Wild Weasel

Naszywka

Wild Weasel (Dzika Łasica) – ogólna nazwa grupy samolotów sił powietrznych Stanów Zjednoczonych, których zadaniem jest zwalczanie systemów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych przeciwnika – SEAD (Suppression of Enemy Air Defenses).

Geneza

Nazwa pochodzi od nazwy projektu Wild Weasel rozwijanego oryginalnie przez kapitana Billa McGuigana – pilota morskiego Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych (US Marine Corps), który był pierwszym programem broni służącej wykrywaniu i zwalczaniu broni przeciwlotniczej (Surface-to-Air MissileSAM). Oryginalnie projekt ten nieprzypadkowo nosił nazwę Ferret (fretka domowa), będącą nazwą małego drapieżnika polującego w legowiskach swoich ofiar. Nazwę tę jednak zmieniono, gdyż powtarzała nazwę samolotów bombowych[potrzebny przypis] z czasów II wojny światowej, których zadaniem było zwalczanie obcych radarów[1].

Sposób działania

Samoloty Wild Weasel wykorzystują promieniowanie elektromagnetyczne wrogiego źródła promieniowania elektromagnetycznego (np. naziemnej stacji radarowej) do zlokalizowania go, namierzenia i naprowadzania na niego broni antyradarowych. W chwili namierzenia wrogiego nadajnika fal elektromagnetycznych i wystrzelenia w jego kierunku jednego z rodzajów pocisków antyradarowych, pocisk ten samoczynnie nakierowuje się na źródło sygnału i niszczy je. Pociskami tego typu mogą jednakże być nie tylko antyradarowe pociski rakietowe, lecz także samonaprowadzające się na tej samej zasadzie "inteligentne" bomby lotnicze.

Historia Wild Weasel

F-100F Super Sabre

North American F-100F Super Sabre

Oryginalnym samolotem Wild Weasel był F-100F Super Sabre, który przeszedł swój chrzest bojowy w listopadzie 1965, zwalczając obronę przeciwlotniczą Wietnamu Północnego, gdzie latał w parze z samolotem myśliwsko-bombowym Republic F-105 Thunderchief. Zadaniem F-100F podczas wojny wietnamskiej było wykrywanie i niszczenie kontrolowanych radarem północno-wietnamskich stanowisk SAM. Słabością tego samolotu była jednak zbyt niska prędkość, toteż jesienią 1966 został przy tych zadaniach zastąpiony przez przekonstruowaną wersję F-105.

F-105F Thunderchief

Republic F-105G Thunderchief

F-105F Thunderchief, noszący w tej wersji nazwę Thud Weasels, przenosił bardziej zaawansowaną wersję elektronicznych urządzeń wykrywania i zakłócania wrogich systemów przeciwlotniczych, a także silniejsze uzbrojenie. Do końca wojny wietnamskiej pełnił dwie misje:

  • jako element zespołu uderzeniowego w parze z samolotem F-105D lub F-4 Phantom
  • jako element wsparcia samolotów bombowych. Przekonstruowany do wersji F-105G, w roku 1972 latał też jako wsparcie antyradarowe samolotów bombowych B-52.

F-4G Phantom

McDonnell Douglas F-4G Phantom II

W 1975 samolotem Wild Weasel zostało 116 przekonstruowanych samolotów myśliwskich F-4E. W samolocie tym urządzeniem walki elektronicznej AN/APR-38 zastąpiono między innymi działko pokładowe. Przerobiony F-4E był samolotem dwuosobowym, w którym oprócz pilota, miejsce zajmował także oficer walki elektronicznej (Electronic Warfare Officer). W trakcie pierwszego lotu F-4G 6 grudnia 1975, samolot miał na pokładzie AGM-88A/B/C High-Speed Anti-Radiation Missile (HARM). Przeznaczeniem tego samolotu było wykonywanie zadań bojowych w tandemie z innym samolotem tej samej klasy lub samolotem myśliwsko-bombowym przeciwko jednostkom SAM.

W 1991 F-4G Phantom Wild Weasel wziął udział w operacji Pustynna Burza. W tym czasie jego system walki elektronicznej został unowocześniony do wersji AN/APR-47. W pierwszej fazie wojny F-4G odbył 2596 lotów bojowych przeciwko irackim systemom obrony przeciwlotniczej, za pomocą 1000 pocisków powietrze-ziemia niszcząc ponad 200 celów. Ostatnia misja bojowa F-4G miała miejsce 2 stycznia 1996 nad południowym Irakiem, krótko potem cała rodzina samolotów Phantom – a wraz z nią F-4G – została wycofana ze służby w US Air Force. Ostatni lot operacyjny samolotu miał miejsce 20 kwietnia 1996.

F-16 Fighting Falcon

Po wycofaniu ze służby w siłach powietrznych USA samolotów F-4 Phantom, role Wild Weasel zaczęły pełnić samoloty F-16D Block 50 i Block 52, których produkcja rozpoczęła się w 1991. Samoloty te brały udział m.in. w operacji Iracka Wolność, podczas której pokładowy system ostrzegawczy jednego z Wild Weasel błędnie zidentyfikował ochraniającą sztab 101. Dywizji Powietrznodesantowej baterię systemu antybalistycznego Patriot jako wrogą baterię SA-2. F-16 odpalił pocisk antyradarowy AGM-88 HARM, który uderzył bezpośrednio w czoło systemu radarowego baterii Patriot, wyłączając ją z akcji.

Przypisy

  1. F-4 Phantoms Phabulous 40th: Wild Weasel (ang.). [dostęp 2007-09-06].

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
North American F-100 F Super Sabre.jpg
(c) Paul Hermans, CC-BY-SA-3.0
North American F-100F Super Sabre - eigen foto
F4G.JPG
Autor: Markus Kutscher, Licencja: CC-BY-SA-3.0
F-4G, 561st TFS, 35th TFW
Wild Weasels patch.jpg
A weasel, nicknames Willie, figured prominently in many official and unofficial Wild Weasel patches and logos.