Wileński Okręg Etapowy
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1919 | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Wilno | |
| Podległość | 7 Armia | |
Wileński Okręg Etapowy – okręg etapowy Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Wileński Okręg Etapowy powołano w grudniu 1919 roku[1]. W marcu 1920 zlikwidowało dotychczasowe fronty, a walczące wojska podzielono na armie. Każdej armii przydzielono jeden okręg etapowy. OE „Wilno” przydzielono 7 Armii[2][3]. Do dyspozycji Okręg otrzymał następujące bataliony etapowe: I i IV litewsko-białoruskie, III krakowski, IV lubelski, IV łódzki i 2 Ochotniczą Legię Kobiet[2]. W marcu 1920 w dyspozycji Dowództwa Okręgu Etapowego Wilno znajdowały się następujące bataliony etapowe: III Krakowski, IV Lubelski, I Lit.-Białoruski, IV Łódzki[4].
Struktura organizacyjna
Organizacja i rozmieszczenie w grudniu 1919[1]:
- Dowództwo Okręgu Etapowego Wilno
- powiat etapowy „Augustów”
- powiat etapowy „Dzisna”
- powiat etapowy „Nowoaleksandrowsk”
- powiat etapowy „Sejny”
- powiat etapowy „Suwałki”
- powiat etapowy „Święciany”
- powiat etapowy „Troki”
- powiat etapowy „Wilno”
Obsada personalna
- płk piech. Józef Becker – dowódca powiatu etapowego Wilno (od 7 I 1920)
- płk piech. Władysław Chełchowski – dowódca powiatu etapowego Augustów, Lida i Dzisna (16 I – 20 III 1921)
- płk Jan Nowakowski – dowódca powiatu etapowego Sejny (od 15 XII 1919[5])
- por. Stanisław Kawecki – czasowo dowódca powiatu etapowego Nowoaleksandrowsk (od 14 XI 1919[6])
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
- ↑ a b Odziemkowski 2013 ↓, s. 30.
- ↑ Odziemkowski 2019 ↓, s. 107.
- ↑ Odziemkowski 2014 ↓, s. 71.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 99 z 1919 roku, poz. 4351.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 97 z 1919 roku, poz. 4075.
Bibliografia
- Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa „Zbrojownia”. [dostęp 2018-05-15].
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Janusz Odziemkowski. Organizacja i ochrona zaplecza wojsk polskich na Litwie i Białorusi (luty 1919-lipiec 1920). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (246), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
- Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca–1 września 1920 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2014. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).