Wilburga

Wilburgaimię żeńskie pochodzenia germańskiego, notowane w Polsce od 1265 roku w formie Wilburgis[1]. Powstało ono ze złożenia członów Wil: stsas. willio, stwniem. will(i)o — "wola", oraz -burg — "ochraniać, chronić"[2].

Wilburga imieniny obchodzi 11 grudnia, jako wspomnienie św. Wilburgi z Sankt Florian[3].

Znane osoby noszące imię Wilburga:

Przypisy

  1. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 6 z. 1, (Valentinus—Wojsław), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1981
  2. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ​ISBN 83-85579-14-1
  3. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 6, Kraków: Wydawnictwo WAM - Księża Jezuici, 2007, ISBN 978-83-7318-736-8, OCLC 831184951.