Wilberforce Eaves
 Wilberforce Vaughan Eaves | ||||||||||
| Państwo |  Wielka Brytania | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 grudnia 1867 Melbourne | |||||||||
| Data i miejsce śmierci | 10 lutego 1920 Londyn | |||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wimbledon | F (1895–1897) | |||||||||
| US Open | F (1897) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wimbledon | F (1895) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Wilberforce Vaughan Eaves (ur. 10 grudnia 1867 w Melbourne, zm. 10 lutego 1920 w Londynie) – brytyjski tenisista, finalista Wimbledonu i mistrzostw USA, medalista olimpijski.
Pochodził z Australii, ale reprezentował barwy brytyjskie. Z wykształcenia był lekarzem.
Kariera tenisowa
W 1895 roku osiągnął finał turnieju pretendentów (All Comers) na Wimbledonie, przegrywając z Wilfredem Baddeleyem mimo prowadzenia 2:0 w setach. Ze względu na fakt, że w Wimbledonie 1895 nie wziął udziału obrońca tytułu, a zarazem nominalny uczestnik właściwego finału (challenge round) Joshua Pim, Eaves widnieje w statystykach jako finalista. W tym samym roku, w parze z Ernestem Lewisem, Eaves doszedł ponadto do finału debla, gdzie także poniósł porażkę z Wilfredem Baddeleyem oraz jego bratem bliźniakiem Herbertem. Przegrywał jeszcze dwukrotnie wimbledońskie finały pretendentów, w 1896 roku z Haroldem Mahonym i w 1897 roku z Reginaldem Dohertym.
W 1897 roku wziął udział w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne US Open), rozgrywanych wówczas w Newport. W finale turnieju pretendentów pokonał Harolda Nisbeta 7:5, 6:3, 6:2, ale w challenge round uległ w pięciu setach Robertowi Wrennowi.
Eaves trzykrotne wywalczył halowe mistrzostwo Wielkiej Brytanii (1897 w finale z Ernestem Lewisem, 1898 w finale z Lawrence’em Dohertym, 1899 w finale z Haroldem Mahonym), mistrzostwo Irlandii (1897), mistrzostwo Walii (1895). W 1895 roku w finale halowych mistrzostw Wielkiej Brytanii nie sprostał Ernestowi Lewisowi, w 1892 roku przegrał z Haroldem Barlowem w finale mistrzostw południowej Anglii w Eastbourne.
W 1908 roku, w wieku 40 lat, zdobył brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w Londynie w grze pojedynczej na kortach trawiastych. Na tych samych igrzyskach w turnieju halowym zajął w grze pojedynczej 4. miejsce.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1895 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wilfred Baddeley | 6:4, 6:2, 6:8, 2:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 1897 | US Open, Newport | Trawiasta |  Robert Wrenn | 6:4, 6:8, 3:6, 6:2, 2:6 |
Gra podwójna (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1895 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Ernest Lewis | Herbert Baddeley Wilfred Baddeley | 6:8, 7:5, 4:6, 3:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 20 października 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 20 października 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
British tennis player Wilberforce Vaughan Eaves