiem cesarza. Była do niego również bardzo podobna i najinteligentniejsza z całego rodzeństwa. Jej brat, Wilhelm stwierdził: "była jedyną z nas, której w dzieciństwie udało się zdobyć miejsce w sercu ojca"[2]. Historyk Justin C. Vovk napisał, że Wiktoria Luiza była tak inteligentna jak jej babka ze strony ojca Wiktoria Koburg, tak majestatyczna i dostojna jak jej matka cesarzowa Augusta oraz silna i władcza jak jej ojciec. Gdy oświadczyła rodzinie, że chce poślubić Ernesta Augusta, księcia Hanoweru, wywodzącego się z dynastii pozbawionej królestwa w 1866 roku za poparcie Austrii w wojnie prusko-austriackiej, wzbudziło to w rodzinie Hohenzollernów żywe emocje.

Nienawiść dynastii hanowerskiej do Hohenzollernów wcale nie wygasła, ale małżeństwo to pozwalało odzyskać temu rodowi znaczącą pozycję w państwie, z drugiej zaś strony Wilhelm II niczego nie umiał odmówić córce. Ślub odbył się 24 maja 1913 roku w Berlinie, było jedno z ostatnich wielkich wydarzeń towarzyskich europejskiej rodziny królewskiej przed I wojną światową. Cesarzowa Augusta źle zniosła rozłąkę ze swoją jedyną córką i całą noc przepłakała[3].

Wiktoria i Ernest mieli piątkę dzieci; a były to:

Tytulatura

  • Jej Królewska Wysokość Księżniczka Pruska Wiktoria Luiza (1892–1913)
  • Jej Królewska Wysokość Księżna Hanoweru Wiktoria Luiza (1913)
  • Jej Królewska Wysokość Księżna Brunszwiku (1913–1953)
  • Jej Królewska Wysokość Księżna Wdowa Brunszwiku (1953–1980)

Jako żona księcia Hannoweru, Wiktoria Luiza była tytułowana księżna Hanoweru, księżna Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz księżna Brunszwiku-Lüneburga.

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Victoria Luise Herzogin von Braunschwieg-Lüneburg.jpg
Victoria Luise, Herzogin von Braunschweig-Lüneburg.